103 resultaten.
voor het overleven
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 1.622 zoals ik verzen schrijf
voor het tijdelijk behoud
zo werkte hij destijds
dagelijks aan het overleven
er moet zelfs nog ergens
een foto zijn waarop hij
met een zakdoek om z'n hoofd
geknoopt (tegen de zomerhitte)
met een troffel in zijn hand
prachtig is vereeuwigd
dat zie ik bij mezelf
met versjes schrijven
nog niet gebeuren…
Waterkant
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 1.834 Weerspiegeling in het water
de contouren van je gezicht
door rimpels vervagend
vereeuwigd in een gedicht
Weerspiegeling in de lucht
gedragen door dwarrelende winden
een droombeeld belevend
van haar, die ik niet kan vinden
Weerspiegeling gevormd door gedachten
jij tedere, heerlijke vrouw
creatie van innerlijke krachten
ach lief onthul,…
Alsof jij op mij wacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 914 Klein fragiel
fladder jij door mijn tuin
op zoek naar de laatste bloem
in deze late septemberdag
alsof jij op mij wacht
pak ik mijn camera
vereeuwig jou daar
ik het zachte licht van de zon
en is jouw leven al lang vergaan
kijk ik nog steeds naar de kleuren
geportretteerd, vereeuwigd
blijf jij voor altijd bestaan…
Branding
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 875 Tussen bevochtigde zandkorrels
loopt een liefdevol tenenspoor
dat zonder enige bedoeling
zandkastelen en andere illusies
heeft vertrapt
ik volg met een glimlach
die vastgeroest en krampachtig
lijkt te zijn vereeuwigd
in een uit marmer
opgetrokken gelaat
langzaam nemen de golven
op natuurlijke wijze en kracht
hun rechtmatig gebied weer…
Woordenloos
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 1.155 We spraken in het zwijgen
met woorden
geen klanken of weergalmingen
met woorden
geschreven op papier
die evengoed
met andere woorden
gewist konden worden
vergeten
met woorden worden
toen sloot je het verhaal
zoals bleek je papier was op
vereeuwigde woorden
worden gehoord
het verhaal op papier verteld
maar de woorden
klinken in mijn…
ZOUTE BITTERHEID
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.644 Engelen zingen je welkom,
in harten ben je gegrift en nooit meer uit te wissen
en vereeuwigd ben je in de sterren
toch…zullen we je hier vreselijk missen……
bij een foto van Jacques Henri Lartique (1894-1986)
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 546 alles wat fraai was merkwaardig
buitennissig of opmerkelijk
werd door hem vastgelegd
en altijd met hartstocht
zo knipte hij tot aan zijn dood
zeker zo'n honderdduizend foto's
op een vroeg exemplaar uit 1913
zien we iemand een duik nemen
in het spiegelende water
die duik werd vereeuwigd
de beweging bevroren om stand te houden
als een…
schoolfoto
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 515 we hebben een foto waarop
beide dochters erg jong nog
glimlachend een gelukkige
jeugd staan te bewijzen
de fotograaf ene Klompjan
vereeuwigde hen in kleur
zoals wij de ouders destijds
in zwart/wit werden gezet
zo merk je hoe paradoxaal
de tijd kleur krijgt
en straks weer zal verkleuren…
cowboy in the city
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 273 het avontuur kwam per vrachtwagen
de laadbak als podium voor hen
die daar vereeuwigd wilden worden
tegen een kleine vergoeding mocht
ook ik me omkleden als cowboy
en bij het kampvuur zitten
even het gevoel hebben dat er
meer was dan de straat de stad
en de sleur van alle dag...…
Voor hen die herdenken in vrede.
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 157 Voor de vereeuwigde staker met zijn ontrukte
hart van staal.
Voor de huidige en toekomstige generaties.
Het herdenken in vrede is één van de grootste
menselijke prestaties.…
Tot twee maal toe in augustus twee duizend twaalf
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 79 Een hoge bewolking en nevels verbreden haar schemer
tot een labyrint in Edelweiss,
een kruidig cryptogram;
als weerlicht door een camera vereeuwigd.
Zij schenkt nog ongedachte perspectieven
aan degene die zich laat beschijnen;
hij kan dan verder leven zonder grieven.
Het is een blauwe maan-dag.…
wederhoor
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 134 jij, eindeloze dagdroom,
vereeuwigde tijdzone,
niemand weet of jij
het zuchten hoort, dit
radeloos tikken van
een naar adem happend hart
mondhoek, waarlangs het
water naar beneden loopt
kruimeldief, tortelduif
blijft deze koektrommel
onaangeroerd?…
Carpe diem
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 1.452 vereeuwigd en bevangen met het oog
en de soepelheid van kleuren zien
schoonheid proeven de mens ontroeren
lijnen volgen in ontdekkingsreis en er is
nog zoveel meer nog zoveel meer te doen
mijn leunstoel kraakt jasmijn neemt jaren
terug wat een hart tentoon spreidde
de dag licht in elke voelspriet lippen bevoelen
kreukels in de zomer is geborgenheid…
in het stille
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 177 in het stille schuilen wij
bij de oude beelden van toen
ook nu ons pad gescheiden is
duurt zo onze reis samen voort
luidkeels uit het hart
breken steeds weer nieuwe melodieën
die bij het voortgaan van de tijd
ons jou steeds weer genieten laten…
cowboys in de stad
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 268 het avontuur kwam per vrachtwagen
de laadbak als podium voor hen
die vereeuwigd werden
tegen betaling mocht je in het pak
van een cowboy stappen
en bij het kampvuur gaan zitten
en heel even het gevoel hebben
dat er meer was dan de straat
de stad en de sleur van alle dag...…
't Puttertje vereeuwigd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 52 Subtitel: Opsmuk
't Puttertje vereeuwigd
Voor altijd in de kunst
Rembrandts leerling
Fabritius' werk
17de-, dus Gouden Eeuws
Kortom, voor altijd sterk
't Puttertje staand op een
Soortement van stoof
Zonder angst en beven
Twittert 't maar door
Echo richting zwerk
Artistiek productief
Communicatiemerk
Op zichzelf, niet alleen
't…
NIMENO
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 532 op een mooie plek voor de arena
in zijn geboorteplaats Nimes
hebben ze hem "Christian Monteouquiol"
uit eerbetoon in beeld vereeuwigd
Lejo van Kuijeren…
Pelgrimstocht
gedicht
3.0 met 7 stemmen 9.563 Twee adelaarsvarens, manshoog,
vereeuwigd fossiel in steen.
Ik adem, ik heb het bereikt.
Er komt mistige kou van de wand
waar hun werend domein is, waar zij
ongenaakbaar, met zwijgend gezag,
mij doen weten dat ik níets weet.
--------------------------------
uit: 'De Adelaarsvarens', 1988.…
Engelenzang op heilige grond...
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 3.844 aanbidding,
je starre kille stilte,
doorbroken door stemmen,
op golven gedragen vibratie,
muzen in zedelijke bekoring,
die sopranen hoog'lijk beamen,
in harmonie met tenoren,
die het gehoor streelt,
en snaren van emotie's beroeren,
eruptie's mijn ziel doen ontladen,
in samenschijn met de nuances,
van lichtdoorlatende ikonen,
in glas en lood vereeuwigd…
dagdroom in purper
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 642 ik ken de schilder en de plek
de warmte van de zon
en het gevoel van gelukzaligheid
deze droom vereeuwigd
als herinnering voor later…
1
gedicht
4.0 met 3 stemmen 5.744 in rotssteen misschien,
Doortje 3017, vereeuwigd worden
Met zware, sierlijke voorwaarts
Gerichte hoorns door een
Verwonderde had uit
Het paleolithicum? Doortje?
-----------------------
uit: 'Tempel', 2013.…
De stilte in je ogen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 286 zwart wit
maar bruinig in de lijst
jij en hij in de verleden tijd
de fotografenlach
je hand die je
een ander gaf
de pose van geluk
vereeuwigd in dit plaatje
je liefde was al stuk
over de stilte in je ogen
is verder nooit gesproken
je bleef een levenlang gesloten
hij heeft geleden
onder het gebrek aan kleur
zwart wit wees hem al…
Hologram
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 53 drogen aan de waslijn
ik keek naar haar lichaamstaal en genoot
toen zij zich omkeerde zag ik haar tieten
met op haar tepels opgestoken madeliefjes
ze was zoals een hologram van een bloem
haar wulpse bloementaal verleidde mij
tot stoutmoedige daden, ze wilde het zelf
we smolten samen in die zomerdroom
alsof ons bestaan zich in de zon vereeuwigde…
Muziek
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 203 Ik heb hier enkele instrumenten
vereeuwigd op mijn doek.
De harmonie zal voor eeuwig
een plaatsje in mijn hart nemen.…
Schrijven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 464 Geldingsdrang vormt de lucht van bruin bier en rook
de scheppende ziel vereeuwigd op papier
een hobby gevuld met creatief vertier
en voel jij die prikkel tot schrijven ook?…
Jouw onbesponnen web
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 360 Ik heb me geëvenaard
naar jouw paradijs, mijn woorden
gevlochten naar jouw
zinnen, je beeltenis
vereeuwigd op het vlakke water, je hand
gerijmd onder mijn dichterswoorden
noch mijn stortvloed die ons
deed waden door het onverkorte koren
beitelde jouw besef terug in de volkomenheid
van trouw, neen jij stierf mijn dood
alvorens mijn adem…
de nieuwe tijd
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 189 wedegeborenen
jij hoeft niet ontsteld te wezen
de nieuwe tijd stemt af op vreugde, zie
het aan de lente die haar intrede doet met
laagjes regen en bloeiende urinerende knopjes
het buigen van laagdrempelige poëzie de
nederigheid van een onbekende dichter, ze
kennen de oorsprong van de regenboog de ingang
van de zon waar de dood zich heeft vereeuwigd…
Bij daglicht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 180 licht, een baken, uit donkerte verrezen,
bij daglicht mis ik haar het meest
Niettemin blijf ik dan onbevreesd,
want zij heeft vele malen bewezen,
-en wordt daarom door mij geprezen-
op haar best in de duisternis te zijn geweest
Elke nacht brengt weer een nieuwe kans,
geen last van afleidingen als licht,
haar essentie op mijn geestesoog vereeuwigd…
In puin zag hij de edelsteen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 455 in puin
zag hij de edelsteen
hij was een kenner, tenminste
dat beweerde iedereen
het afval dat hij onderzocht
bleek van een bekende
hij zag haar jong en niet verwend
alsof iets haar, voor hem bestemde
ze leerden van elkaar de zon
de wind en ook verdriet waarderen
in het houden van vandaag
verlangden ze ook morgen te proberen
ze vereeuwigden…
Marcus Aurulius
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 643 Bejubelt op pleinen in Rome
De arm gestrekt bloedig rood
Ik gelauwerd en vereeuwigd
Verdoemd verankerd in de dood
Gekwelde dromen bittere nacht
Verschijnen doden die ik bracht
Wee mij veldheer in grote slagen
Geen roem doch leed is mij te dragen
Verlost mijn zege van de vloek
Golvend over velden bloed
Gedreven waanzin van haat…