Eerste Kaars

Toen was ik een wankel veulen
Toen ik snuffelde aan wie en wat,
aan wat een merk in mijn vacht brandt.
Lastdier, lastig dier dat geschonden door zijn slaap wandelt.
Zij liet het licht los op mijn netvlies,
ketende de vragen aan mijn enkels.
Ze woelt zich bloot terwijl ik jank,
de eenvoud van haar boezem vraag.
Toen werd ik een jongen en mijn agenda roodbeklad.
Gisteren was dat.

Schrijver: Wimper, 12 februari 2003

wimvandeleenehotmail.com

eerste kaars

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 19 stemmen 19.736