400 resultaten.
de mijmeraar
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 345 wat is mijmeren
anders dan soezen
met neuzen
boven laag water
weemoedig verzonken
in spetters
met spleten en splonken
adders en grassen
muizen die plassen
vogels die fluiten
kikkers die kwaken
pauwen met staarten die slepen
de havik hakt wilde patrijsjes
als wij witte radijsjes
nu nog de poedelpoes
en het is uit met de roes…
Als jaren wegen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 306 Als longen stikken
en neuzen snotteren,
versmoren woorden in rochelakkoorden.
Als knieën verkrampen
en benen stotteren,
verstijven spieren en schrompelen klieren.
Als wervels krimpen
en knoken kraken,
lacht magere Hein in je suffe brein.…
Uitgelaten!
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 100 De vlooien uit het verleden
vluchten uit mijn vacht.
Jij warmt en koestert mij;
Het is een uitgelaten dag!…
Kleine dingen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 184 het waren kleine dingen
die ieder
voor een eigen leven gingen
losgeslagen uit verband
in vrijheid
keuze voor een andere kant
waar structuren
in voorzichtigheid
de dagen lijken te besturen
komt chaos om de hoek
maakt troep
zonder verdwijnen
moet de tolerantie groter
alle neuzen naar één kant of
geeft groot ook klein de hand…
Onze cavia: in memoriam
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 857 Je prachtige vacht
Die helder glansde
In de ochtendzon
Je nieuwsgierigheid
Wanneer je op verkenning
Door de kamer trok
Tot vannacht het einde kwam
Jou meenam
In zijn kille greep
Ik aaide
Tot je hartslag
Verdween in de stilte
Niet wij
Maar jij
Vertroetelde ons…
sneeuw
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 497 Vlokken, vlokken, overal
dwarrelen zachtjes neer
dikker, dikker wordt de vacht
en langzaam verzacht
't straatrumoer
geruisloos wordt het verkeer
donker zakt op de witte wereld
het avondrood gloort
en de sneeuw valt voort.…
koestal
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 187 als je het hek over kon
streelde je de warme vacht
van koeien onderweg
als je kon blies je vaart
in de molenwieken
in de rimpelloze sloten
liep je met het vee mee
de stal in, rillend,
huid aan huid
liet je tijd zijn
liet je de zon
liet je d’r niet los…
Schapen op de hei
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.052 De zon doorvonkt het bruin wollig haar,
Verzilvert de randen
Met blinkende banden —
De vachten,
Ze wachten
De knippende schaar.…
lip op lip
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 345 na wang op wang
komt lip op lip
een ander intens bezig zijn
neuzen zitten in de weg
bloed stuwt vol venijn
een spel van golven
op kusten gespeeld
waar mensen rivieren zijn
en passie wordt gedeeld
zacht vermengen zielen
in een dansend aureool
één speelt de eerste,
de ander tweede viool…
Kanoën in de mist
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 269 Gefileerde koeienruggen
drijvend in een wolkenzee, en
schapenwollen vachten wiegen
deinend met hen mee.
Aan de horizon een boomkruin
en ook nog een zwevend dak.
Reigerkoppen zonder poten
staren in dit wolkenpak.
Oorverdovend is de stilte in
dit onherkenbaar land.
En mijn hoofd, ook zonder lichaam
peddelt naar de wallenkant.…
Wonder witte winterwereld
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 96 Rode neuzen, wollen mutsen
en wollen wanten; een winterse
wonderwereld ijsbeert op
schaatsen over weidse bevroren
water transparanten.
Nog niet betrouwbaar
genoeg voor een Friese
elfstedentocht, doch de
doorloper weet dat een
strenge vorst nog nimmer
een koude leugen verkocht.…
Lippen vertrekken
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 305 los dat haar
eindelijk los dat haar
het vlecht zich eigenharig
tussen de toetsen
handig vingers ontwijkend
die willen ontwarren
neuzen vrij
wroeten in regels
opengesperde vleugels
bespeuren oud schrift
geijkte normen
willen vernieuwen
een verse punt
prikt scherp inzicht
slijpt zachtheid
zonder verlies
en lippen…
Boeket!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 207 Het klink zo vroom en zo spontaan
laat alle neuzen één kant op staan!
Waar komt die wijsheid toch vandaan?
Ik denk dan hoe zou dat verder gaan?
Want dan kijk je niemand meer aan!
De kerk geeft kleur dat maakt me blij!
Als één boeket zijn we, maar toch vrij!
Niet gekneed als een bonk grijze klei!
Maar in pluriforme harmonie zijn wij!…
alweer oktober
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 283 drie haiku's
~~~~~~~~~~~~~~~~
vogels verdwijnen
op de vleugels van stormen
het jaar keert zich om
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
brons, bruin en roodgoud
zon versiert herfstbladeren
zaad draagt nieuw leven
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
de oogst is binnen
bomen schudden hun vacht af
wortels kruipen diep
~~~~~~~~~~~…
In eenoog koningsland
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 247 waar vroeger
zwart een
eenling was
verzamelt ze
nu macht
uitgestoten
door het
schapenwolle wit
toont zij vol
trots haar vacht
licht excentriek
in eenoog
koningsland
draagt zij de knoet
graag in de hand
handhaaft
kuddegeest zo
dat geen beest
zich onderscheidt en
alles bij het oude blijft…
't Recept voor de liefde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 3.716 gewassen handen
een schone mengkom
stralende glimlach
het bereidingsboek vol
plakkerige ezelsoren
twintig vlijtige vingers
die goed kneden kunnen
vuurrode lippen om te zoenen
eerlijke producten om aan
te lengen met liefdesliedjes
een voorverwarmde oven
alwaar de hartvormige taartvorm
met beleid wordt ingeschoven
wachten verwachtingsvolle
neuzen…
RonUILdo
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.049 Kort gedrongen slaapt
er rond de 'zestien'
de RonUILdo in een
veel te volle vacht
Zijn shirt doet enkel
nog goddelijkheid verraden
vol verlangend heilig geel
naar dribbels van kanarie pracht
-------------------------------
W.K. gedicht Den Haag FM 28-6-06…
Observatie.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 141 Rattig wezen, vale vacht,
zo kom ik je tegen.
Met armzalig oogcontact
scheiden onze wegen.
Met je schouders naar beneden
en je blik zo erg vernauwd
ben je net een zielig katje
dat niet langer meer miauwt.…
Echoput?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 261 In een laatste groteske snik,
de neuzen tegen de beslagen
ramen drukt, zich naar binnen
keert en aan de halsband van de
onuitgesproken waarheid rukt,
gemakshalve maar vermeden
in de echoput van pijn, is
derhalve nog zwak uitgedrukt.…
De Beer
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 1.212 Er liep een beer in het veld
Lichtelijk waggelend beetje uitgeteld
Zijn hoge leeftijd speelde hem ook wel parten
Hij had ook al zo vaak op nieuw moeten starten
Maar nu liep hij toch op zijn laatste poten
De dagen die hem restten wist hij naar de kloten
Zeer vermoeid als hij was, vale vacht gescheurde pezen
Toekomst voorbij, weg die glorieuze…
de wolf
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.078 ik loer naar beneden
naar de dorpelingen in de sneeuw
de sneeuw, die als een winterse streling
hun gezichten streelt
ik heb maanlicht in mijn ogen
ruw en donker is mijn vacht
als schors van de bomen
waaronder ik wacht
op de mooie herdersjongen
zo maagdelijk blank en zoet van geur
die het wit van de sneeuw zal veranderen
in een bloedrode…
Achterdocht
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 704 Vergeten in dalen schemerrood,
dicht bij elkaar, verstopt onder vacht.
Verdreven in jacht,
als deelgenoot.
Verborgen in vroege ochtenddauw,
met flarden aarzelend licht.
Het drijven van warmte op de kou.
Verraden door een mozaïek
van geurig zwakke vleugen.
Haastig vlucht de leugen,
angstig en ziek.…
Niet voor de poes
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 353 ik snuif de geur van zomer na een regenbui
het blad, groen en jong
krult zich om water op te slaan
langzaam dalen druppels
op de vacht van de birmaan
die zijn luie dagen spint
hij knippert met zijn ogen
rekt zich een tijger
kromt zijn rug
en met trillende staart
sproeit hij mijn zomer van de kaart…
De echte wereld
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 134 heb de plaatjes
en filmpjes gezien van
dieren die op mensen lijken
kleertjes aan
hun stemmen en lach
zelfs de kus en een traan
maar ik wil
ze zelf ontdekken
hun geur en eigen geluid
de warmte van vacht
kunnen raken en weten
waarom die ook plast
ik wil voelen en ruiken
bewegen en leven
in de echte wereld daarbuiten…
Markt in Buchy
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 545 Geuren, veren, snavels, kleren,
staarten, vachten, kazen, vruchten,
luchten, pluizen, overdekt,
wollig, donzig, meter strekt.
In geschuifel, luifel, luifel,
staat ze stil, neusvleugels trillen,
spiedend, speurend, rij na rij,
ruikend, snuivend, mmm … daar is hij. Hij!…
't Is Winter
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 831 omrande ogen...rode neuzen
handen stijf van kou.
't is winter...
klokken luiden zwaar
galmen over bevroren grond
't is winter...
gordijntjes bewegen even
moeder wordt voorbij gereden
't is winter...
achter haar de hele schaar
droef en moederloos.
en 't wintert.…
Nachtzusters
gedicht
3.0 met 61 stemmen 29.369 Soms, bij goed geluk,
Zie ik hun bleke neuzen als tegen een vitrine
Platgedrukt. Wat weten ze van mijn gewoonten
Wie doet ze over het voleinde zingen?
De kringetjes waarin ze draaien
Lijken wel tekenen van huislijk geluk.…
Kleurrijk overreden
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 103 dankzij kleurrijk overreden kon het protest de boom in
zo ontdeden zij zich één voor één gestaag van hun jas
ieder jaar weer had het veel voeten in de aarde voordat
alle neuzen dezelfde kant op keken
het naakte welzijn is hun wel bekend toch schitteren
ze liever vol ornaat, niet om elkaar de loef af te steken
maar om in volheid te stralen…
Eerste Kaars
netgedicht
2.0 met 19 stemmen 19.736 Toen was ik een wankel veulen
Toen ik snuffelde aan wie en wat,
aan wat een merk in mijn vacht brandt.
Lastdier, lastig dier dat geschonden door zijn slaap wandelt.
Zij liet het licht los op mijn netvlies,
ketende de vragen aan mijn enkels.
Ze woelt zich bloot terwijl ik jank,
de eenvoud van haar boezem vraag.…
De zon in de nacht.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 337 dat schaapje met zijn mooie wol,
dat schaapje met zijn zachte vacht,
daarzo in het hulst van de nacht.
Daarzo in het hulst van de nacht,
met de zon hoog boven je.
Zul je het schaapje strelen,
en met hem al je geheimen delen.…