Alle inzendingen over toe

't Zijn nog steeds dezelfde klachten, Voorgeslacht en tijdgenoot Werken nog met de oude krachten: Sterken maken zwakken dood. Voor je naasten moet je leven, Is het hart maar goed geplaatst; Ja, zoo staat er wel geschreven, Maar je zelven ben je 't naast. Eigen haard en eigenliefde Vragen zorg en overleg; Wat die levenseisen…

beetje wegdromen zo af en toe aangenaam moe een eigen paradijsje licht, stilte, liefde begin van de dag bloemen wiegen een lach naar mijn hart beetje zweven mijmeren, vergeten niet alles willen weten wonden dichten - schrijven van woorden op duizend vellen omdat ik wil vertellen hoeveel ik om het leven geef!…

twee opstandige bovenkiezen verliezen de strijd tegen de tijd ze zijn deez morgen getrokken en na wederzijds overleg vertrokken ik heb ze nog even aanschouwd en een kort moment om ze gerouwd het was geen schoon beeld dat van een leek de aandacht steelt zo wel de trekker, hij was verrukt het ging om de daad, die was gelukt zie daar de…

voor iets van geluk verdroeg hij haar warmte op zijn huid met de zachtheid in zijn handen de tranen op de lippen en 't zout voor in de wonden alles is beter dan verdraagzaamheid veinzen soms komt het geluk simpel binnen handbereik wat let je…

Af en toe komt de oersterke Katelijn in mij boven vanuit het niets verschijnt ze uit het diepste in mezelf.…

van de weeromstuit eeuwige rust is voor sommigen ook wel fijn maar mocht het toch zo zijn dan doet het er misschien toe…

Onder de kronen Van oude bomen Heb 'k mijn leven In vogelvlucht aan Mij voorbij zien gaan En twijfel ik Of het echt is Wat ik zie - Zo veel goeds Teniet gedaan door Het selectieve kwade Door anderen mij Aangedaan…

de zon gaat onder in mijn ziel glans en levenslust zijn zo verdwenen neerslachtig mag ik overvloedig wenen plots klopt "schitterend idee" aan mijn deur maakt bonte schetsen in oranje kleur losgekoppeld van die domme sleur ik kom terug in harmonie, ben niet meer ziek maak fantasie en droom weer identiek nieuw is het leven dat ik nu zie…

Mijn lichaam schreeuwt het uit Het laat me weer eens vallen De pijn kruipt onder mijn huid Soms ben ik zo kwaad op dat immuunsysteem, dat mij keer op keer verraadt Het is soms moeilijk want je ziet het niet Het richt hier schade aan Mijn lichaam zit in een soort van oorlogsgebied Ik wil niet klagen Ik krabbel weer overeind Ik…

is een wandelende kaars druipend van het vet die laat je voor tijdelijk ergens in ommelanden voor primus inter pares gedreven met jouw strik zijn gang maar gaan het is zwaar pet je zit te watertanden je staat in de fik was het niet vermijdelijk hij is niet voor handen je zeurt evenwel niet dat doet hij ook niet het is voor eeuwig aan…

zacht fluistert de wind over veranderingen het stormt niet altijd in een mensenhart het wil ook wel eens liefdevol door haren strijken streelt wapperende krullen glad soms is liefde genoeg om weer eens met andere ogen om je heen te kijken zie hoe vederlicht de vleugels van een vogel wiegen op de golven van het vrij zijn in de…

Langs strand en ruisende branding zacht ritmisch met de golven mee omsloten door behelmde duinen komen mijn gedachten in schelpenecho uit kosmische oorsprong terug vanaf regelmatige deining over water roepen duizenden stemmen aan van wat achter de horizon ons wacht in een toekomst om naar te leven klinkt vertrouwen voor lichte dag.…

Jij denkt dit… Geef maar toe! Jij denkt dat… Geef maar toe! Jij denkt zus… Geef maar toe! Jij denkt zo… Geef maar toe! Jij vind dit… Geef maar toe! Jij vind dat… Geef maar toe! Jij vind zus… Geef maar toe! Jij vind zo… Geef maar toe! Jij bent dit… Geef maar toe! Jij bent dat… Geef maar toe! Jij bent zus… Geef maar toe!…

Wie loopt daar vrolijk stampend door de klei? Wie snuift en proeft met schuim op beide lippen? Aan zijn gedrevenheid kan niemand tippen Hij is er immer als de kippen bij Drie mooie meiden...nee lang niet verkeerd! Bedankt Yvon...de groeten van boer Geert…

Na het overlijden van onze mama haar gelden - gedeblokkeerd - Vreemd ik kon ook aan mijn luttele geld niet meer aan. Zelfs niet aan twintig euro zakgeld meer kunnen happen Bovenop de heftige sentimentele harde klappen. Geleerd harde noten te kraken Dat zo doorzichtige banksysteem zal me wat maken. Geld nodig om gelukkig te zijn Schone schijn…

Een droom is een wens, die je hart maakt. Een heel mooie zin is dit. Maar of het er voor mij inzit, Ik hoop het. Mijn dromen gaan steeds over jou. Na vijftig jaren huwelijk. En nog eens vijftien jaren rouw, blijkt, dat ik nog altijd van je hou. Hoewel, je bent mijn man niet meer. De dood ontbindt het huwelijk. Ik weet, dat is een feit…

van al wat mooi is, wens ik je het mooiste toe van al wat zacht is, wens ik je het zachtste toe van al wat lief is, wens ik je het liefste toe en jou wens ik mijzelf toe…

Ik zie mijn hemd, maar waar is toch mijn broek, moe? ‘In ’t koffertje, dat staat al klaar voor Mali en geef die jongens stevig op hun falie en drijf ze terug tot ver achter Timboektoe! Verlies daar geen contactlens.. beste Hein! Er schijnt daar nogal wat woestijn te zijn’…

Ik doe aan hersengymnastiek maak gedachtensprongen Dien mijn sportmaatje van repliek heb soms een klein winstje afgedwongen Wij zijn helemaal aan elkaar gewaagd beiden voldoende lef om iets te durven Daar waar jij mij ineens belaagt grijp ik jou letterlijk weer bij de lurven Zo met ons tweeën in balans is het fijn om samen te spelen Ik…

Ik weet het nog, ik was een jaar of vier, En tot de staande plassers toegetreden, Vol trots en vreugde keek ik naar beneden, En spetterde en spatte met plezier. Dus als een vrouw zegt: "ga toch zitten, man!" Zeg ik gewoon dat zij de pot op kan.…

Mark zei er gaat geen cent meer naar de Grieken En elke landgenoot krijgt duizend pop Hij stak zijn beide duimen nog eens op En liet zich tussen glazenwassers kieken Zo is maar weer eens klip en klaar gebleken Beloften zijn er louter om te breken.…

Ik kom wat later naar je toe Ik ben hier nog niet klaar Maar af en toe ben ik zo moe Dan denk ik " Haal me maar..."…

De eerste paasdag. Zon schijnt hier zowaar! Het voelt erg vroeg: 't werd zomertijd vannacht. De koffie pruttelt langzaam door. Ik wacht. De tafel is gedekt, ontbijt staat klaar. We kunnen nu volop genieten gaan mits ook de Heer op tijd is opgestaan.…

Het eeuwig kerstkind popelt om te komen De huizen puilen uit van klatergoud En ramen zijn met glitters volgestouwd Zelfs buiten bulken slingers licht in bomen Nou ja, kerst is natuurlijk geen begrafenis En als dat spul straks weggaat, schenkt dat lafenis!…

Korter kunnen dagen niet worden. Langer kunnen nachten niet zijn. De liefde heeft op ons gewacht. Onze stem wordt nu gehoord. Méér kansen dan vandaag de dag, werden ons eerder nooit geboden. Het coronavirus leert ons kiezen. Volop leeft vandaag de hoop. Het is aardedonker nu. Het is nieuwe maan. Het is nog winter. Het was wonderlijk…

Mijn dagen tobben in hun laat seizoen, de tijd wijkt steeds meer van mijn zijde, we zijn aan 't scheiden en ik verzoen me met zijn drang om voort te schrijden tot de grenzen van mijn klein domein, naar het einde van mijn eindig zijn. Mijn geest raakt van zijn licht verstoken, Het is wachten op tijd's laatste wil. Mijn stem, te zwak, is uitgesproken…

Loop door paden tussen schimmig nevelspel Benieuwd wat ik zal zien aan het eind Terwijl wind in dorre hout klinkt als harpspel En achter mij bij iedere pas de tijd verdwijnt Vol jeugd, voorjaar en zomerzon Maar in elke boom groeit nu herinnering En alles herleeft als toen ’t jaar begon Kleurt duizendvoudig deze schemering Doch voor en achter…

Af en toe een boot, een auto, de bezorger -- De stad is verdorpt.…

Dichten voegt niets toe wat ook niet is afgetrokken geen waarheid onder leugens die de werkelijkheid redt geen droom die dagelijks wordt uitbesteed aan gebreken. Dichten is een restant nieuw leven inblazen een residu dat verzaakt wat het normale, gewone en voor de hand liggende aan valse interesse wekt.…

Zij trouwden jong Dol verliefd Hij droeg haar op handen Zij was net zo dol op hem Als hij op haar Hun huwelijk werd gezegend Met drie fijne kinderen Jaren van geluk Af en toe wat kleine donkere wolkjes Maar die losten op Tot het noodlot toesloeg Sluipend, ja dat wel Ze werd wat vergeetachtig Het werd niet zo snel erkend Zeker niet herkend…