Alle inzendingen over verdwaald

Je grote broer en misschien een verdwaalde zus, maar zeker weten doe ik dat niet. Nu heb je al je geliefden om je heen en dit alles zonder pijn. Houd ook voor mij een plaatsje vrij, want als de tijd daar is kom ik erbij. Voor de liefdevolle vader van mijn zoons en mijn moedige maar moe gestreden man.…

Woorden verwaaien, verdwaalde verhalen slingeren in de wind, dansend over regenbogen die vertellen over een heel bijzonder kind die in de nacht verdween zilvergrijze lokken, grote bruine kijkers een ontwapende lach zomaar is ze vertrokken, niemand weet waarheen van jongs af aan tekende zij haar eigen pad door een land vol fantasieën, nam daarin…

Duitsland in de vroege avond de Rooms-katholieke Kerk van het plaatsje Winterberg in Sauerland Ik schreed met gevouwen handen, het wijnwater ongeroerd latend, naar het hoofdaltaar met links manifest gesitueerd: 'Maria met haar kind' Ik dacht voor zovele dierbaren, levenden en doden, een kaarsje te mogen ontsteken maar slechts die ene verdwaalde…

Uit het oerwoud van twijfel rijgt zich aaneen in het collectieve zwijgen, maskerade die meer leert over de gedreven kwantitatieve vervlakking van de werkelijkheid waarin de wereld zich herkent, die synthese als levende bewijs dat de hersenen slechts een weefsel is met uiteen lopende gedachten waarin de consumptie is verdwaald,…

van vuur wees zuinig op de natuur Opstand tegenstand geen spoor geen woord geen klinker gehoord landschap op een oor Mensen met macht liegen als dieven volg geen leiders kies je eigen pad Stille wateren diepe wonden wijde hemel vol gedonder Bomen vertakken dijken verzakken geesten verwaaien dikke tranen Geknakte bloemen verdwaalde…

Ik zag een lichtje in de verte en dacht daar moet ik heen Alsof dat ene lichtje alleen voor mij maar volop scheen Ik was verdwaald, verloren de weg was eindeloos Ik was alleen met mezelf, alleen en zo vreselijk hopeloos Maar was ik wel alleen?…

hoop Schijnen op ons neer, de zon straalt, daardoor stralen wij Een helderde lucht geen wolken aan de horizon, geen zorgen, verdriet of problemen: totale rust is waar je van geniet Soms hebben we bewolking, donkere wolken verduisteren de zon er zijn problemen er is verdriet er is onrust die niemand ziet Soms hebben we hebben mist, we zijn verdwaald…

kracht van oer oud hout draagt over ‘t vol gegroeide doornen dal de gebroken brug, op palen ooit gebouwd, al jaargetijden lang gestut van wal tot wal verweerde bielzen vormden ooit een beukenboom staande balken steunden de stalen reeks op stoom door strakke samenwerking van natuur en mens werd afstand overbruggen een te vervullen wens ‘k verdwaalde…

Verdwaald, tastend in het donker, vergeet ik dat steriele, stomme beeld in te ruilen voor de direkte zachtheid van jou, huilend na m’n wazige staar van onbegrip. Triest kijk ik om en zie je weer staan: je gaat lopen door het hoge vergeelde gras. Jij, een silhouet naar de einder, schemerend in de heilige mist.…

Hij fluisterde iets over ‘t bos en los, toen in de dierentuin verdwaald en zij iets over ingedaald Hij kwam plots op een idee: kom, ga je vannacht mee naar ‘t bos van de Grebbenberg, 't is wel ver voor ons, maar niet zo erg.…

Het rumoer wil niet sterven, bomen worden gekaald en het ongedierte krioelt verdwaald in de goten. Het laat haar leden lachen met de kop van een naald, maar zij, zij steekt de hand op naar nieuwe loten. Het bange land hoedt zich voor de overname beraamd in het hart van de levenslieve dame.…

vond hij niet geweldig plezant hield niet zo van dit overgangsklimaat maar dan gebeurde er iets die avond een storm brak los en was niet min er was donder, de bliksem sloeg in het bos vatte vuur, voor bomen niet gezond alle dieren renden voor hun leven paniek alom een ware marathon maar Khee, de eekhoorn loste van het peloton en verdwaalde…

echter, reeds een uurtje of vier nadien werd die pikdonkere nacht opnieuw gespleten Deze keer kon men hen ook niet voorbijzien; oh, die luiden nodigden hen mee voor ’t eten Na een zware reis kwamen ze in hun dorp aan oh, daar werden zij met luid gejuich onthaald Later stilden ze de honger met gebraden haan onder het eten riepen zij, we waren verdwaald…

Gij die van de hemel daalde Om te zoeken het verdwaalde, En voor mijne schuld betaalde. 10. Alles wat gij hebt geleden, Alles wat gij hebt gebeden Heiland, wil ‘t aan mij besteden. 11. Doe in mijner harten melding Van vergeving en kwijtschelding Eer de dag komt van vergelding. 12. Laas!…

Laat niemand haar vertellen dat Richard is verdronken, dat hij is verdwaald, ontvoerd, verongelukt. Was er niet ergens een feestje, een man? Heb ik Richard niet alleen gekend maar zelfs gekust, gesproken, dronk hij wijn, lachten we samen?…

Altijd even verdwaald in het landschap, sowieso landschap in de mist, landschap in de storm landschap van heuvels, landschap aan zee landschap vol modder, landschap in de zon landschap van plezier en landschap van melancholie In de Ardennen en in Friesland in Limburg en in de Achterhoek In Gelderland en Zeeland op Schiermonnikoog en…

Rimbaud, op allen, ook zichzelf gebeten Als op de aartsvijand, strijdend tegen 't lot Van de met spot gekroonden, smaad gesmeten, Tussen de mensen wild verdwaalde God, Liep storm door steppen, steden en woestijnen, Gevloekt, geschuwd door 't rechtgeaarde ras, Leerde in verlatenheid en helse pijnen Dat er voor hem geen plaats op aarde was.…

misschien een verdwaalde engel die terug op aarde viel kijk jij me aan en ik voel me zwak begaafd, debiel en met een schreeuw over het land komen mijn vrienden hand in hand toch is er niemand op dit eenzaam naakte strand want ook zonder muziek in de golven is de passie weg en komen de wolven ze tonen portretten aan de muur van oesters in oude…

duisternis met melodieuze mijmeringen impulsief de nacht vermaakt op zijn altijd eerste reis langs naamloze herinneringen die hij met speelse glissando's uitbeeldt in hervonden dromen en hij volgt de vogel met de koperen snavel op zijn hallucinerende trips naar nevelige verten sonoor bassende lijnen begeleiden hem naar de goten waar verdwaalden…

Een schaar verdwaalden, zelfs van zijn kruisigers, Eren het zoenbloed. De einden der aarde Vinden genâ. Nog leeft de waarheid! — Jesus beveiligt haar. Geen vrees, geen kluister kerkert haar zegelied. Spotzucht en laster, alles verspilt zich; Jesus regeert!…

zielig, meelijwekkend, moeilijk, problematisch, beperkt, ingewikkeld, belemmerd, ziek, zwak, impotent, grauw, zeurend, vastgeroest, inspiratieloos, besluiteloos, onverschillig, vlak, brak, uitgeblust, verdoofd, geïrriteerd, zenuwachtig, prikkelbaar, vleugellam, doof, blind, verblind, ingevallen, slaperig, vermoeid, belabberd, ongelukkig, ontspoord, verdwaald…

Ook de sneeuw lag nog verdwaald in het zwart, zelfs de zee moest nog geboren worden alleen een zwervend geruis was er als woorden op zoek naar het Woord. Eerst lag het blauw nog verstard in Zijn handen niemand zag het, niemand luisterde nog. Het rood was als een blinde, het zwart doofstom als een huis met gesloten deuren en ramen.…

Dante zelf was een verdwaalde: - Hij, die gans de Schepping maalde, De eigen lijfpoëet des Heren, Hoeft van Dante niets te leren. Wee dan, wie uw vroom bestaan laakt! Al het schone, dat gij aanraakt, Wordt, als met een toverzwaai, Eens zo lang en eens zo fraai. En dan onze LAURILLARD!…