Alle inzendingen over uitglijden

Ik hield me maar vast aan mijn ochtendkrant, op straat – bij het uitglijden.…

Eén beeld in de sneeuw koesteren in harmonie enig uitglijder.…

Lijdend Verwevend leiden Aaneen geklonken Wijdgesperd diafragma Helse draad Smeltende kern Zwalkend dronken Afdruk pijnigend Maat Geprest ritueel Uitglijdend in kind Tijd Nacht der dag Rust geen deel Piekend Schouderend tranend Veel…

Aard vervormt mijn wandel wisselvallig van zwart naar wit als lastpak der seizoenen dwarrelen is aangemeten het creëren van dribbelangst uitglijden in pijnlijke val doormodderen in nattig rijmen als een warme kant ontstaat doch keer ik terug naar later soms afgezwakt en loom ondanks komende lente tors ik de naam van 'winter'.…

ik zag kou in duizenden kristallen dwarrelend vallen waar stilte vroeger raasde wagen zich nu alleen nog maar patsers op de weg die glinsterend hun lachende bravoure spiegelen de gladde toer fataal afgebroken in uitglijden met val naar bloedrood dat sneeuw in overvloed doet smelten het leven snel laat verwelken langs…

ze wacht op het staaldraad bankje haar voeten naast uitgewreven frites met mayonaise op de leukbedoelde kleuren van de tegelvloer pas op voor uitglijden een omroepstem vermeldt een storing op de lijn aanwijsborden veranderen hun bestemming ‘vertrekt vandaag niet’ jachtig bellen mensen naar werk of naastverwanten zij wacht in…

Wij zetten nu voorzichtig onze voeten in sneeuw neer Niet langer meer willen we uitglijden bot of been breken Wij zetten voorzichtig schoen voor schoen De prent,afdruk zegt wat over de maten van onze onderdanen Besneeuwde paden straten en lanen die wij belopen, begaan Na uitglijers zullen we gaan opstaan: standpunt, ponteneur…

- Straks zien we u, door de schemering gewijd, Tot rust uitglijden met zacht-glim'ge vouwen, Verlicht in eigen loutere eindloosheid.…

nacht braken, een code kraken je kunt op een blind paard wedden maar je kunt niet alles hebben Je kunt zwart rijden, over wit uitglijden je kunt wegduiken, plooien gladstrijken je kunt hoog of laag springen, hindernissen nemen maar eens zul je me missen Je kunt het voortouw nemen, torens in de wacht slepen je kunt het ijs breken, vuur…

Riemen haken even in het water met geluiden die kort uitglijden, zo snel aan de haal gaan met een verleden. Ook wat nog komt is gelijkmatig op de heldere rimpeling in een lichte doezelig verzoend met eeuwig.…

Een innerlijke stilte uit beloofde tijden, uit nabije toekomst, een harmonie die niet verstomt, geheimzinnig als nachtschadeblauw of grootheide-paars als Chinese karakters die uitglijden op het papier; vrede, eerst als maanlicht zacht, die sterker wil, een zon wil zijn.…

Uitglijden zou rampzalig zijn, schrijf je, kranten kopten je vermissing. Ik schrijf zeur niet, vlucht voor je vertrek. Die jou niet noemen slapen zoet, morgen willen ze best een tekening over je maken < niet langer lastigvallen met de eigen, weinig kan al gezin zijn >.…

Hoe we daag'lijks lopen op de puinhoop, hoe kan het dat w' er niet op uitglijden,  wegzinken in die modderige stroop?…

falend het evenwicht te houden op de lippen besterft de gil waar de geur van nat zand de verrotting van het leven de neus zich laat speuren de sluizen verder openend stort zwaar de hemel leeg hem de ogen dichtdoend die hij nu niet sluiten mag aderen stromen adrenaline hem tot springen vloekend waar wild stormend water hem er toch uitglijden…

ontdooien Hoelang kost het de NS om het juiste spoor te ontvlooien Sneeuw voelt als aas vermengt met pekel Het oogt als een zwaluwloze hemel heeft een hekel Aan stank van leven en er is echt iets wat smerig stinkt Waardoor weerloos te veel van het echte milieu slinkt Het oogt als de zwaluwloze hemel heeft een hekel En geeft gul om voor uitglijden…

Ik ben bang, liefste, hemelsbang van hoe ik, precies op dat moment, één seconde nog, aan jou zal denken, vlak voor de kamer kapseist, vlak voor ik uitglijd over haar mond, en onder haar heupen kruip als een zacht, wankel podium.…

Herinnert u zich nog de koelte van mistflarden in het najaar waar het vee bovenuit kijkt en vreedzaam je aanstaart zelf paddestoelen drogen proeven van de wijn snuiven de scherpe rook van het haardvuur die buiten de deur hangt en hout hakken in de sneeuw een kind op een slee trekken schaterend uitglijden achter de ramen flakkert kaarslicht…