Alle inzendingen over tussen droom en daad

De daden die de gang der dingen smoorden De wereld dacht weer even aan de dag Met de nog steeds niet uitgegonsde slag Van vliegtuigen die zich in torens boorden In dit jaar is slecht Netflix hier gekomen Met aanbod om te kijken en te dromen…

In zijn eigen aardse bestaan lag er een eikel in de regen naast de eikenboom in het park toen het droef werd omdat het herfst was het lichtgewicht tussen ontbladerde bomen als de wind een fluisterend dromen hoe een man zonder geld aan liefde kwam en alsmaar zwierf door stille straten hoe de daad van romantische liefde tot in diepste…

We hebben haast geen tijd meer voor de daad, We willen wel, maar steeds komt er iets tussen, Het blijft bij aaien of een vluchtig kussen, Nee, vrijwel niemand naait zich uit de naad. Maar ga eens kijken in een EO-huis; Daar hebben ze nog passie voor het kruis.…

Jij En ik Samen is mijn wens Voor altijd Nooit stopt het Ik kan mijn liefde voor jou niet beschrijven met woorden Alleen met daden Ik wil je zien Vast pakken Als een nooit eindigende droom Was het maar waar Als een glamour-girl moet ik verder gaan Zonder jou Of toch met je?…

Nu nog schrijf ik later om mij te ambachten in je dromen, mijn torso verfijnd bij deze gedachte maar hoe kan ik je raken wanneer mijn poriën de scherven schreien van achteloze daden waarmee jouw bloemmotief verwelkte in en wolk die kleurloos langs de hemel zwerft…

als het zonlicht, ze zullen leven, langer dan hun beulen, hun namen geschreven in het licht, in sterrenpracht, in dromen.…

Het Beest is vrij, we kussen buiten de muur rondom de Schoonheid van jouw trouw Natuurlijk willen we goed zijn, ons niet verdoven of in bed blijven liggen dromen van grote daden - ze stap voor stap uitdenken binnen veel te veel regels We kussen, we zijn vrij Vandaag kan niets ons deren We zijn elkaars Held Onze Liefde is een grote…

Mediteren is vooral jezelf te leren te respecteren en met name je hersenen te eren dat voedt je geloof in rust, geluk en je jeugdigheid tot in jouw eeuwigheid amen!…

wordt al snel dichterlijk donker jij hebt jouw kansen verspeeld, tussen dromen zachte regen, en generaties van gewoontes droeve melodie, aan jou de terugkeer alle heimwee naar een triest verlangen.…

Het leek gedaan, mijn wetten stonden bovenaan in de weg tussen dromen en de daden in oneindige bezwaren van weemoedigheid die ik aan niemand kon verklaren als het licht begint te tanen en het duister komt overvalt de slaap, bevreemdt mij dat het ochtend werd, loslaten gaat gepaard met tranen, ik had gevloekt en gehuild, dus ik was gered…

In het gebied waar dromen leven, en wensen geven, je laten beven, een zoet verlangen, in emoties gevangen, momenten wachten, de daad verzachten, ben ik in gedachten. Ik denk aan jou, aan ons, en hun. En realiseer me dat we weer dichter bij elkaar zijn.…

Ik leid een deugdzaam leven, eerlijk, vroom, En ik begeef me niet op slechte paden, Ik houd me verre van verkeerde daden, Maar tóch heb ik geregeld deze droom: Dat ik bericht krijg als ik lig te dutten: “Bedankt dat je gestemd hebt op Mark Rutte!”…

er draait een draad om haar heen van goud en licht alsof de spin weet heeft van haar daden, voordat de koude in haar hart winter begint zij schommelt onder de iep op en neer haar zorgen weg in dromen en lang vergane daden, stof dat poriën vult terwijl doden rond de boom marcheren de weg naar huis is niet meer lang…

Poëzie is een daad van bevestiging, zegt Remco Campert en zeg ik met hem. Een daad van woorden, schepjes en emmers vol aan de vloedlijn met het komen en gaan van de tijd. Aanwinst en afslag en de daad van het woord bij de daad.…

O, kindren, kindren, die nooit wezen zult, Omdat uw moeder alle warmte weerde, En liever ’t hart door eigen gloed verteerde, Dan u te dragen in een schoongeduld… Hoe heeft uw liefheid toch mijn droom vervuld, Als in de nacht de schimmen wederkeerden, Die daags ik uitdreef, naar ’t mijn wil begeerde, Maar die dan kwamen, klagend hoogmoed’s schuld…

Ik lig te woelen, ik wil het warme laken -- tot jouw lijf maken.…

Mijn droom bedekt met wollen dekens, de nacht vergrijpt zich aan mijn strijd Het lichtloos dreunen van de twijfels, verspreid doorheen een radeloze tijd Het hoorbaar kloppen van mijn polsen, verloochend door een nutteloos bestaan Mijn graf zal de gebreken stelpen, in droom en daad tot rust vergaan De nacht zal gratie schenken…

Ze was maar een droom, maar wel een dagdroom Ze droomde constant, in woord, daad en blik Ik droomde haar lach, haar lokken, die benen Toch droomde ik niet vaker doordat ik niet sliep Ik woelde, het stormde dan ook in m'n hoofd Ik heb nooit durven stappen op dat mooie pad Van mijn droom die stilletjes aan mij is ontglipt Ze was mooier en echter…

Eerst is het dromen Daarna krijgt het vorm We leven liefde Genieten enorm Als de avond Glijdt in de nacht Is het tijd voor Mooie dromen Wij dromen de Nacht in daden Het einde voorbij Beide in een Heerlijke roes Als onz' liefde Het wíl en wácht Wordt tijd van gaan Tijd van kómen Eenheid nabij Op ruim 74 graden We leven…

Klokjes luiden De kerstnacht in Waar sneeuw De wereld bedekt En jij langzaam Je kleren uittrekt Liefde in de kerstnacht Sokjes aan de schouw Gevuld met Grootse lekkernijen En jij mij toelaat Tussen je dijen Omschrijf deze daad Van bedreven liefde Vuurpijlen!…

zijn geworden Je kunt wel blijven praten De woorden uit je hart vrij laten Maar dat zal weinig uitmaken Van de woorden moet je daden maken Dan zullen die woorden je vrij gaan laten Geen woorden maar daden…

En met die ree bruine ogen, keek ze verlegen, hoe haar dromen vervlogen..…

In die teneur zullen nieuwe gewassen op de dood gaan kiemen, een daad van onvermijdelijkheid, in een oprechte humaniteit na zal beven, en waardigheid aan de cultuur blijft kleven.…

Hoor de echo van mijn Hart Vingervlug jouw naam Schreeuwend de daad Naar de Drempel van ontzag 'k Hoor de naklank in jouw Ziel Ratelend mijn naam Juichend van Ware en Echt diep zittende Passie voor een lieve Vrouw Gehurkt aan d'vodka Genietend Kathedraal Zij en 't Rode Plein Moskou (1996, 1997 & 2001)…

: "Zonder deze odyssee, waarin dichters wel eens overdrijven, naar ethiek en geest de pennen blijven slijpen, de taal en teken in hun voortgang te laten weken, in het onbewuste te laten rijpen, maar op het juiste uur geoogst, tijd en dood kan overstijgen, een immense reis intens beleefd, blijft het een troost, dat in mensen, de daad…

Een ledige vorm, die de liefde veracht, De vriendschap, de geestdrift versmaadt De hand, die mij treft, die mijn lijden verzacht, Die hand zij een druk, zij een daad!…

RIVM- en OVV-rapport: vervuiling is nog altijd stelselmatig, bedrijven en provincie zijn nalatig, maar iedereen belooft dat ’t beter wordt. Hoe reageert men nu bij Tata Steel? Een nieuwe koers, of weer een blabla-deal? Toelichting: Cursus mooipraten Hoe om te gaan met ongemak en leed? Zeg allereerst de zorgen goed te snappen, vervolgens…

Het leek gedaan, mijn wetten stonden bovenaan in de weg tussen de dromen en de daden in de oneindige bezwaren van weemoedigheid die ik aan niemand kon verklaren, de tijd begint te tanen, het duister komt, besluipt mij in de slaap, het bevreemdt mij dat het ochtend werd, los te laten gaat gepaard met tranen, ik had gevloekt en gehuild,…

Het zwijgen is doorbroken Je bent totaal niet bang De rechter heeft gesproken Hij geeft je levenslang Nooit meer tussen mensen Alleen met je waanidee Vast tussen 4 muren De Koran neem je vast wel mee Zinloze idealen Brachten je tot deze daad De samenleving onwrichten Was het doel van al dit kwaad Eigenlijk verspilde moeite Iets wat…

Ooit was er een vlinder, zo’n zonnig zomerding, dansend om je hoofd op het strelen van de wind. Ooit waren er veel sterren, twinkelend, in de nacht hielden ze in stilte over jou en mij de wacht. Ooit was ook de maan goedlachs en vol van licht. Zijn stralen in de nacht kusten ons op het gezicht. Ooit was er een merel, jubelend en muzikaal,…