Netgedichten

netgedicht (nr. 69.732):

Verzengende hel

ik zag je
streepjes helder
zonlicht vlechten
afhechten met
pluisjes tijd
die glinsterend
in warme lucht
kou waren ontvlucht

nog was er
geen patroon van
licht en schaduw
in jouw droom
te ontdekken de
realisatie leek zich
aan de werkelijkheid
te willen onttrekken

maar onder
jouw vingers
speelden wit
en zwart hun
eigenwijze spel
nog zonder zich te
branden aan een
verzengende hel

Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 27 januari 2020

wlmelker

ziggo.nl

Geplaatst in de categorie: actualiteit

spelen

dromen

leven

3.6 met 34 stemmen

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Jean-Pierre
Datum:: 27 januari 2020; .. Rijmende rafels
en raden maar
in de eindloze trans
van uw woordenkrans...

...yin en yang
komen altoos voorbij
tevens wit ende zwart
en de koek ende gard
ende hemel en hel
ende zon ende maan

...gelijk een Apollo
zijn muzen bestierend
god der zon in de hemel
de zang op de aarde
en in Delphi
via Pythia de toekomst
voorspellend
uit walmen der
tartarusgaarde...

Naam:: wil melker
Datum:: 27 januari 2020; Jean-Pierre, de tegenstellingen zijn dik gezaaid..dus..goed en kwaad en hemel en hel liggen voor het oprapen..in onze historie..groet..wil

Naam:: Jean-Pierre
Datum:: 27 januari 2020; ...even raden...actualiteit, dromen, spelen...zwart en wit, zonlicht....maar verzengengende hel?...die helicrash met Kobe?...
waar gaat dit rijmsel nou weer over, Wil?

Geef je reactie op deze inzending: