Netgedichten

netgedicht (nr. 78.247):

Hollandse molens

Langs breed uitwaaierende wateren
die onze voorouders zowel graag
als zorgelijk voor zich zagen
liggen drooggelegde polders

Hollandse molens
talrijk en standvastig bovendien
met trots in de armen gesloten
passen in het landelijk gewin

aan ons landschap nagelaten
door voltooide eeuwen gehard,
houdt de tijd ons samen

aan ver uitgestoken armen,
onweerstaanbaar gespiegeld
blijven ze tot hun lengte in jaren.