Alle inzendingen over verdriet OR dieren OR gemis

ze onrust stoken zingen ze een droevig lied dan hebben ze verdriet voor de dieren uit het dierenland zal ik al mijn woorden schrijven met de ganzenveer nog in mijn hand hoop ik dat alle dieren vrienden blijven.…

Verdriet wie heeft het niet hoe vaak heb je dat hoe lang hoort verdriet Verdriet om iemand die er niet meer bij is iemand die er nog hoort te zijn hoe lang blijft dat gemis Verdriet allemaal vragen die er zijn niemand kan ze beantwoorden wel diegene met dezelfde pijn Verdriet je moet het ergens een plek geven voor je liefhebbenden…

alweer vier jaar geleden jouw laatste woorden aan mij jouw laatste lieve lach die staat mij altijd bij een gevoel van verlangen een gevoel van gemis en maar niet willen geloven dat het verdriet is…

Verdriet, pijn, gemis en rouw. Met betraande ogen draai ik mij om Ben ik deze rouwende vrouw?…

In mijn droom liep ik in een wildernis. Het was er modderig en kil. Stenen bedekt met mos, ze lagen er roerloos en stil. Er was een werkman met een spa. Ik sprak hem aan: “Er is hier een pad, vroeger wandelde ik daar met mijn man.” Hij zei: “ik weet het niet, ik denk niet dat het kan.” Er was een heuveltje, Ik klom er moeizaam tegen op…

wraaklust en gedoofde vuren het gemis smeult in zijn ogen…

Dood met je wrede klauwen die ons weer achterlaat met twijfel, verdriet en gemis Je lijkt met willekeur te zoeken naar je doden zelfs met de jeugd heb je geen mededogen Met een steen in de maag moeten we toch verder denkend aan wat is geweest en nog had kunnen zijn…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Een goed mens was jij geliefd bij iedereen iemand om van te houden gaat nu van ons heen Dankbaar voor wat hij heeft betekend hij heeft niet voor niets geleefd zijn goedheid, vertrouwen, liefde en vriendschap we hebben het met hem beleefd Het gemis zal er altijd zijn het verdriet zal pijn geven hem gekend te hebben dankbare herinnering…

Een koude wind waait door mijn hart Een zee van tranen door mijn ogen Waarom is de waarheid zo hard Al mijn hoop in een klap vervlogen Het gemis steekt in mij Door scherven van verdriet, ze doen zeer Ik wou dat ze die woorden nooit zei Maar ze waren er: Hij is er niet meer....…

Voor elk verdriet staan een paar Engelen klaar. Voor elk dal een kus. Voor elk gemis een nieuw gewin. Voor elk verleden een nieuwe tijd. Voor elke verloren liefde Nieuwe hoop.…

Het geluk dat ik nu schoonheid mag zien, in het meestal stekeblinde alledaagse, overtreft het verdriet van het gemis. In het land der zienden is éénoog koning.…

Je hebt me gekregen En nooit verteld Wie ik was - Uit jou voortgekomen, Gekoesterd met jouw handen Als ik pijn had, Gedragen door jouw liefde Als mijn verdriet zich Uitte in gemis, Heb jij mij Duidelijk gemaakt Dat jij er bent Zoals ik er is…

Menig traan laat ik weer gaan nu kinderen walvisburgers gaan serveren zullen ze het nu nooit leren dat is toch niet normaal straks eten we met z´n allen bloedkoraal.…

Ik lach weer, maar draag het verdriet met me mee. Het verdriet houdt me vast, omdat ik jou niet los kan laten. Ergens zal je op me wachten. Maar kon ik maar even bij je zijn, kon dat maar. Het gemis, dat nooit mijn hart verlaat.…

de rivier mijn favoriete dier.…

Woorden schieten tekort Het is je leven dat instort verdrietig is het gemis alles is donker je leeft in duisternis de wilskracht is verdwenen je kunt niet stoppen met wenen waarom toch, waarom dat is je slotsom begrijpen zul je het nooit je voelt je berooid.…

Sterretje aan mijn boom Jij spant voor mij de kroon Staat daar maar te pronken En naar ons te lonken Nu ben je niet zo ver Ik praat tegen je dierbare ster Een traan vloeit over mijn wangen Verdriet houdt mij deze dagen gevangen Door het gemis Wat nooit en te nimmer te slijten is.…

Langzaam aangelopen, snel weer weggegaan Nog één blik aangeworpen, nog één keer een laatste traan Nu ben je hier opgesloten, hier in mijn ziel, een eigen cel De tranen gestopt met vloeien maar de pijn die blijft nog wel Hoewel ik nu niet meer kan huilen, dit wil niet zeggen dat ik haar niet mis Ik kan je vertellen, ik kan je zweren…

denken aan hen die er niet meer zijn draag ik in mijn hart kaarsjes steek ik aan tranen komen uit het niets deze tijd maakt me verward antwoord op vragen het worden er steeds meer niemand kan ze geven zij bestaan niet meer wij moeten door door met ons leven lichten van de kerstboom het uitbundige eten het maakt mij niet blij…

Het is nog vroeg in de morgen Wanneer ik door jouw straten ga En de muur van mist waar ik voor sta Weerhoudt mij niet van grote zorgen Ik zoek naar iets wat ons samen bond naar wegen terug en naar het waarom De niet geleden toekomst is een bom maar de natte stilte dooft mijn lont dus keer ik zwijgend terug naar huis en volg de ritmische…

Avondzon Ik wandel samen met de avondzon Denkend aan hoe het allemaal begon De kille wind streelt m’n tranen Die zich zachtjes een weg proberen te banen Je bent gekomen, je hebt me verwarmd Je hebt me met jouw liefde helemaal omarmd Je moet weer gaan, het was hoogtij Voor jou was de passie over, maar niet voor mij Ik heb van je gehouden…

Mama waar is Papa toch gebleven waarom zie ik hem niet meer weet je wat ze dan zegt helemaal niets, mijn lieve beer kan het maar niet begrijpen houdt hij soms niet meer van mij m'n nieuwe Papa vindt dat ik niet moet zeuren, het is allemaal aanstellerij 's nachts droom ik dat we weer samen zijn Papa ik, met in mijn hand m'n lieve beer lachen…

heel eenvoudig met bezielde ogen raakte ik verstrengeld in oneindige horizonten van hemelsblauw waar ik mezelf verloor binnen de golfslag van ogenblik tot ogenblik toen ik jou riep, keer op keer in mijn groot verdriet…

Ik ben doof en blind Mis toch haar stem Haar lieflijke ogen Mijn hart doet moeite Maar mijn hoofd laat Mijn hart niets toe Zit verankerd in de stoel Zie hoe de regen zuinig Het raam bevochtigd Was ik maar gezegend Zonder ogen en oren Opdat ik kon voelen Hoe de regen mij troost…

van binnen is er pijn, verdriet en voelt 't leeg…

Je zit in mijn hart Blijf rustig zitten Ik voer je en was je Met tassen verdriet…

hoe groot jouw honger was naar vrijheid weet ik niet of toch kleuren bladeren anders, gewoon anders doordat het gemis niet te vertalen valt…