16656 resultaten.
Naaste omgeving
gedicht
3.0 met 14 stemmen 2.777 Je verwijdert je op straat van
waar je niet naar kijkt. Het
liefst wil je iets zien dat
je zelf hebt uitgezocht of toch
iets bewaren van wat je nauw-
keurig omgeeft, zonder je om
te draaien. Een dakrand, een wolk,
wat je vanuit een ooghoek hebt
gezien. Je draait je om. Het
blauw zoekt de grijze hemel.
Het wacht op de jurk van het
meisje…
het leven
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 104 Het leven is
een kralensnoer
met daaraan geregen
diverse kralen van toevalligheden
Toch vormt ’t een fraai
kwetsbaar geheel
want die kralen
verhalen zoveel…
ldtbrktwu
gedicht
4.0 met 15 stemmen 7.116 Het mechanisme van de inspiratie
gedicht
3.0 met 11 stemmen 6.481 Met toevallig gekozen woorden
schrijft hij een gedicht
dat handelt over een droom
waarin hij zelf optreedt
als de glorieuze uitvinder
van een vreemde machine
die dromen voortbrengt
waarin hij voorkomt
schrijvend aan een gedicht
waarin hij
met toevallig gekozen woorden
handelt over een droom
waarin hij zelf optreedt
als de glorieuze uitvinder…
Weg
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 254 Is de dood toevallig
Of niet
Weggerukt uit het leven
Zomaar opeens dat grote verdriet
Verlies dat niet te dragen is
het grote gemis
je leven lang door
Zomaar
Opeens
Toevallig of niet
Blijvend
de pijn
Opeens
Daar
Opeens klaar
Geen woorden
Voor dit
Dat wat
Je had
Is weg
Zo zonder uitleg…
Ze kwamen niet
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 34 Maanden lang was ik bang
om naar bed te gaan, bang
voor de nachtmerries van het leger
van alle kanten op mij af zoemende
bijen met hun grote bolle ogen
die voor mijn gezicht bleven hangen
Ik schreeuwde het uit: mama, papa
en werd daar wakker van, maar
ze kwamen niet, ik was alleen
Op school maakte ik fouten
ik kreeg liever geen beurt…
dat wat niet kwam
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 532 doch ter plaatste verbonden aan moeder aarde
alsof het levensvuur in haar zichzelf reeds bluste
terwijl ze naar elke nieuwe dag verlangde en
hoopte op die ene vlinder die nooit doemde
ik legde me naast haar onder winterlucht waar
zilveren vogels nog streepjes trokken richting
blauwe oorden en wachtte, wachtte net als zij
op dat wat niet kwam…
Kwam je tegen.
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 243 Ik zocht je niet
maar kwam je plots
na lange tijd weer tegen.
Op een moment
dat ik even de zon
niet meer zag schijnen.
Jij liet mij weer lachen
leerde me, kijk vooruit
vergeet toch dat verleden.
Mijn ogen gingen open
zag de liefde om me heen
verleden werd herinnering.…
Kwam je tegen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 163 Kwam je ineens weer tegen
was een lange tijd geleden
het was een blij herkennen.
We liepen als vanouds naar
die oude boom in het park
waar we zovaak hebben gestaan.
Je neemt me in je armen, streelt
mijn haar, jaren glijden weg
het voelt weer zo vertrouwd.…
Er kwam...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 89 Er kwam een vogel gevlogen,
zet zich neder op mijn voet.
Hij had een briefje in zijn snavel,
van mijn liefste een groet.
Lieve vogel vlieg maar verder,
neem een kus mee en een groet.
Want ik kan niet met je meegaan,
omdat ik hier blijven moet.…
en zo kwam het dan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 93 en zo kwam het dan
dat de mens overbleef
ondraaglijk alleen
met zijn romp over de
verschroeide
verlaten aarde schoof.
hoe klopte hij aan
bij vermorzelde deuren
verdwenen sprakeloze
goden glansloze stenen
en zo kwam het dan
dat de mens
met wat overbleef
ondraaglijk alleen
over de verlatenheid
schoof…
Tao tao
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 99 Dat mensen bepaald worden,
door toevalligheden,
die niet toevallig zijn.
Ervaren dat we verbonden zijn,
met alles en met iedereen.
Dat chaos niet chaotisch is.
Liefde onbegrijpelijk.
Orde ordeloos.
Tijd tijdloos.
Zin zinloos.
Tao tao.…
ijzervoorraad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 42 ijzer in mijn bloed
ooit in een supernova
toevallig ontstaan…
In warme gloed
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 113 we hebben
handen gepakt zijn
het gesprek aan gegaan
kwamen elkaar tegen
op onbekende wegen
in toevallig ontmoeten
deelden vergezichten
waarin wij dezelfde
essenties op pikten
in completeren
ervaarden wij wat
wij al tijdenlang misten
we voelden
de wereld in warme gloed
dat deed ons beide zo goed
lachend zijn we
samen verder…
Onzekerheidsrelatie
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.447 Het was weer zaterdag geworden;
Toevallig kwam ze vroeger thuis.
Daar zat-ie, suffend voor de buis.…
IK STUUR JE BLOEMEN
gedicht
3.0 met 19 stemmen 791 rose for the sun that shines through bare branches
a rose for two birds in the tree
a rose for the chrysanthemums that are in bloom
a rose for all the clouds in the sky
a rose for the love that it is lasting
a rose for perseverance in all struggles
a rose for the warmth you give me
a rose for all the thoughts I share with you
a rose for…
Toevallige incidenten
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 91 soms zijn wij de
logische verbanden
heel diep van binnen kwijt
in ervaren dat
denken niet meer zijn
hand reikt aan onze zinnen
wij de wereld
gaan beleven als
toevallige incidenten
waarbij oorzaak
en gevolg bestaat uit
niet gekoppelde momenten
in blokkeren
proberen we de flow weer
op het goede spoor te krijgen
rangeren zal…
de tulp is niet toevallig
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 320 de tulp werd onze nationale bloem
rechtop altijd in één klare kleur
ongeveer d'enige fleur zonder geur
vaak genoemd naar heren in de roem
een en al apollonische helderheid
zo uitdrukkelijk met zes bladen
zo logisch ook op zes helmdraden
heerlijk heldere vormelijkheid
vergelijk dan eens dyonische bloemen
zoals de zinnelijke roos en de pioen…
HET TOEVALLIG GELUK
poëzie
4.0 met 8 stemmen 1.512 Door de nachtelijke stad,
Langs verlaten wegen,
Vult mijn geest zich met de schat
Van een stille zegen.
Nog gebogen door de druk
Van het mensenleven,
Vind ik menselijk geluk,
Waar geen mensen streven.
Uit het troosteloze zwart
En uit donkre hoeken
Daalt de vrede in mijn hart,
Dat moe is van zoeken.…
Toevalligheden in april
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 68 Ik ken u van de Oosterse filosofie
woon in dezelfde straat als het café
De Stamboom en ik hoop u vaker
hier te zien, want ik heb mij
met uw woorden geamuseerd
glimlach rimpels dieper geworden
rondom de ogen en de mond
Zij beroeren eerst mijn vel, daarna
mijn diepere gevoelens onder
de opper- en lederhuid en zij
vleien…
Toevallige cappuccino
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 Een klein, toevallig blaadje,
dat in mijn cappuccino landt,
heeft me in mijn hart getroffen.
Laat toeval bedoeling zijn.
Laat geen twijfels groeien,
over de zin van ons bestaan.
Niet onenig strijden.
Geen misverstaan.…
Zandloper van een staatssecretaris
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 228 (een naamdicht)
A ls een klein vlak
. L and, dat saai
.. B lank kleurt,
..... A ls
..... Y ell
.. R oept: ´Word
. A ls wij!´, sterft
K leur, wordt het doods.…
Sint Maarten en de orkaan
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 57 '
ongeveer zoals je toevallig
een orkaan overleeft, dat is wel erger…
Troostende woorden
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 101 Ik kwam die dag,
zomaar toevallig langsgelopen.
Eigenlijk was ik zelf,
op weg naar niets.
Maar heb toen wel een stukje pijn van jou,
met mij meegenomen.
Op dat moment betekende ik,
als mens voor iemand daadwerkelijk iets.…
Ontmoeting
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 47 Het kleine meisje
Met de klinkende sieraadjes
Loopt door de goudversierde stad
Ze heeft haar wonden licht getooid
Danst door de schitterende neon nacht
De tranen als steentjes rond haar hals
Zaait ze kermis uit haar rok
En zwaait wat naar pages
Die duiden naar het hemelbed
Maar als de rust het doek
En alles valt
Kruipt ze in mijn schouder…
Kosmische Liefde
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 165 Toevallige mogelijkheden.
De planeten,
waar tegendelen bestaan.
Onbegrepen natuurgeweld.
De mens,
die zijn tegenstelling overstijgt.
Die bedoeling uit toeval maakt.
De levenskunstenaar,
die bewust geworden is.
Die met liefde liefde schept.
De kosmische liefde,
die bedoeld ontstaat.
Die niet toevallig is.…
uitkristalliseren
netgedicht
0.0 met 4 stemmen 104 uitkristalliseren
gerond geheel
ieder aspect
toevallend
de eigen plaats…
what a wonderful world...
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 105 week
die deuntjes kwamen in mijn hoofd
door de openstaande deuren in een nu vredig akoestiek
what a wonderful world had Louis Armstrong mij beloofd
de wereld had voor mij een prachtig optiek
die deuntjes zijn een vlam die nooit meer wordt gedoofd
(reprise)
40 jaar later
ga ik vaak bij de molens vissen
in de verte staat een…
Haar buitenissigheden
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 63 wij elkaar toevallig
tegen op de overgang
waar leven en
bestaan nog even
hand in hand blijken
te gaan tot ook die
transmissie is gedaan…
Gisteren
gedicht
3.0 met 47 stemmen 35.699 Toevallig zag ik gisteren op
de bodem van een vijver het bleke
gezicht van mijn grootvader liggen.
Hoe het kwam weet ik nog niet.
Vissen zwommen er keurig omheen.
Het was of hij zijn bril maar weer
had op gezet: dwars door zijn gesloten
oogleden keek hij naar de wolken.
en naar mij.…