34923 resultaten.
zekerheid
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.739 ik ben maar bij het crematorium gaan werken
dat staat tussen een stel bladerloze berken
grond-, water- en luchtvervuiling gaan maar door
ja, ik heb een baan met toekomst
want het crematorium brandt wel door…
Zo zoekt mijn ziel
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.081 De koolmees zoekt het berken vogelhuis:
zo zoekt mijn ziel naar redding van de dood.…
elke schaduw
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 100 zij legt een deksel
van beton over
de pijn van een inkt
zwart verleden
ik kan niet aan je
denken papa ik
ben vrijer dan ooit
maar voor elke
schaduw ben ik bang
een specht klopt op
de dode berk…
Gezegend
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 114 midden een goud rode dageraad
ontdekken hoe vogels
in het gesluimer van mijn berk
als talmende poses
kopjes in hun vlerken
de stilte zitten te koesteren
doet me zo gezegend voelen
dat ik voor hen dromen verder uitzaai…
Oh, wat hou ik van hout
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 54 , de berken springen er met haar frisse witte kleur natuurlijk in uit!…
Oh, wat hou ik van hout!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 67 , de berken springen er met haar frisse witte kleur natuurlijk in uit!…
IJl rijzen blanke berken
poëzie
2.0 met 4 stemmen 1.005 IJl rijzen blanke berken, als boeketten
Van trillend zilver, op een lucht die blauwt,
Uit blonde grond, vol groepjes eikenhout,
Die tegen 't blauw roodbruine vlekjes zetten.…
allerzielen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 370 in tegenlicht
een bladerloze berk
een levende ets
waar de sapstroom stokt
en takken niet meer wringen
het licht licht
ook de kleinste twijgjes uit
met schitterdruppels
op de vochtige bast
sporen van een late mier…
Bengelt al
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 395 Nog is het winter
speelt de wind
in het ultieme filigraan
peilt het licht
het donker
van de zilverspar
bloeit de winterheide
rilt de ruwe berk
bengelt al het sneeuwklokje
kijkt het nestkastje
uit zijn eenoog
mij koolzwart aan…
Bosnimfen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 311 rondom de berken bezingen zij vruchtbare dagen
vragen om zonneschijn, kronen in dansende kringen
vrouwen die fluisteren, voeten uit aarde ontwringen
lijven beklagend die dronken silenen behagen…
EIND OKTOBER
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 Koud en dof hangt herfstloof neer;
de ree smult ervan
Statig en wit staat de berk,
vol kale, grauwe bruidssluier.…
Blad
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 251 Ze doen het ieder jaar opnieuw die bomen
De eik,de berk,de populier,de es
Ze hebben het voorzien op de NS
Door blaadjes op de rails te laten komen,
En over alle sporen te verspreiden
Zo gaan ze ons weer in de wielen rijden.…
liet hij fijntjes merken ...
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 206 koning Winter was weer in het land
kort maar want hij is al weer verdwenen
de sneeuw is door de zon al weg geschenen
en mijn hand die kan weer zonder want
maar zijn almacht liet hij fijntjes merken
voor even veranderden alle bomen in berken…
SEREEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 verlaten in landschap
bijna vertrektijd
voor dichtslibbend licht al
achter namiddaglicht
waar onbedoeld
het Arctisch realisme is
met eenzaam dromende berk
in wintertooi niet betrapt
op roddel of botte achterklap
over het zelf
als eenieder
niemand hier…
weerzien
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 288 hoe stil legt herfst
zijn hand over de aarde
de verste klokken hoor ik nu
geluiden die de witte berken
voor me bewaarden
en ieder die hier is
ook de vogels grijs en traag
zien bomen rillen
ik wrijf over schaduwen
maar er is niemand die wat vraagt…
op tijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 213 in de luwte
van het riet en
kleine berken
groeit mooi ijs
in ondiep veen
boven ons
weifelt een
waterige maan
beneden een meer
van verliezen
waar de wind
het ijs splijt
tussen ons
de afgrond
de nacht komt
op tijd…
herfsthunkering
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 1.262 ik zal eikels rapen en noten
bladeren van berk en beuk
zoek gesloten dennenkegels
pluk een blauwe pauwenveer
mijn kleinste kunstwerk ooit
dat van herfst is gemaakt
zal ruiken naar kastanjes
en onze laatste wandeling
naar verse aarde
naar Allerheiligen…
Berken, m'n vrienden
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 350 Berken...
ze zijn m'n vrienden
geworden
spelenderwijs
Ze weten van licht
en schaduw
schaduw en licht
Ze spelen ermee
ze zingen ervan
als zijn ze op reis
op vooral warme dagen
Ik teken 't op
in dit korte gedicht:
't zijn ware vrienden.…
op berkenbast geschreven
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 163 de bast
van deze wijze berk
moet dienen
als kleed van mijn zerk…
Bomen over bomen.
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 873 De oude berk en haar makker, de populier -
Nu het nog kan breng ik aan hen een ode hier,
hopelijk lang voordat eens mijn as wordt verstrooid.…
Vertezicht
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 96 Eindeloos heideland
Heuvels met verdwenen zand
Tapijten met het heidekruid
Mostapijten waar de bodem sluit
Starende ogen richting zonnegloed
Vrijheid loop je tegemoet
Het gevoel raakt bevlogen
Innerlijk wordt het voorjaar afgewogen
Veldleeuweriken fladderen vederlicht
Zonnestralen bieden tegenwicht
Solitaire berken glinsterend in de zon…
allerzielen
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 372 levende ets
de bladerloze berk
in tegenlicht
waar de sapstroom stopt
en takken niet meer wringen
het licht licht
ook de fijnste twijgjes
schitterend uit
geen spoor meer van een mier
op de natte berkenbast
gaandeweg
ontwaar ik om mij heen
het lijnenspel
meer doorzicht brengt wellicht
de inbraak van de winter…
waar jij stond
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 362 - zie de zeven berken
er groeien zwarte tongen
de dood sprak zijn verleiding uit
’t was alles wat jou overbleef -
de dagen veranderen
ik stap naar buiten
kijk terug en naar de verte
stilte opent
vogels tegen de achtergrond van poëzie
en ik geef me over
aan dat wat niet vervuld werd
aanvaard woorden
die hun plekje nooit vonden…
ganzen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 660 tegen de schittering
van de orion
en door winterse berken
is daar de ruisende
vlucht van vogels
de nachtelijke stilte
vullen ze met lokroepen
naar verten achter de einder
zij zullen de zon
eerder zien dan ik
geluksvogels aangeraakt
door je schepper
je voorname onschuld
maakt me onrustig
jullie onzichtbaar zijn
is als mijn onvervuld…
de ganse schepping
gedicht
2.0 met 144 stemmen 20.442 geheel bewolkt
sjokt amos zonder tas
de zanderijen door
de wijzen zwijgen
de duinen golven
grauw en stug
en roepen rwanda op
heuvel na heuvel
krankzinnigheid
de kardinaalsmuts
kraakt
van verre gebeden
de zachte berk
slaat in de wind
het mededogen
------------------------------------------------
zonneleen 37
zie www.abelstaring.tk…
Uit liefde
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 546 voor jou heb ik
de berk zilver gekleurd
een kastanje getemd en
kikkers gedrild
voor jou heb ik
van rozen een krans gemaakt
sterren uit de zee geplukt en
regen in blauwe ogen getroost
voor jou heb ik
zelfs het bos in sprookjes laten
verdwalen en schrijf ik letters
in het licht van dit zinnig dicht…
krakende takken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 371 ze staan er
de donkere bomen
sinister schemerend
hemelschreiend het loof
de naalden prikkend
naar de ondergaande zon
maar daar waar
geen sterveling komt,
scheurt de bast
van berk en plataan
loot en ent hebben
geen weet van
knokige knoesten
waar de wind uitgedroogd
takken kraakt
daar wil niemand gaan…
Niemand weet
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 306 Een boom een
berk en een beuk
een landschap bossen
in volle wintertooi
een schaap graast
in een vuile wintervacht
je handschoen geworpen
je voeten in de middagzon
een avond met een belofte op morgen
de wind schreeuwt
om een sneeuwvlok
ik weet het ... maar
je vlecht het rijp in mijn haar
zonder te weten waar, waarom te zoeken
naar wie…
voor het laatst
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 105 op de stenen weg
langs witte berken
horen we een marche
funèbre in de verte
van het licht naar de
verste duisternis op
handen gedragen op
de maatslag van de tijd
een buizerd hangt in
gebed de wind waait
onze wangen kil voor
het laatst het laatst
kwam jij voorbij…
Vrij
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 717 de berk beziet ons leven
is met ons samenzijn verweven
het achterland met Schotse koeien
maakt zachte beelden broeien
tussen kikkers padden en insecten
spiegelt de zon zijn vaste baan
zolang de wolken hem maar laten gaan
zijn warmte is het die natuur verwekte
dit speelse plaatje toont het leven echt
en heeft mij doen bewonderen en danken…