Alle inzendingen over velen

Ik voel jouw huid onder mijn handen en volg met mijn vinger op de foto, de vorm van jouw gezicht. Ik mis je zo! Nee, het valt niet licht. Ik ken toch jouw gedachten. Ja, lach me nu maar uit, ‘k Weet nog de woorden die je zei. Hoor nog jouw stemgeluid: “Ik kan niet altijd bij je blijven, begrijp dat toch een keer.” Ja, jij moest werken…

Natuurlijk moet je voor racisme waken. Al komt dat in ons land heus wel eens voor, Een minderheid slaat ongenadig door, Je kunt ook overal een punt van maken. Al schuift men Zwarte Piet ook aan de kant, Nu is het sinterklaasfeest zwartomrand.…

Ik snap het wel, die lichtjes wijd en zijd waarmee men huis en have heeft behangen. Ze spreken van een diep doorvoeld verlangen naar vreugde, vrede en verbondenheid. Genoeg gemauwd. M’n kip wordt koud.…

We hebben te delen we zijn met velen wat zou het zijn als we met velen delen in liefde.…

Er leiden, vele wegen naar Rome, maar: er leiden ook vele- omwegen naar Rome……

Ik ben een tussen velen Ik ben alleen tussen tientallen Ik zie vele om me heen Maar ik zie niemand die ik ken Ik stap er naast en kijk Hoe de massa zich vergaapt Ik ben wie ik ben Ik zie wat ik zie Alleen op de wereld Met vele die eenzaam zijn Ze rennen langs me heen Ik zeg iets maar..…

vanmiddag in de metro sprak een vrouw hem aan jasses hij werd stotterkip ontveerd met vel ze vroeg ken ik jou of ken jij mij waarvan ook al weer hij bezwoor haar ongekende schoonheid op station amstel stapte ze uit met ongeloof wat zat die meid nauw sluitend lekker in d'r vel…

Hij vertelt mij, de sterrenwichelaar, afhankelijk van de stand van sterren en planeten wat voor mij de toekomst brengt. Het uitspansel geeft hem inzicht. Met zijn berekeningen komt hij tot voorspellingen over ramp of voorspoed; je kunt het geloven of niet. Weet, dat men in feite, de sterren observerend, niet in de toekomst kijkt…

verdwaald in donker licht zoek ik mijn vertrouwd gezicht wat bij klaarte niet meer lukt jong en fris zijn weg voor goed op reis met tijd, zo snel bewijzen zijn er wel als ik zie, mijn gerimpeld vel !…

mijn vel ik zal je voorlopig laten begaan en wat je schrijft maakt mij niet uit maar als het geen waarde heeft besef dan wel dan blijven mijn jasjes voortaan voor altijd aan…

ik ben een droom geweest van vele mensen een droom is toch niet meer dan een grote wens ik ben een droom geweest van vele mensen waarom ben ik dan niet gelukkig?…

gloeiend hete zon op gekrijte kassen diefjes af te rukken tomaten hangend in gekleurde trossen aan ijzerdraden met touwtjes opgebonden planten langs de paden nu vader nog met vele jaren in vaal groen uitgeslagen alpino op het hoofd die kwam de tuin niet meer uit flessen thee aan touwtjes in de koele sloot schilderijen in vele…

Vrijheid van meningsuitingen, dat mag dat is niet verboden in dit land ik wou dat ik ook eens mijn zegje kon doen want vele dingen vat ik niet met mijn verstand.…

zo ontstond het knopje op haar kin wanneer ze gedachteloos aan het friemelen gaat kirt ze het uit het tintelt fijn na zo`n liftresulaat blijkt het lekkerste wat bestaat…

Als rode rozen aan het verwelken zijn, oude tramlijnen geen halte hebben, als wonderen en volledig overzicht, de nacht doorbrengen, de waardeloze wereld uit zijn. Als bezoekers geen kraakpand vinden en als alle opvangplaatsen volzet zijn, met oneindelijk veel luchtkastelen aan dingelen. Als liefde voor het hele land ontbreekt en "houden van…

verliest donzen onschuld het verlangen het reservoir aan informatie, een moment van echte betovering, de wind, die je ontroert.. van vele vragen.…

jouw hand, mijn hand vele handen ze kunnen iets bereiken handen bij elkaar bouwen rotsvast beschermende dijken een open hand zaait bloemenvreugde tussen ’t weidegras schenkt een zomer wenkt glanslibellen naar een grijs moeras een verzameling van gestapelde stenen wordt een steunpilaar jouw hand, mijn hand vele handen ze…

alles in de hand hebt gehad moet het nu overgeven nog onafhankelijk van geest maar je lichaam leidt een ander leven de ramen zijn gesloten gordijnen filteren licht op de afwezigheid in je gezicht niet jij zal hier de deur gaan sluiten zoals je altijd hebt gezegd toch zal je lach ook in het nieuwe huis weer klinken een thuis met vele…

zijn zoon van boven als verlosser van venijn hij brengt mensen nader tot elkaar maar golgothaat in pijn en dood vol overgave aan zijn vader in het rotsengraf ligt op een witte doek het rode bloed van lichaam en gelaat dat is alles wat hij achterlaat maar in het hart van volgelingen stroomt liefde en genade binnen zij spreken vele…

Vele vrouwen ik ben ze allemaal geweest nee, ze bleven niet om ter langst hebben zich maar even in mij verschanst ze kwamen en gingen als de seizoenen soms ijl en vluchtig als ochtendmist dan weer nadrukkelijk luidruchtig aanwezig, hier of ginder zoals stemmen klinken op een zomeravond laat dan weer langoureus verstrikt in de nostalgie…

er was geen kamer op het hoogste huis slechts vier kantelen muren waren transparant verzonnen in een pogen elkaar het uitzicht te gedogen ik leunde tegen jou en jij gaf mij houvast in eerst ontmoeten het groeten was een huis uit vele werelden zo blij je thuis te zien samen nog geen team maar delen onvoorwaardelijke liefde…

smekende ogen kijken ons doordringend aan, vele smekende ogen, als wij even bij de beelden stil blijven staan, vele smekende ogen hebben ook een droom, u moet in ons geloven, dus helpen is heel gewoon, helpen is toch heel gewoon.…

Leiders mogen graag het voorbeeld geven Burgers die naar akkoorden streven Kunnen ze driftig vloeken en tieren Na verkiezing laten ze de teugels vieren Ze bewijzen dat je riant kan leven als aan de eigen stam gul wordt gegeven Royale lonen, sappige pensioenen Fitte ziektefondsen, men begroot miljoenen De rode vlag hangt bij de macht zelden…

Een druppel in een zee van water die ene korrel in de zandwoestijn dat naaldje in een bos met sparren de ijskristal in de reuzengletsjer die ster in dat eindeloze heelal een seconde in die eeuwige tijd soms kun je toch eenzaam zijn tussen al die drie miljard mensen zoekend naar een zielsverwant…

glimlach voor jou wij feesten het groeien van jouw geluk door en met de liefdes van de kinderen die tegelijkertijd ook de boodschap geven dat jij dat vasthoudend loslaten moet wat jij aan de een zowel als de ander aan liefde vriendschap en wijsheid deelt warm als de zon van jouw vriendschap is welgemeend dan ook onze wens dat jou nog vele…

Het is vele jaren geleden.…

het beest heeft zich geroerd de kop weer opgestoken nu vreet het van mijn angst ik heb muren afgebroken me kwetsbaar opgesteld nu telt onrust traag de uren ik kan geen woord meer lezen, ze geven niet wat ik beleven wil je handen strelen velen de warmte van je hart lijkt niet meer zo apart mag ik op je schoot kom, geef je even…

Straten beneveld met gelaten gezichten. Aan weerszij grauwe muren, een schemering Hangt boven de stad en gestaag verstrijken De uren. Een stilte heerst alom en mensen lijken Als dingen doofstom. Hun zintuigen zijn verdoofd en gedachten Slokken hen op. Het beloofde land is een illusie voor Iedereen... Terwijl hun sporen vervagen tussen…

In de verte de zee, de branding en om het verlaten strandpaviljoen waait de zilte zeewind. Alle luiken zijn dicht, het terras is leeg, anders is het daar een bont- gekleurd gezicht. In de zomer ruik je de zonnebrandolie, het terras is dan in badtenu gehuld en je ziet er mensen hun ijsco's en frites smakelijk etend. Nu is het er uitgestorven…

Een in nevelen gehulde berg onscherp in de verte achter een stad en omliggende dorpen als een onregelmatige streep stenen na een drooggevallen estuarium en een drukke rotonde als uitzicht voor Een stel openstaande deuren naast een zwaarbeladen kast met een immer melodieuze radiozender tegenover een belegen bank waarnaast een slaapkamer…