inloggen

Alle inzendingen over vaartuig

29 resultaten.

Sorteren op:

DE LAATSTE STORM

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 787
Eenzaam staat op 't vaartuig de oude zeeman. "Vol!" zucht hij, "vaarwel, matrozen, red u." Door de storm verdwijnen zijne sloepen. Buldrend speelt de zee met 't splijtend vaartuig. Kalm, manhaftig bidt de grijze zeeman de armen rond een mast.…

Bevaarbaar, de herfst

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 307
De plassen na 'n plotse plensbui De stroompjes in de gulpende goot Boomblad als gammel vaartuig De wind duwt en trekt trekt en duwt onverminderd, onvermoeibaar Herfst, bevaarbaar.…

Vaartuig van plezier

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 164
Zonovergoten in de haven Ligt het vaartuig van plezier Het is klaar om te vertrekken Maar wacht nog op een passagier De kapitein wordt onrustig Donkere wolken aan de kim Dan verschijnt daar plots de duivel Van een hellereis slechts het begin Uit de luwte van de haven Prooi van de wispelturige zee Geeft hij zeeziek over de reling Gierend…

Droomtij

poëzie
3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 2.283
Mijn vaartuig nu voor stroom, Voelt zich getrokken naar de Droom. Gij spreekt tot mij, gij ziet mij aan - Ik zie u in de verte staan. Ik leef al in een ander land - Van d' oever wuift voor 't laatst uw hand.…

funest

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 193
uit water voortgekomen vocht zij zich eeuwen vrij bedacht het vaartuig dreef af op golven spelend kind zich ver gewaagd in onderstroom 't laatste ademhalen het kraambed werd tot deinend graf gegeven heeft de zee en ook genomen uit "De Zee en Ommelanden" (tweede reeks)…
stater21 juni 2008Lees meer…

DE KUNST...van het zitten

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 85
stond aan de straat toegepaste kunst: Een bank om in strepen weg te zinken Koek-met-koffie uit mokken te drinken met uitzicht Op de Rijn het heen & weer van vaartuig,aken We zouden uitroepen slaken van verwondering Want...een ding: kunst is er voor ieder de lopers en 'de zitters'.…

Schipper naast denker

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 262
Het bracht 'm telkens in verlegen heid: hij vond z'n vaartuig niet van deze tijd. Waar kon je heden nog een mammoet vinden? Hieraan verbonden was een consequentie. Een waarlijk lumineus idee had John: op Marktplaats zette hij een advertentie die tot z'n grote vreugde uitkomst bracht.…
Aubrey14 november 2009Lees meer…

Droom

gedicht
2.0 met 33 stemmen aantal keer bekeken 13.608
. ------------------------------------------------------ * werk - gepluisd touwwerk om naden tussen planken te breeuwen * breeuwen - kalfaten, de naden in de huid van een vaartuig dichtmaken ----------------------------------------- uit: 'Gedichten 1962-1996', 1997.…

OVERBRUGGEN

netgedicht
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 706
Wij willen water overbruggen van oever naar wal en omgekeerd Het is niet de rivier die ons deert zelfs niet bij hoog water Nee, dan ooit het veer dat veerstoep met veerstoep verbindt het nu...met het later Maar de veerman heeft z'n veerpont verlaten motoren stilgelegd Zijn vaartuig heeft hij vaarwel gezegd met een '…

Waar het water laag staat

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 154
Hij werkt waar het water laag staat Een dagelijkse inloop van honger en dorst In zijn boot, staat het water hoog Al zijn paarden heb ik bereden: De vurige, de snelle, de krachtige Er staat water in de boot En terwijl híj zorgt voor water en brood Stap ik in de jol met overtollig nat Schep schep voor schep Een bodem in het vaartuig Het…

ARBEID NAAST VAART

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 96
Bij het Noordzeekanaal voeren noeste boeren op wijde polders hun daagse bezigheden uit waarbij ploffend gedruis van langs varende schepen lustig de tijdmaat geeft aan het ploegen zaaien maaien en hooikeren zwervende damp uit vaartuigen strijkt over de landman noodt stil tot reizen maar aarde vol groeikracht roept met ruisende…

LUSTIG SPRINGEN

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 80
In woeste stormwind danst het zeeschip wild én gelaten op de hoge golven die schuim vol nevel spugen lucht- en waterorkest roept tot het vaartuig met luide bulderstem langzaam bij inspanning tegen de kokende berg op dan je laten gaan door harde smak geleid een snelle roller nadert krult sierlijk zijn kop stelt zich voor als mededanser…

Grave aan de Maas

netgedicht
2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 140
gestoten en gestuit staalhard op hard staal vaartuig, dat wil vallen vallen, ruwweg vallen drie meters diep -aan de lat- van niets...weten 't roer op rechtdoor Grave... boven de sluis de Maas loopt er -letterlijk- leeg De arken op het droge scheepjes van plezier nemen een modderbad.…

Schipbreuk ?

netgedicht
2.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 329
"Covers"op triomfantelijke gelaat en op de boeg van tijdschriften, en op het verdeelde schip van staat, om de bestemming te kiezen op het kompas van kiezersbedrog, laverend door de platte landen in z'n zog een vertrouwd model laat zinken, in een kleur die naar polarisatie overgaat, zal een nieuwe wind de zeilen van het vaartuig…
pama12 augustus 2010Lees meer…

Nachtgezicht 1

netgedicht
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.152
Ik vlecht van riet een vaartuig groot en dicht met pek de naden. Het water stijgt, ik vaar als inval- kracht als veerman zonder vracht verdronken oorden over en zie dat wat er drijft geen vissen zijn. In de vierde wake raak ik verstrikt in lange draden van verwrongen en verstomde zendermasten op het hoge Bloemendaalse duin.…

Boodschap van de nooit aangespoelde fles

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 199
Op de eerste kust stond de man met de fles hier waren de verlangens, de wensen de boodschap, de zoektocht naar de mensen vaartuig van de ziel, een diep snijdend mes Gevat in groen glas bereid voor de reis naar zeeën waar de zon nooit ondergaat langs tropische vissen, bergen van ijs tot het land waar water haar achterlaat Op de tweede kust…

Invasie

netgedicht
1.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 787
Duidelijk nog dizzy van de rit bleef hij roerloos in zijn cockpit zitten tot hij vastbesloten uit het vaartuig gleed Hij leek niet erg op de dampkring gekleed doch iets scheen hem inwendig te verhitten omzichtig opende hij het tuinhek met gratie doorknarste het grindpad naar het voorportaal alwaar hij aandachtig m’n naamplaat bestaarde…
WOLF2 april 2005Lees meer…

Invasie

netgedicht
1.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 719
Duidelijk nog dizzy van de rit bleef hij roerloos in zijn cockpit zitten tot hij vastbesloten uit het vaartuig gleed Hij leek niet erg op de dampkring gekleed doch iets scheen hem inwendig te verhitten omzichtig opende hij het tuinhek met gratie doorknarste het grindpad naar het voorportaal alwaar hij aandachtig m’n naamplaat bestaarde…
WOLF9 maart 2005Lees meer…

TITANICZANG

hartenkreet
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 247
Het vaartuig staat steigerend in de zee. De spelers verdwijnen; hun wijs zwijgt voorgoed. Toch geeft die vergane klank een boodschap mee: toonkunst, groots of nietig, is een druppel bloed, zwervend, zonder lichamelijke stee, bezoekt ieders hart, geeft sterkende gloed.…

RUIMTESPEL

hartenkreet
2.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 1.953
Reine adem daalt blij zuchtend uit een sneeuwhoofd van hoge Alpen neer over hun borstkas vol bloemengeur en harde buik met sparrenschaduw glijdt zacht langs een bewoonde voet geeft het ingetogen dorpsleven zingende herboren arbeidslust danst blozend door het ruime bergmeer vergezelt het vaartuig der Zwitserse weermacht dat ronddraait gelijk…

SHELLEY'S STERVEN

poëzie
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.455
De wilde golven sloegen Luider en luider langs de zijden, droegen Hoog-op het broze vaartuig, met geklag Van schril zoevend gieren door want en stag, Die knerpten. Hoorde-i niet, hoe de andren joegen Hierheen en daarheen, zuchtten, riepen, kloegen? Hij las maar, las, totdat hij niets meer zag ...…

CODE ROOD CODE DOOD

hartenkreet
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 71
de kustlijn alsmaar sneller naderen het schip lijkt dieper te glijden in de nood Plots denk ik aan het gebed onze vader en zie dat aan als het antwoord op code rood Zandplaten, onder de waterlijn verborgen loeren als duivels op mijn troosteloze boot Komt er dan nog ooit een nieuwe morgen, vrees ik en verschuil mij achter code rood Mijn vaartuig…
Ton Rijkers15 augustus 2020Lees meer…

Ter Levenszee

poëzie
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 583
De jonge zeeman stapt aan boord: het vaartuig danst in wilde lust; daar spant de zeewind ieder koord, wijl ieder zeil in ronding zwelt. De morgenzonne kust en sust het kleurig deinend waterveld, der borst ontgalmt een breed 'hoezee!' ter schone zee, - ter levenszee!…

HET EILAND MELOS.

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 437
Tegen het noorden beveiligd door glooiend gebergte en rotskaap Holt zich een zeebocht uit, waar 't stormontvlodene vaartuig Veilige ligplaats vindt of de kleinere boot op het zand rust.…

De man van d'r keuze

hartenkreet
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 2.414
D'r vaartuig was een mannenjacht: de vrouw, ze jaagde voort. De vaarbelustheid was vrij groot. Ze nam tien mannen in de boot. Het werd vrij vol aan boord. Een gratis boottocht kregen zij en alle mannen waren blij. 't Was heerlijk op het water. Het kiezen viel de vrouw niet mee en daarom koos ze eerst maar zee.…
Aubrey13 april 2006Lees meer…

'T IS MAAR EEN WISSEWASJE

poëzie
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 861
" Eens werd het vaartuig op een klip, Bij felle storm, gesmeten; En wat men deed, het koppig schip Wou van geen stuur meer weten. "Het is te laat! Verloren boel!" Riep al het volk.…

Het vaarwel.

poëzie
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 725
- kan ons vaartuig vergaan? Geen plank op het dek, die uw naam niet heeft staan. Ja, 'k heb, als de maats zich vermaakten beneên, In stengen en masten uw cijfer gesneên. Hun spelen zijn mij geen vermaak, maar verdriet, Mijn vreugd is te zuchten om haar, die 'k verliet, En o!…

Soerabaja

poëzie
4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.507
Eerst in de warreling van 't zich ontvouwen, kronkelt het zich nog en klappert een wijl, maar heeft het eenmaal de koelte gegrepen en van de wind zich verzadigd, dan doet het zich de gretige vaartuigen reppen, 't opene van het verschiet tegemoet.…
Jan Prins3 december 2018Lees meer…

STILTE

poëzie
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 1.599
Daar streefde ’t vaartuig onbekommerd de blauwe baan der baren door, bij wier door niets gestoorden vrede het weekste hart zijn vrees verloor, het moedigste vergeefs een voorwerp ter koeling van zijn strijdlust zocht. Ik luisterde, en vernam geen murmling, geen zuchtje op het zilten vocht, geen aanval, neen!…