Alle inzendingen over van den Bo

Bo Bo Bo Bo Bo Bo Bo Bo... Inderdaad, André van Duin zingt over haar.…

ik droom je een wolk en laat haar dansen twee hemelhoog en 's avonds wordt zij een ster en fonkelt zacht precies zoals ik van een wolk verwacht…

Zijn akkoorden snijden door me heen Slepen me mee als hij speelt Naar een plaats ergens in de hemel Rustend op zijn melodie…

Jij bent een schat Jij bent een wonder Jij bent speciaal Jij bent bijzonder…

Verder. Een ruis in het gewone. Geen adem in open lucht. Lopen maar toch stil staan. Voor realiteit op de vlucht. Wel willen, maar niet kunnen. Wie ontwaakt ons? Welke redder? Stilte… Besef… en dan Verder.…

zij schetst lijnen met haar lichaam in de ronding van mijn O zuchtend luister ik vol passie trommel zacht de maat op Bo…

Je muist zachtjes door mijn haar Ik krijg een erogeen gevoel Oh was ik maar, Immuun tegen je gewoel…

jouw hart veroud door tijd en gedragen door een hand vol gedachten is je kaars het verblindend licht in de vele reizen naar de kwelders van ons Wad jouw snuit vol reizen en aankomsten geuit door het doffe water in je ogen verwoordt het geblaf als een streling in jouw stem ik begrijp je en ik volg je schreden door het wankel gras wie je…

ze is roze en korenblauw zacht en blij haar blik onderzoekt vraagt dan glimlacht ze een ster heb ik zelden zo zien schitteren alles rond haar gloeit als in het zeldzame licht van een avondschemering ze is Bo ze maakt me compleet…

Ons Tommeke vreet treurig de bo(o)nen.…

amandelk rullen pizzab roodjes soepst engels bo terk oekjes zaan zesnij der sui kervrij ebonbon netjes lek ker lekkerrrrr Numero 76!!! Wie heeft er NUMERO 76??!!!…

langzaam open ik mijn ogen, en kijk naar haar. soms komt ze sprankelend voorbij gevlogen, soms is ze triest en zwaar. langzaam open ik mijn ogen en lach, ja, lach naar haar, mijn nieuwe dag. want valt ze tegen dan denk ik maar, er zitten er toch 365 in een jaar.…

Nu ik in de generatie terecht ga komen die van plus zestig gaan mijn gedachten geregeld op de loop bezinning maar ook heftig Mijn ouders waren er altijd van mijn geboorte tot aan hun dood ik besef nu hun aandeel in mijn welzijn was groot Later heb ik ze overtuigd van mijn liefde voor beide ik was er vaak dicht aan hun zijde Dol waren…

De dieren zijn weer in het bos Maar daarom zijn de mensen wel de klos Want ff normaal doen is er voor de dieren niet bij Hun gedrag is a-bo-mi-na-bel tegenover jou en mij Gelukkig is daar ook de jager nog Met een fijn pief paf poef herstelt hij de orde Zodat het met het bos misschien toch nog wat kan worden!…

Met kracht in de benen rijd ik de IJsbreker voorbij pas op voor passerende obers kijk niet naar het huis van Bo trap dapper door, met kracht in mijn benen - metro of niet?…

Geloven doe ik noch in hemel, noch in hel Het verleden herhaalt zich in het heden en de toekomst wordt een herhaling van zetten door de decennia heen De hogere macht is een verzamelnaam voor alles wat ons verstand - daarom dus geloof - ridicuul te bo- ven gaat, terwijl níemand weet hoe het nu au fond zit Tijd zal in de toekomst leren…

Demonen bij het raam vragen aan ons kunnen jullie mee gaan naar onder er is gedonder de donder en bliksem hebben hun werk niet goed gedaan zij hangt nog aan die pilaar zij is achtergebleven er werd haar beloofd het eeuwige leven O mijn godin mijn afgrond maar win win win de waarheid overal in In dit bestaan het zal de engelen…

Den Haag Den Haag Hey heb je het al gehoord, ik ga er vandoor Ik wil er een stukje van zijn Den Haag Den Haag Mijn schoenen staan klaar, ja reken maar!…

een poëet treurt niet hij zweet duizend druppels lief-ver-driet hij begeert niet hij beheert duizend driften bo-na-fiet hij overvraagt niet hij schenkt klare wijnen liefje-anders-niet hij lieft niet hij biedt duizend dames smar-te-lied hij zuipt niet hij nipt aan verdwaalde flessen a-qua-vit hij deugt niet hij maakt duizend…

Versinsels is eerstens 'n soort van bedryf om dingen wat onderling klop op te skryf, die gees te verhef bo die lydsame lyf: verzinsels wil graag hul uiterste doen om liggaam en siel met mekaar te versoen, nie soseer om die werklikheid te onthul as om sy tekortkoming aan te vul. Wat van voortgezette verzinsels nou?…

in den beginne zorgde hij voor iets ronds dat hen dragen kon in den beginne plukte zij iets ovaals at er ongevraagd van in den beginne was er hij, toen zij wat langzaam evalueerde in wij…

Nu staat mijn tuin gerijpt, De vrucht hangt vol en vredig; Moe keer 'k naar 't huis der rust- Ach wat al plaatsen ledig! En huivrend zit ik neer Terwijl mij de ogen branden... Doch zorgzaam opgewacht, Stil grijp ik trouwe handen. Met onweerhouden traan Stil zegen 'k hen die bleven; En alles, alles keert Wat wegviel uit mijn leven.…

Geen nacht gunt rust; Geen dag brengt hoop; Een foltring is uw lot en 't mijne; Seizoenen komen en verdwijnen - Wat gaan ze ons aan? wat 's werelds loop? Ten ergste helt ons eigen baan: Saam lijden bleef geen saam dragen... Doodmoe vindt ons het licht bij 't dagen, En levensmoe bij 't ondergaan.…

staan komt naar me toe ik kijk hem aan hij zegt geen woord ik voel dat hij mijn hijgen hoort ik bid, ik wil niet met je mee het blijft doodstil plots in z’n oog in zijn pupil een regenboog nu word ik bang uit niet mijn angst stilte duurt lang ik glimlach wel blijf mezelf in ’t helse spel ‘k geef steeds maar aan van den…

op de muur van de Spaansche Vloot voorheen de Bo(r)sboom hangt een kennisgeving voor alle afstammelingen van Aechte Bosboom onwetend nog tot op heden Bosboom en Borsboom geheten de vernietigende overwinning van de admiraals Maarten Tromp en Joost Banckert bij Duins in de Baai van Dover op de Armada van admiraal D'Oquendo in de fik door…

Den Haag Holland Spoor Dat merkt u wel hoor Als u er bent Wordt het u bekend Men Brengt Het ten gehoor: Den Haag Holland Spoor! Station Den Haag Holland Spoor…

Die 't Al kan weten, weet - wanneer Hij 't weten wil - Dat om mijzelve niet mijn tranen branden; Dat ik bij dagen en bij nachten stil Mijn pijnen zou verduren en mijn banden - Verlatenheid van mens en boek en licht Mij niet zou horen kreunen - Verzwaarde niet mijn lot de last daar ge onder zwicht, Mijn lieve! die 'k gezworen heb te steunen…

Gezapig als de zoen van koele kinder-lippen en zoeler dan ’t gezoef van bloesem-zoete wind, o kleine regen, heeft van duizend glinster-stippen uw stuivend licht mijn haar met perelen gepint. En zonder roeren, dan te voelen hoe mijne ogen vergroten, naar me uw peerlen-weelde zonne-wijdt, sta ‘k als een smalle bruid, tot wenens toe bewogen…

Jazeker wel, in den Haag, daar woont een graaf of zijn zoon ook Jantje heet, is iets wat ik zo, echt niet weet. Want in den Haag, woont ook een graaf die echt wel zeker weet: hoe of tie, van voor- en achter heet!…

bij den minne op het liefdestapijt in den kreuk bij kraak van het struweel den mooien vrouw wil in haar geheel vol gaarn tot in de puntjes verleid bij de thee nog met kleine beetjes after tea krokant beliefd in kreetjes…