inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 47.840):

Symbolische misère

Het was al half februari en buiten een winterplaatje
en dit bij een verwarmd klimaat,
als een schilderij van Gauguin gigantisch groot:
'Neige fondante' met sneeuw als blanke pannenkoeken
in het landschap, langgerekte...,

toen ik Satyam bezocht. De satsang begint.
De stilte valt... De zaal is vol verwachtings-spanning.
Verheven verhoogde trilling: de ontspanning stijgt.

Een stilte uit vervlogen tijden,
uit het pleistoceen nog zo sereen,
alsof entree, een wittig wormgat, een dimensie-poort
zich wringt door aardse zware luchten heen
en om een doorgang verzoekt, verlangend naar ons hart.

Een innerlijke stilte uit beloofde tijden,
uit nabije toekomst, een harmonie die niet verstomt,
geheimzinnig als nachtschadeblauw of grootheide-paars
als Chinese karakters die uitglijden op het papier; vrede,
eerst als maanlicht zacht, die sterker wil, een zon wil zijn.

Schrijver: René Roumen, 19 april 2013


Geplaatst in de categorie: welzijn

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 201

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)