Alle inzendingen over verdrink OR dichtgeslibde

gedachten sijpelen door het toetsenbord en zouden eenvoudig kunnen worden weggevaagd zodat een smetteloos wit vlak zich voor mij uitstrekt. En ik zou dwalen in een witte woestijn waarin de zon nooit ondergaat en blanco een oneindigheid mij zou beroven van oriëntatie en denkvermogen ik dorstig zou zoeken naar letters die net zichtbaar…

Je ziet mij niet verdrinken. Ik roep maar je hoort me niet. Hoe kan ik je bereiken? Vechten tegen de stroom die maar blijft komen. In de verte zie ik jou silhouette, ik laat je los, drijvend en zinkend, ik voel geen pijn en ben vrij. Ik accepteer dat ik verdronken ben. Het is mooi en stil in mijn hoofd. Ik ben alleen, zoals altijd.…

Sinds jij uit mijn leven bent, is die eenzaamheid daar, elk moment. Ik zou op café kunnen gaan en me eens goed uitleven, maar als ik kijk in mijn portemonnee van ajuinenleer moet ik alleen maar wenen. Dan grijp ik thuis maar naar een glaasje wijn, waarvan, denk ik toch, al twee flessen van op zijn. Ik steek de zoveelste sigaret op, hoest en kuch,…

Gebeurtenissen stromen door mijn hoofd, kranen spuiten spontaan herinneringen over mijn voeten Kikkers springen uit het bad Wat zo gewoon leek staat nu te demonstreren en houdt me wakker Gooit de ruiten in Ik schuil achter de vitrage Schaduwen slaan de trom Ze wonen op straat en verklaren me schuldig Ik ben niet meer veilig voor de…

Linten van zilver versieren groene velden verdrinken in zee…

Zijn ogen een zee, Om in te verdrinken. Een zandwoestijn, Om in te verdwalen. Een eindeloze verte, Om mezelf in te verliezen.…

(vrij naar Stevie Smith) ga niet met mij in zee want ik verdrink niet in verdriet ik zwaai naar de afwezigen…

door je problemen weg te zuipen verdrink je niet alleen jezelf [senryu] foto: Martien Montanus…

Je hoefde niet gestudeerd te hebben of geleerd te zijn, om mensen aan het lachen of aan het huilen te maken, en daarom verdrink ik in je dagboek en geniet met volle teugen. Ik verdrink dus in papier, dank je wel Toon.…

ik verdrink in je groenblauwe ogen zelfs je stem is van smaragd je keel trilt in het avondrood Strauss heeft je dit toebedacht.…

ik hoor niets ben tot op mijn botten verdoofd kan geen geluid meer waarnemen geen zinsdeel meer ontleden er is geen toekomst voor mensen die verdrinken in woede…

simpelweg een koolwitje boven lavendel zijn duiken in de ogen van een vrouw vlinder op haar wimpers zijn hopeloos verdrinken in het blauw.…

de ijsbaan van de grote filosofen, nooit meer vergeten wat gezegd is Hij oefent oogopslag en voorhoofdsrimpeling op mededeelzaamheid terwijl hij niets te zeggen heeft Zinnelijk neuriet hij een liedje over luidop gapen in gezelschap wat onzedelijk is maar de eerste maanden toegestaan Na jaren is zijn stem verdroogd en dichtgeslibd…

"Ga heen en verdrink je". Ik ging heen en verdronk mezelf in bloed, vergoten door jou en mij.…

Moet ik beginnen in mooie volzinnen die als echo’s weerklinken om in lucht te verdrinken of moet ik uitleggen dat ook het niets zeggen alleen maar naar je kijken probeert je te bereiken…

het is niet erg te verdrinken in ogen die zich eindeloos laten lezen en gedichten vol liefde vertellen tot op de bodem van de zee van verlangens…

het zeewater stroomt en de golf belooft wat ik geloof als ik de zee wens wat hij nooit verliest en ik verdrink in de laatste golven die mij doen vergeten…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

het water opent zich je ogen verbranden mijn tranen ik zwem door je lichaam verdrink in je schaduw verstrikt in zeewier onderga ik je en adem water…

Je geur prikkelt mijn zinnen je stem streelt mijn gehoor je handen tintelen op mijn huid ik verdrink in je ogen heb je voor deze drenkeling een reddingsboei misschien?…

Sterretjes in je ogen, een mond om van te watertanden, een glimlach waar ik in kan verdrinken, zoiets moois zie ik alleen als mijn hart in mijn hoofd is gekropen.…

Geen afstand meer, ik verdrink... Ik heb niet het vermogen om te zwemmen in jouw ogen.…

Wanneer je, je eigen bodem weet te vinden, zul je nooit verdrinken. Echter, als je naar je eigen ik zoeken moet, is het beter, dat je een reddingsvest aandoet!…

als een houten Klaas staat D'n Heilige Losbol vast in deze tijd ker(k)misklanten verdrinken gemakkelijk hun vertier…

je wees ik keek langs je blik over zee zag en profile in je gefocuste blik de schrik van het moment voelde spanning in je hand zag voeten bewegen in hun diepe indruk op het strand bij de afzet van leven in rood keerde het tij de noodhulp was al dichtbij flarden van stemmen in zwaaien uit reddende vesten nog bleven woorden…

het aquarium is gesloten alle kanten zijn gelijmd water wordt te snel gegoten zodat het er in deint vissen worden zeeziek zwiepen heen en weer ze komen bovendrijven verdrinken voor de derde keer…

In mijn hoofd vol gedachten Waar verzetten niet meer helpt Zit ik stilletjes te wachten Tot de dood me overstelpt In de wirwar van gevoelens Als spaghetti door elkaar Als een mens, loos van doel In het geheel er niet mee klaar In het schreeuwen van mijn pijn In het vallen van de nacht Zal ik wanhopig denkeling zijn Die een zeker zuipen…

water, overal water, water van gevoelens, water van zorgen en dan is er die storm, die storm met hoge golven, zwem! zwemmen voor je kopje onder gaat, maar je bent moe, de vis in je is verdwenen en de golven worden steeds maar hoger je vecht tegen de golven, maar hoe harder je probeert hoe hoger de golven worden, iemand moet je redden…

dan drijf ik weg uit hun midden hun ogen zien machteloos toe hoe ik verdrink in de eenzaamheid.…

Wanneer zult gij van uwe slaap opstaan? 'Rijs op, mijn kind, rijs op! de dijk is doorgebroken, Het water drong in huis en stijgt elk ogenblik.' — 'Och moeder, ’k lig zo lief in ’t zachte dons gedoken, En ’k was daar in mijn droom zo machtig in mijn schik. Neen, stoor me niet.' — 'Mijn kind kom spoedig in mijne armen, En ’k draag u met…