Alle inzendingen over uitsteken

'Mijn jonge vriend hier doet uitstekend werk' Zei Nelson over Willem-Alexander 'Hij weet van duurzaam wezen als geen ander Volkomen toegewijd maakt hij zich sterk' Geen water, dan geen toekomst, stelt hij droog Maar die overstromingsgolf gaat mij te hoog…

Zijn naam leent zich uitstekend voor de associaties in het gedicht.) Hier overdenk ik mijn bestaan, in Morville, op een bank. Gierzwaluwen gaan af en aan. Agnostisch zeg ik dank.…

Hoewel ik heus geen hekel heb aan dichten (Uitstekend gaat dat na een goed glas wijn - Mijn hekeldichten lopen als een trein), Is er één versvoet waar ik voor moet zwichten. Daar kwam ik achter na uitvoerig testen: Waar ik de pest aan heb zijn anapesten.…

Geteld zijn ze, de dagen van een jaar Tweeduizendzeventien gaat straks beginnen De tijd bij uitstek om zich te bezinnen Al blijft de toekomst onberekenbaar De lamp blijft branden in de kerstster buiten O als zulk licht terreur zou kunnen stuiten…

De nauwe samenwerking liep uitstekend Jij sprong voor ons doorlopend in de bres De struisvogeltactiek had lang succes Wat heb je veel voor ons bedrijf betekend! We zeggen je van harte dank, Henk Kamp Door jou werd het voor óns, de NAM, geen ramp!…

Zij liep al heel lang op de eerste plaats, Zoals gewoonlijk liep zij weer uitstekend. Zij denkt -want zij wil winnen, zij is sporter- : “Ach, was die race maar honderd meter korter.”…

Met kiekjes is uitstekend aan te tonen Dat op die heilige gewijde grond Toerist Wim Overweg zich eens bevond, Daar waar King Charles zich zaterdag liet kronen. “Westminster Abbey….. upperbest idee, Ver voor mij al liep daar Wim Overway.”…

Maakte Mij blij en opgewonden De dame die het betreft, met Een uitzonderlijk, uitstekend En meer dan heerlijk lijf Zorgde met slechts haar Oogopslag, een blik van Beroering, opschudding en Vlinders op vleugels van lust Gelardeerd met Liefde…

Er is ergens een plaats vastgezet in ruimte-tijd voor altijd en eeuwig waar ik verblijven kan In mijn herinnering is het altijd zomer ben ik eeuwig onder invloed van alle soorten drugs ik ben bij goede vrienden en de sfeer is uitstekend Dit is mijn hemel niemand heeft nog vragen alles is okee hier dit zijn de halcyon dagen :)…

ik heb lang met huid en ogen de melodie van het zonlicht genoten met wind als ultiem dirigent die de diverse smaken van natuur mens en universum uitstekend kan traceren en weet welke wolken de bak schaduw moeten bevolken voor een net andere melodie…

ik heb lang met huid en ogen de melodie van het zonlicht genoten met wind als ultiem dirigent die de diverse smaken van natuur mens en universum uitstekend kan traceren en weet welke wolken de bak schaduw moeten bevolken voor een net andere melodie…

net zo veel als het delen geeft men om het even en maakt men onbewust scherven in een ander leven de pijn die dan wordt gedragen is niet voelbaar voor de dader en evenzeer zal het leiden tot een wijze les van vader het punt van gevoel is bitter want je kan niet leven zonder pijn en als ik je dan de ogen uitsteek hoe zou dan de wereld…

regen ik zal je nooit vergeten van alle natuur ben je m'n grote liefde ik zie je bijna niet als ik kijk maar ik zie je als je in het water valt ik hoor je als je neerruist op de bladeren die anders niets waren ik voel je als ik een hand uitsteek en m'n gezicht naar boven richt het is niet dat ik je altijd wil maar ik zal je missen als…

het heeft de smaak van leven verloren kon ons niet meer bekoren in het dagelijks gebruik het deelde jarenlang de ruimte waarin wij leefden voelde vertrouwd maar werd zonder gebruikt te worden oud afscheid was een laatste aai en dank voor het uitstekend functioneren in nieuw licht gaan wij wat minder en meer duurzamer proberen…

(herfstsignaal) laatst las ik ergens dat herfst 't meest geliefde seizoen is voor de poëzie dit jaargetij leent zich bij uitstek voor melancholie als een bron voor weemoedig vruchtgebruik herfst tergt gevoelens zoals het vallend blad de tijd zal arceren en dichters aanzet tot verzen van verval…

oma, zei ze weet je waarom de huizen zo dicht bijeen staan in de stad ze zijn verliefd en willen elkaar knuffelen met scheve schouders steun zoeken een regenboog van mensen bergen de nek uitsteken om het lied te horen van de stroom die het hart van de stad doorklieft welvaart brengt maar ook verlangen…

De druk van een volgepropte baan kan ik meestal uitstekend aan al wordt er nog zo aan me gesjord, stoïcijns werk ik door aan een volgend rapport ofschoon ik nu wel denk met een troostende lach: Gelukkig heb ik morgen een snipperdag!…

in zon verdwijnen langzaamaan de woorden stromen zinnen onsamenhangend uit het kabbelend water tevoorschijn maar schrijven gaat uitstekend in meanderend schrift is het midden constant zijn hoogte en diepte extravagant is de inhoud in contemplatieve rust als de drukste golfjes zijn gesust en schoonschrift onder de luchten weer…

De handen broos gevouwen in haar moederschoot Een tere roos voor laatste adem uitgeloot Een open raam met slechts uitzicht op het heden Enkel nog naam 't geheugen al overleden Een twinkeling in haar vermoeide pretogen Als herinnering aan eens uitstekend vermogen Een krimpend net dat haar vangt in vergetelheid Een silhouette in…

wat ben je waard als heet hangijzer ver weg van waar het allemaal gebeurt heet gloeiend teruggetrokken niet meer echt uitstekend met het oog op de passant die zich hevig aan je brandt bij voorbeeld in een gehucht waar men al steunt en zucht frequent toch in keren en wenden evenwel zonder de nodige raakvlakken om je op te pakken waarbij…

Het geweten huist in je lichaam, Zeggen zij die het kunnen weten - Dostojevski, kenner bij uitstek, Schrijft het toe aan de complexheid Van de mens - hij zegt dat het geweten Onlosmakelijk met diens lichaam Verbonden is - gisteren gedroeg ik Me onheus tegen mijn lief, vandaag Begint mijn geweten te knagen En zal ik dagenlang de pijn…

er dansen elfjes in je ogen woorden sprankelen magie toch kennen ze mijn trollen en wat gnomen in wederzijdse sympathie jij hebt iets feeërieks altijd een lach in charmeoffensief ik tover soms kabouters kaal en met een baard maar in hun ogen hangt mystiek als wij tot essentie gaan nemen we bij uitstek de dimensie van een volle…

heb mijn dromen opgetekend in scenes uitgespeeld aangekleed met dingen van de dag sta in de coulissen wachtend op publiek dat betaald heeft voor de lach maar vol ontroering meegaat met de emoties van het plot dat diepte zoekt en vindt op het schavot zij wilden nooit hun nek uitsteken pretentieloos vertier is toch niet duur heb ze…

Terwijl de markt Langzaam wat Aantrekt, Er geleidelijk Aan weer keukens En huizen verkocht Worden, Nederland Na vijf crisisjaren Uit het dal Klimt en net Als ik de kop Boven het maaiveld Uitsteek, zie ik Dat mijn jongste zoon In die gewenste Ontwikkeling voorop liep En vanuit mijn Langzaam opgaande lijn Uit mijn…

waaronder Realiteit: spelbreker bij uitstek!…

ik bouw een brug over een vluchtig dal ondersteund door broos gesteente een verbinding scheppend tussen deze en gene wal mistig is nog de overzijde schoorvoetend ga ik vooruit niet wetend wat te verwachten: een menselijk beleg, uitstekende handen of donkere krachten aarzelend is mijn tred heeft het zin die weg te gaan…

ze plakte voorzichtig alle schaduwen die ze had met zwarte lijm vast keek mij vol verwachting lachend aan verwachtte dat heb jij uitstekend en snel gedaan maar ik wees naar het donker buiten de cirkel van hel licht waar wij beiden nog heel veel duister van hun eenzaamheid konden bevrijden zodat zij de rest van hun tijd niet…

Waarom moet ik mijn nek uitsteken? waarom niet hij? waarom niet zij? waarom moet ik die klus opknappen? ze komen elke keer bij mij! waarom moet ik nu weer iets geven? en komt die bedelbrief bij mij? Toe, collecteer eens bij de buren en ga mijn voordeur eens voorbij! Wat zeg je nou? Wat zei de buurman? Zou hij de klos zijn elke keer?…

de wereld was volmaakt toen wij kwamen het kraambed in uitstekende staat dat wij meteen eigenden met namen trokken ons plan zetten alle stempels in een persoonlijk perspectief maar met warmte en liefde de omgeving delen deden we niet het was ons gebied met alles hebben en houden gingen wij een leven opbouwen niemand leerde…

ander hem niet af maar verder houdt hij zich wel stil men slacht elkaar voor minder af hij praat wat goed in zijn bestaan om telkens zijn gezicht te redden geeft hij zijn zoete broodjes weg en nipt hij zelf aan levertraan men vindt hem laf men heeft gelijk maar liever laf en levend dan dat hij door geweld bezwijkt 'lafheid voelt hem uitstekend…