Alle inzendingen over van den Bo

Die passie van krag wat deur beide arms vloei, die glans van sweet op my kaal bo-lyf, die klank van die byl roep jou, lok jou. Ek sien hoe jou oë dwaal, jy, skelm loer, skelm glimlag, in die glans van die ruit. Ek sien hoe ek, nou, jou baas, die byl, die plaas by jou neem, wyl ons liefde maak, op 'n growwe vloer.…

Toen ze nog zicht had (75) haar ogen nog voldoende zagen zag ze ook het uitzicht op haar eigen verlijden haar eigen overlijden, haar dood beging tachtig (80) altijd heel actief geweest gingen vooral haar ogen achteruit dus ze ging aan de slag voor haar overlijden, voor haar dood midden in de tachtig (85) werd het zien vooral tasten maar…

Hij ging het bos in voor de jacht resultaat uiteraard was hij eerder thuis dan verwacht maar wat was dit nu waard nu zijn zwangere vrouw niet meer is? bezig overleden wat is er met bushmeat dan mis? vroeger, toekomst, heden... Die naam afkomstig van rivier heerlijk meanderend huidig Congo, voorheen Zaïer levens veranderend…

Een bejaarde leeuw zat geweldig in het nauw; Want hij had juist de jicht, en de jager was hem te gauw: Hij was dus in een net gelopen, door vernuftige mannen, Een week te voren, ten behoeve van ZEd. gespannen. Dit ziet een bejaarde rat, Die, door grijze ervaring op alles gevat, Bij zijn eigen dacht: ‘het kan mij nooit hinderen: Helpt het mij…

Een slang Is niet heel dik, maar naar proportie te lang; Schoon sommige slangen, die van Amerika komen, Bijna zo dik zijn als eikenbomen: En menige Leidse diender maakt een mens niet half zo bang, Als zulk een Amerikaanse slang. Over het geheel wordt een slang zelden geprezen Of het moet zijn bij het Brandspuitwezen. Voorts zou hij, zoals…

De seconden in jouw ogen big bangen honderden dromen en broze korreltjes geluk van elkaar een omarming is een tocht in overvloedige warmte achter de tred van je hart de zoete woorden in je weet op mijn gezicht het geschapen geluk met een glimlach te onderstrepen laat de ons dan niet tot een stipje herinnering vervagen ik zie je graag…

Als ick lees den ghedichten van Vondel, van Hooft dan voel ick mij stadigh versincken in tijdt, den daghelijckse dinghen verlaten, bevrijdt. Of Pieter of Joost mij mijn toekomst ontrooft. Ik sie dan den wolken waar Breêro van schrijft, ik ruik dan den lucht zonder geuren van hier.…

speciaal nu de schaal zo is vergroot zegt den haag vergeet de niet niet want als den haag niet niet dan blijft alles wat vast moet los van mekaar ook al wordt A-4 steeds meer A-5 zonder niet hoeft het niet de clip niet gewoon niet dan heeft den haag het gewoon ook niet kortom zeg nooit niet niet de regering die niet niet…

vrijheid kopen een minuut in Den Haag is dood gelopen…

Den Haag, je bent geboren uit het feest van een graaf, in zijn bossen, zijn vijver, zijn duinpan.…

Al heeft de sim een gulden rok, Zo is 'et toch maar enkel jok; Want schoon zij met een grote pracht, Wordt deftig in het spel gebracht, En dat ze voor de eerste maal Komt prachtig treden op de zaal, Komt wonder moedig aan de dag: Zij is een aap, gelijk ze plach'; Want eer men nog de rolle sluit, Zo kijken hare grillen uit, Want zijde, goud…

Hoe kil en koud deze stad nu ook is En wetend wat ik zo meteen op mijn kamer mis Zo zonnig en warm is Den Haag als jij naar me toekomt, nu vandaag…

je denkt aan krijtstreep met een aktetas aan paraplu en 't elegant flaneren van bonte dames naast correcte heren bevroren glimlach boven grijze jas je denkt aan sportschool en het klatergoud aan tatoeages, bier en zonnebanken die passen bij de goddeloze klanken van dialect dat primitief wordt uitgekauwd onzichtbaar blijft de oude muur in…

de kleine wijzer kruipt voorbij de tien de krant heb ik van A tot Z gelezen m’n toetsenbord heeft niets van mij te vrezen en buiten heb ik alles al gezien op mijn bureau staan lege koffiekoppen een paperclip is nu niet langer krom ik sla het lege blaadje maar weer om een luide geeuw is nauwelijks te stoppen een werkdag van een dienaar van…

wat mij verontrust is niet dat het regent maar wel dat de regen verzuipt in de putten het water terechtkomt de beek bij de bioscoop onder de grond duikt en niet meer te volgen is enkel weer bovenkomt bij het noordeinde de hofvijver voedt en langzaam verdampt en over de stad kruipt mismaakt wordt wat mij uitermate verontrust is de regen…

rooden gloed, gelijk nooit eer ik zal u eeren, mijne deerne in den schoot van uwe ruischenden vruchten zeg mij toch; wilt gij de mijne zijn in het schoonsten woord nog voor den ochtend in’ t eeuw’gen oosten gloort *als ode aan Guido Gezelle*…

't Haagse stadhuis is spierwit en niet grijs hoog en strak genaamd het IJspaleis Buiten spuiten fonteinen zomaar uit het niets liep Hulshoff's kelder onder geinig toch zoiets De Haagse tramtunnel ook 'n verhaal op zich duurde zeven lange jaren voordat dat zwembad was gedicht Ook hebben wij nou tieten tieten van Den Haag belemmeren…

Dat is onze straf voor de hoogmoed van politiek Den Haag.…

hoe helder is hier toch de hemel hoe talrijk zijn de vette meeuwen al schuimend tussen ’t volks gewemel terwijl er noeste werkers breeuwen hoe zuiver schijnt de kustlijn er rondom het hoedend hart geslagen waar westenwinden her en der de duinen met hun kracht belagen hoe lief is mij haar zilte land het fleurig voorjaarsmozaïek de jutter…

Den Haag (stedengeur) Haagsche Kak schijnt erger te zijn dan het twijfelachtig gebak van die naam, dat trouwens alleen in Den Haag te ver- krijgen schijnt te zijn.…

De Denen zijn volledig uit de gunst: Vanwege een stel prenten in een krant Wordt overal de Deense vlag verbrand - Hoewel het wel een eer is voor de kunst. Want is het voor een kunstenaar niet fijn Dat zoveel mensen kunstgevoelig zijn?…

Bidt de mond den appelbeet te vieren, wijkt de blik te wimper voor gevaar, waait de scheemring over lustrivieren, wenkt het lied over de nachtgitaar, beeft het woud onder den roep der stieren, wiegt de slang – de melodie gewaar – weiflend over spleten zich en wieren: schrijft de vleermuis met nerveuze zwieren mij den wil voor van…

Ik heb vannacht met u gewandeld in de dove lanen van de slaap, en nu het morgen is geworden is er niets veranderd, dan dat die twee, die in den nacht tesaam volkomen bij elkander waren, mij weer alleen gelaten hebben in den morgen, en samen verder zijn gegaan.…

Waar de diepste gedachten in Het binnenste van de mens Tot de mooiste gedichten Worden omgevormd bereiken ze In uitgekristalliseerde vorm Een in woorden gebeeldhouwd Verlangen naar hoe het leven was, En misschien ooit weer zijn zal…

De bal is rond Het leven staat Vol je lont Waar je voor staat Gisteren is mist Wat je mist De beelden spreekt Een mens Aan Laat de lach je niet Vergaan Tot de laatste fluit We gaan voorwaarts Vooruit…

Wilhelmus Alexander van Oranje Ben ik voor ’t grootste deel van Duitsen bloed Den vaderland getrouw tot in den doet ‘k Ben ook vrij onverveerd en die van Spanje heb ik altijd geëerd tot mijn verdriet Mijn lieve volk, ook ík begrijp het niet…

weet jij wie er vandaag onder de wagen van de deen gaat liggen onder de bedrijfswagen wie er in de bedrijfswagen mag de bootvluchteling mag de bootvluchteling in de bedrijfswagen onder de wagen is het beschutter daar houden die mensen van je zult het zien met de wagen van die deen gaat heintje van…

Een Deense Euro werd nog nooit gesmeed, dat muntstuk stak hun Kroon niet naar de kroon. Wij maken er nog bij, als eerbetoon aan Vincent, die zichzelf een oor afsneed. Hetgeen de Deense weerzin mooi verklaart: één Euro is niet eens twee Øre waard.…

kijk Wijffels stilt twijfels heeft Den Haag bij den kraag zijn eenvoud haalt binnen schrijft zinnen zwijgt voor goud wees niet bang simpel stil is zijn wil ’s lands belang Dichtersdag Neerlands’ vlag…

Hup Holland hup...het elftal van Nassouwe Den Koning van Hispanje? Flikker op! Van Duitsen bloed? Ja op de moffenkop! Schop ze verrot...den Vaderland getrouwe In Rio: sport verbroedert en verbindt In Rio: er verdwijnt alweer een kind…