Netgedichten

netgedicht (nr. 20.198):

dat wat niet kwam

vluchtig ontmoette ik een tere bloem
wiegend op lentewinden die op weg
door krimpend weideland een fris
koele winter ontvoerden

ze leek op een mens in doorbijtend streven
vroegere tijden, drang naar lenteleven
doch ter plaatste verbonden aan moeder aarde

alsof het levensvuur in haar zichzelf reeds bluste
terwijl ze naar elke nieuwe dag verlangde en
hoopte op die ene vlinder die nooit doemde

ik legde me naast haar onder winterlucht waar
zilveren vogels nog streepjes trokken richting
blauwe oorden en wachtte, wachtte net als zij
op dat wat niet kwam

Zie ook: http://gedichtenklaes.blogeiland.nl/

Schrijver: klaes, 14 april 2008

k.dijkstra21

chello.nl

Geplaatst in de categorie: natuur

streven

4.0 met 21 stemmen

532

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Roland Hainje
Datum:: 15 april 2008
Email:: r.hainjegmail.com; mooi gedicht, klaes!

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 15 april 2008
Email:: kerima.ellouisehotmail.com; Een breekbaar en erg mooi gedicht.

Naam:: annabel
Datum:: 14 april 2008
Email:: justformeplanet.nl; Klaes, de zilveren vogels zijn gelukkig geen vlinders. Je gezelschap heeft de troost even reëel gemaakt.

Geef je reactie op deze inzending: