170 resultaten.
Luchtige lentenimf
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 417 ~~~
met sierlijke danspassen
zweef je door de bossen
jong blad dwarrelt speels
rond je gracieuze verschijning
dartel als een wervelwind
beroer je de uitgestoken takken
vrijmoedig blaas je het lentegroen
tot een vrolijke choreografie
warme briesjes tover je tevoorschijn
gevuld met hete zomerse beloften
jij laat je niet vangen door…
Revelaarskind
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 400 En ik onthul
het gezicht
waarin het angstige besef
voor leven en dood
één geworden zijn
ik smeek je
ontwapen niet
het kind in mij
reik het enkel
een uitgestoken hand
toon mij je woorden
met waarde
en vul dan híer
mijn leegte
ik vraag het je
daag je uit
bal mijn vuisten
en vecht
schreeuw dan toch
slechts één woord
dat het…
de laatste kranige druppel
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 990 kennelijk had hij de boot gemist
gelijk een achtergebleven spermadruppel
die ietwat kleverig uitgerekt hangt
of wellicht, als laatste eer,
zich wat opgeblazen manifesteert
en de uitgestoken fallus als enige dankt
misschien is men hem al
tijdens de laatste stroom
door de leiding gaan haten
maar kan ook door
een mensenhand
slordig…
Zin
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 485 Mijn geest zit vast
opgesloten in mijn eigen ik
een archief vol
verspert het mijn gedachten
En door de naden van beslotenheid
drupt het onvermoede ongevraagd voort
vallend in die kloof van peilloze duistere diepte
soms zie ik vaag daarboven die uitgestoken handen
En als ik dan bloedend omhoog klauter
mijn vingers die liefdevolle handen…
Een levenslange wacht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 154 volmondig
spui je vitriool dat ook
je ingewanden heeft verbrand
vlammen ogen
in een desperate koorts bij
het zien van het minste soort
nooit was er
die uitgestoken hand
wel de hitte van een grote brand
de reden is nooit uitgesproken
al in eerst ontmoeten
zagen jullie wederzijdse spoken
maar niemand laat zich zien
in het bespiegelende…
De overzijde zien
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 212 het krioelen
tasten en voelen
kost weer te veel energie
heb mijn vleugels uitgestoken
zweef in stilte
land in rust
naar de grens
van het bestaan gezocht
ver van iedereen vandaan
het enige geluid
dat komen mocht
was mijn eigen hartenklop
nog leef ik
bruist mijn bloed
de overzijde zien doet me goed
ben op mijn
eigen wereld…
De zwarte nagels
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 529 zag je
uitgestoken hand
nam hem in
afhankelijkheid
met een sterke
warme greep haalde
jij me binnen
je schouder vond ik reeds
liet me gaan
de opgekropte
vloed van jaren
kwam ín stromen aan
de zwarte nagels
zag ik later pas
toen jij me hulpeloos
gebonden had
geen uitzicht gaf
op een zelfstandig leven
ik ben in je val getrapt…
Verloren vrienden
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 918 Mensen kunnen elkaar helpen
neem die uitgestoken hand,
vertel ze jou verdriet en zorgen
steek je kop niet in het zand.
Eens zal toch de zon weer schijnen,
ook in jou mooie jonge leven,
zodat je weer zult lachen
en jezelf weer vreugde geven.…
Als opium
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 171 De tijd hij fladdert
door de armen, het
fijne zand verglijdt
door zandlopers en
de dunne vingers van
een uitgestoken hand,
de laatste korrels sisten
me de namen toe van
woorden uit het hart die
we gisteren nog niet wisten ,
ze sliepen bij het horen en
glipten weg in eeuwigheid,in
je ogen het licht gemaakt of
door handen die hem…
Mijn laatste uur.
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 232 en er geen ruimte meer is
voor een gesprek
Als er geen tijd meer is
om beloftes na te komen
en er geen begrip meer is
voor standpunten
Als blikken zonder interesse zijn
voor elkaar
Als ontmoetingen
plichtmatig zijn geworden,
als lood gaan wegen
en aanrakingen zijn koud,
en zonder vuur
Als vragen als verwijten voelen
en een uitgestoken…
Wat draagt ons?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 197 Zijn het de uitgestoken handen, warme vuren
of is het toch dit alles ook weer niet?
Is er wel iets dat heimwee kan genezen
wanneer de ziel haar oorsprong niet meer ziet?
Is waarheid ooit wel deugdelijk en echt bewezen
of is er wetenschap die antwoord biedt?…
open tussen pijn en fijn
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.064 de weg is open
tussen pijn en fijn
ze dwong je
die te lopen
om te sterven was
je nog te klein
je wilde wandelen
aan de hand die
nooit is uitgestoken
het vertrouwen dat
je in haar had is toen
radicaal gebroken
je overleefde met
die pijn als basis
voor je liefde
het was jouw stil
geheim om ooit nog
voelbaar te genieten
ik zie…
De laatste keer
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.106 De deur slaat achter je dicht
dat was het dan
de laatste keer
ik begrijp het niet
met uitgestoken hand
met de leegte in mijn buik
en een blik vol onbegrip
maar met liefde
en tranen stromend over mijn wangen
kijk ik je niet na
kom terug en omarm me
om te leren van onze fouten
zeg dat het een nachtmerrie was
en wij samen verder gaan
onze…
De laatste keer
hartenkreet
5.0 met 5 stemmen 1.326 de deur slaat achter je dicht
dat was het dan
de laatste keer
ik begrijp het niet
met uitgestoken hand
met de leegte in mijn buik
en een blik vol onbegrip
maar met liefde
met tranen stromend over mijn wangen
kijk ik je niet na
kom terug en omarm me
om te leren van onze fouten
zeg dat het een nachtmerrie was
en wij samen verder gaan
onze…
Zwaar gemoed
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 611 Huilend om het duister verleden
Vallen zware regendruppels
Langs mijn uitgestoken armen
Als stille getuigen naar beneden
Zingend over stille wateren
Fluistert de wind over mijn meer
Hoor hun troosteloos lied in de stilte
Vermanende woorden strijken zacht neer
Draai me langzaam van hen af
Kijk niet langer terug naar het duister
Regen en…
Lieve kus en schouderklop
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 413 ben ik jarig of vergeten
in lieve kus en schouderklop
laten vrienden zich weer weten
de stilte
is massaal verbroken
ieder heeft zijn handen uitgestoken
maar in het jarige bestaan
zijn vaak vele maanden zonder feeling
naar de achtergrond gegaan
is het hernieuwd contact
alleen omdat ik jarig was
en dan weer terug in de vergetelheid…
denkend aan Paul simon
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 90 een leesbril en een ladder
zodat ik nooit lang hoef te zoeken
naar de zin die mogelijk verklaart
waarom hij vaak met uitgestoken klauwen
mij lijf noch leden spaart..
Nooit werd ik een rots
of een gerieflijk eiland
in de Pacific
Paul Simon kan zingen
wat hij wil
poëzie mag dan balsemen
demonen krijgt hij
zelden stil.…
Harpmuziek en sopranen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 75 Er vliegen duiven van bergkristal
en ik zie er pinguïns met parasols,
wat ongekend grappig zou zijn indien
er geen serieuze ondertoon zou zijn
net als in de spirituele wereld
en vanuit de zandstormen op het
lege strand verschijnt de geest
van Gabrielle Roth, die mij met
haar tedere, uitgestoken hand
ten dans vraagt.…
Zoete vrucht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 89 Hier door de mobiel
de echo van woorden spreken van virus
dood en vrijheidsberoving
vreten in lijf en leden
woekeren in het hoofd
rondom de ketens van vuur en verwoesting
het wilde bloed van roofdieren
dat tussen de scherven sijpelt
Tranen en pijn in het hartzeer van het leven
onder de rommel van puin
De uitgestoken hand
een…
Samen Vinden We de Weg wel...
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 637 Laten we de hand in een slaan
zodat we samen sterker zijn
Wil toch niet steeds maar alleen gaan
Deel je smart en deel je pijn
Wees niet trots door steeds te zwijgen
daarom voel je je alleen
Pak die uitgestoken hand maar
Sla de handen maar in een...…
outsider
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 1.575 uitgestoken ogen.
zo dwaalde ik door het dal
de vliegen afschuddend,
een ongeneeslijke ziekte.
mijn moeder van weleer,
op de trappen,
zong een vermaledijde melodie
bleek de blos van mijn wangen
blaren in mijn longen.
alles déjà vu
reutel ik de resterende dagen.
heb alles behalve dit ene.…
Jouw hand
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 48 vuil te willen zijn
de lijnen in je hand
als markering van
spieren en gewrichten
de duim heeft een
oppositionele rol in
dit gevoelig geheel
ringen rond de
pols hebben hun
eigen verhalen over
het vele werk de
vermoeidheden in
buigen en barsten
pas nu besef ik
het onbelangrijke
van de talloze
wetenswaardigheden
jij hebt hem uitgestoken…
Onverklaarbaar...
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 975 Misschien moet je dan berusten,
en genieten van het feit,
dat het is ,zoals het is,
wat het wordt bepaalt de tijd
Moet je alles analyseren,
hoe het komt en waardoor,
of gewoon je kansen grijpen,
pak ze vast en ga ervoor
Durf dromen na te jagen,
zet je angsten aan de kant,
doe wat je gevoel je ingeeft,
zie mijn uitgestoken hand...…
de knoeier
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 706 in de binnenwereld
waar deuren nooit sluiten
en muren doorloopbaar zijn
gelden altijd regels
zo moet je introvert zijn
geen oogopslag durven zien
noch de uitgestoken hand aanvaarden
van wie nochtans je buurman is
en ook niet van een ander
de voorwaarden zijn simpel
niemand laat je binnen
en nog minder weer buiten
je gooit je eigen ruiten…
de afstand nabij
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 1.176 niet
de afstand naar nu
te hoeven verklaren
drijven wil je enkel
naar een vederlichte diepte
niet in staat, zo denk ik,
af te stemmen
op de golven van mijn strand
je bent geenszins bereid
de zucht naar verblind zicht,
al was het maar voor even,
te ruilen voor een open venster
zodat wat schaars licht kan schijnen
op mijn laatste uitgestoken…
Venster taal
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.887 glas gaat praten
tegen gevoelige snaren
flirtueel de knuppel
gegooid wordt
in dat ene hok
waarvan de deur
op een kier staat
dan lacht de dag
naar buiten
schittert woorden
van afwezigheid
ziet half ontloken
ander leven
voor waarheid aan
zacht schroeit huid
langs leven
daar waar vuur
zich uit in
verwrongen taal
pakt zij die
ene uitgestoken…
Als ik de waarheid overleef
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 172 en weer
balanceer ik
op de rand van weten
of het dubieuze vergeten
heb mijn handen
vragend uitgestoken
kijk naar ogen die
mij zekerheid beloven
verankerd zit
een vast vertrouwen
dat we kunnen houden
wat in jaren al is opgebouwd
bij averij is het weer
varen op gegist bestek
van donkere zorgen
in nachten zonder morgen
pas nadat…
Geloken pauwenogen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 364 zag de onrust
in je slag
je wiekte traag
op warme winden
fladdert om de
nieuwe stroming te
hervinden die je lift
vleugelt zacht
geloken pauwenogen
op een witte ondergrond
de poten zwart al
uitgestoken voordat
je op de kroon
van bloemen landt
nectart gulzig
lentes eerste vocht
vouwt je vleugels
als de wind weer
aan je sjort en…
Welles nietes
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 355 In onze adem woont Gods Geest
Het is een ramp voor het verstand
Het is in een spagaat beland
Het voelt zich eenzaam en verweesd
Het wordt wanhopig en bevreesd
Negeert een uitgestoken Hand
In onze adem woont Gods Geest
Het brein zegt die tijd is geweest
Het hart zegt dat klopt van geen kant
Ik voel mijn hersens aan de tand
Die fluisteren daarop…
Hollandse molens
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 622 Langs breed uitwaaierende wateren
die onze voorouders zowel graag
als zorgelijk voor zich zagen
liggen drooggelegde polders
Hollandse molens
talrijk en standvastig bovendien
met trots in de armen gesloten
passen in het landelijk gewin
aan ons landschap nagelaten
door voltooide eeuwen gehard,
houdt de tijd ons samen
aan ver uitgestoken…