27502 resultaten.
VAKANTIE AAN ZEE!
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 188 jongen zegt: "hier aan
de zee, kan je zien tot je
ogen ophouden"…
Duinenkust
snelsonnet
2.0 met 12 stemmen 436 Een kekke kuil was ’s avonds al gegraven
zodat ik vrolijk mij erheen begaf
maar weldra stond ik stil, verbaasd, zelfs páf:
Er lag een jonge vrouw vol overgave
Ze rook naar zout, zand, zee, had ik wel lust?
Ik ging, maar ja… alsof je duinen kust…
De zee
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.575 De zee
wind,golven
banen van schuim
vluchtig en toch
taai als stroop
wanhopig vasthoudend
tot verdord, verdroogd
ophouden te bestaan.…
Zomervakantie
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 2.586 Werken, voor even af,
vakantie in aantocht.
Eindelijk, 't leven neemt een bocht.
Geboekt, Zuid Frankrijk,
zon, zee, gezelligheid.
Kaas, wijn,
met 't gezin gelukkig zijn.
Slapen, spelen, zingen,
eten, drinken, tot
onze ogen als sterren blinken.
Vakantie, energie, kracht,
bewust beleefd, de pijn verzacht.…
Sluit uwe ogen op het licht
poëzie
3.0 met 29 stemmen 3.660 Neuren als een voorjaarswind
Bij geloken wachten…
Mondje, dat geen vraag ontbindt
Ogen zonder vrees, o kind;
En uw haren, bleek en blind
Als de maan bij nachte.…
'k Zit met mijn lamme benen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.262 'k Zit met mijn lamme benen
in de asse van een stervend vuur.
Ik bid; mijn vrienden wenen;
en 't hangt mijn keel uit op den duur.
Zal ik mij dan vervelen
met langer Job te spelen?
De schoonste lol, de liefste lol
maakt op den einde dol.
De schapen moet men scheren
en de ezels moet men slaan, ja slaan.
Zo wil 'k, in alle…
O BLIK VOL DOOD EN STERREN
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.643 o Blik vol dood en sterren,
o hart vol licht en leed.
De dag is spijtig verre;
de nacht is hel en wreed.
Mijn mond vol wondre smaken
die géne vrucht verzaadt.
Niemand, o hunkrend waken,
die langs mijn venster gaat...
Wij zullen nimmer wezen
dan Godes angst'ge wezen.
- God, laat ons waan en schijn
dat we Uwe wezen zijn.…
Schrijven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 70 Hoe wij onze namen schreven
vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…
Adem van de zee
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 149 adem van de zee
streelde het lichaam en de ziel
je gaf je over met ontroering
de euforie van geluksvervoering
heelde door haar macht de kracht
want zij haalt alles uit de bron
daar verdween de grens die ik verzon
in eindeloosheid
wenkte stralend licht het vergezicht
naar kwaliteit van leven
daar aan de zee
vloeide liefde tomeloos in een…
Overleden lijden...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 189 Ophouden met grijpen,
wat niet kan worden gegrepen.
Ophouden met zelf bezitten,
wat van alle mensen samen is.
Ophouden met begeren,
zodat we in vrede sterven kunnen.
De oorzaak van lijden begrijpen,
is moedig overlijden,
terwijl we nog in leven zijn.…
Zomertijd
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.404 ik wou dat de vakantie
die vrijheid in de natuur
voor mij begon…
Onverwacht geluk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 205 Die na zijn
Eerste leven
Gereduceerd werd
Tot een armetierig
Bolletje verdroogde
Aarde maar liefdevol
Gekoesterd ook na
Zijn eerste dood
Geeft nieuw leven
In puntjes bijna
Onzichtbaar klein,
Leven dat door
De dood heen
Zichtbaar wordt
En tegen mij zegt
'Jij bent mijn'…
19/02/1985
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 119 De woestijn, wat haatte ik
dat strand immens groot
zonder toeristen op vakantie
zonder zee van verwachtingen.
Ooit wenste ik een vloed van troost
doch vond hier enkel een oase.
Druppelsgewijs doordringend mij ...…
vakantie
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.570 het overtollige
langs de vloedlijn
losgelaten
tast mijn lijf
bij elke stap in
golvend zand
weer onbevangen
naar de einder
in het luchtig
spel van wolken
en wind bevrijd…
De Zee
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 214 Zee
De zee ligt vlak en uitgestrekt
Golftopjes als kippenvel op haar strakke buik
De speelse branding is een kind
Dat aan moeders rokken trekt…
Over de zee hangt matelijk te tampen
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.765 Over de zee hangt matelijk te tampen
een zoele en droeve klokke door de mist.
De dag is zonder klaarte en zonder lampe.
Hij, die zijn hart bezit, weet wat hij mist.
Een stemme galmt, en ieder loopt verloren.
Ik loop alleen. En 'k weet dat duizend zijn
die naast me dragen door te dichte smoren
lijk al te volle teilen melk hun pijn.…
En hoort uw hart
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.420 En hoort uw hart: hoort gij uw hart niet slaan ?
Daar is de maat waarop uw dagen dansten.
Niet wen gij waart met weelden overlaên
of dronken van een overmoed'ge waan,
stond ge in de rei die blijde tijd omkranste.
Brandde in uw brein al 't lijden dat het droeg
leg op uw hart uw hand, en gij zult horen
al de geheimen die, nog ongeboren,
zich…
EEN VRUCHT DIE VALT...
poëzie
4.0 met 2 stemmen 403 Een vrucht die valt...
- Waar ‘k wijle in ‘t onontwijde zwijgen,
buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt.
De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen
haar paarlen aan ‘t stramien der roereloze twijgen.
En geen gerucht, dan deze vrucht, die valt.
Een vrucht.
- En waar ik sta, ten zatte levens-zome,
vol als de nacht, maar…
Zachtheid
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 430 In mijn vingers
voel ik de zachtheid
van jouw ooglid
en de liefde
waarmee ik die sloot
Alsof je sliep
en ik je weer
wakker kon maken
Geef me de zachtheid
van je ogen terug
zodat ik ophoud
met huilen…
contrast
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 546 het speelt met zand en zee
(vakantie 2008)…
ze draagt taal
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 702 soms denk ik dat woorden zinloos zijn
zoals zomers die nooit meer stijgen
en slechts even trillen op vingers
van oude herinneringen
waar zeeën ophouden met bestaan
in armen en voetsporen, laag
begraven onder ramen en buiken
vol brakende honger
en dat een uitwuivende duin
de meeuwen met dode ogen zal
achterlaten, even vreemd als
het…
Waar zal jij lopen?
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 201 In de stille, mooie momenten
vroeg ik mij, vraag ik me:
'Waar zal jij lopen?'
In de moeilijke tijden,
wanneer vraagstukken zich opdringen
in mijn geest, zal ik voortaan weten
wat mij het meest bezighield.
Mensen zwerven over de aardbol.
Ze leren lopen en staan en gaan
zoals ze gaan.
Er is leven en dood, verdriet en vreugde
aantrekken…
Naar het ongerijmde
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 988 Een gedicht ging op vakantie
Ver weg, naar het ongerijmde
Naar vrije vorm, niet dat getimde
Hij zei: Zoals ik het thans zie
Ga ik, als ik even maar de kans zie
Al m’n zinnen daar verzetten
Ontregel liefst ook mijn coupletten
Als ik de zon, de zee, het strand zie
Hij feestte zonder metrum, zonder maat
Maar, zoals dat dikwijls gaat
Hij kreeg…
in één van de graven
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 394 het is koud
mijn handen sneeuwen vogels
en nachten, zonder ophouden
melaats over het land
van magere lichamen
ik leg de aarde stil
als stenen op mijn schouder
en herhaal de winter
keer op keer
vergeet mijn naaktheid
sterven is liefhebben, zonder ogen…
Nat
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 191 Omdat-ie beslist
niet van ophouden wist,
had-ie luiers voor incontinentie.…
EEN VRUCHT DIE VALT
poëzie
4.0 met 9 stemmen 3.091 Een vrucht die valt...
- Waar ‘k wijle in ‘t onontwijde zwijgen,
buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt.
De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen
haar paarlen aan ‘t stramien der roereloze twijgen.
En geen gerucht, dan deze vrucht, die valt.
Een vrucht.
- En waar ik sta, ten zatte levens-zome,
vol als de…
Gelijk een hond
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.647 Gelijk een hond die drentlend draalt en druilt
om eigen vuil, beruikt met schroom'ge teugen...
- Waarom uw avondlijke vreê bevuild
met slijk van derf verleden, o Geheugen?
Gelijk de vogel die zijn woonst beslecht
met peerlen bloeds, door de eigen pluim te plukken...
- Waarom, waarom uw beeltenis…
Vakantie
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.777 Gelukkig is ie weer voorbij
't verplichte vakantiegevoel kan weer even opzij
weer weg met strand, zee en zon
weg met terrasjes en drankjes op 't balkon
gewoon weer lekker lezen en op tijd naar bed
da's voor mij ultieme vakantiepret
Niemand die 't begrijpt, met vakantie ben je blij
maar de regelmaat van werken, da's meer iets voor mij
in…
Vakantie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 54 Vakantie is toch een waar plezier aan zee,
hand in hand op het strand met z’n twee.
Als dan de zon zijn laatste stralen straalt
je in elkaars ogen in de gloed verdwaalt,
en de zon geluidloos in de golven verzinkt
hoor je hoe in jullie harten de liefde klinkt.…
Vakantie
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 834 Op vakantie moet men zich ontspannen
de boog mag immers niet altijd gespannen
maar de ellende van thuis neem je ongewild in je koffer mee
ook al heb je een prachtig huisje aan zee
maar je bent gewend aan het doen alsof
en zo wordt vrije tijd toch nog net geen sof
maar het is niet anders dan thuis
alleen hoor je hier het zee geruis
je kijkt…