108 resultaten.
Nardusmirre
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 250 Zoals de geur
van nardus,
vergoten door de
Messiaanse bruid,
zo bent U mij nabij.
Zoals de Zoon
voor zijn begrafenis
in ’t voordeel
van Maria zei:
Mij hebt ge niet altijd…
zolang de Koning
aan zijn tafel is gezeten
verspreidt de nardus
mij zijn geur
totdat Hij komt!
Naar Johannes 12 : 8 en Hooglied 1 : 12…
Tot het tij keerde
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 112 ik schepte zand
maar het bleef niet kleven
in mijn hand
wilde details uit
het leven vorm geven
zij rulden weg op het strand
heb met de zee gesproken
zij heeft haar water vergoten
rijk aan herinnering
in een vloeiend decor
onder zon en wind
kreeg mijn visioen zijn gestalte
tot het tij keerde
de golven zich weerden
de creaties wisten…
hemel noch hel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 262 verborgen onder een vernis
van zoekgeraakte woorden
staken we wat we zeggen wilden
in een nieuwe eenvoudige jas
we vergoten geen bloed
haalden niets overhoop
hemel en hel bleven ongemoeid
er was strijd noch gewoed
in de ontembare stroom van
die ingeblikte taal verloren
we de vurige woordenstrijden
van weleer…
Levenloos geboren
hartenkreet
4.0 met 39 stemmen 1.743 Het wiegje blijft altijd onbeslapen
en oogjes voor altijd gesloten
voor jullie geen uitgestrekte handjes
maar in stilte veel tranen vergoten.…
Een jongen van dertien
netgedicht
4.0 met 50 stemmen 1.873 Tranen met tuiten,
door mij toen vergoten,
om gedaan te krijgen
dat teniet werd gedaan
datgene, waarvoor ik drie
jaar later in de rij
zou moeten staan…
In graffiti gespoten
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 638 ik ga niet
voor de eeuwigheid
maar wel voor
dat ultiem gedicht
in graffiti gespoten
toch in je hart gegrift
het mes gescherpt
door onze passiedrift
banden zijn verbroken
een half leven komt dan
vaak naar boven maar jij
doet toch je eigen ding
waardeer de kleur
van bloed dat jij ooit
hebt vergoten dat rood heeft
jou de toekomst…
Kansen
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 134 Laat er maar geen traan meer om
je hebt er al genoeg vergoten
maar het is nou een maal zo
dat we het soms verkloten
door de keuzes die we maken
want je kunt niet alles voorzien
zelfs al tel je eerst langzaam tot 10
we gaan maar gewoon door met leven
morgen is straks ook weer zo-even
ach, pluk de dag, dat cliché
je komt er soms weg mee…
AVONDMAAL
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 733 In 't rode bloed dat U vergoot,
wast U mijn kleren door uw dood;
sneeuwwit wordt mijn scharlakenrood.…
Meisje op de fiets
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 779 blonde haren in
een staart
bril met zwart montuur
blauwe toegeknepen ogen
kijkt een beetje zuur
heeft een moedervlekje
op haar linkerwang
mascara is reeds doorgelopen
vermoedelijk op dit vroege uur
al enige tranen vergoten
ken haar niet, zie haar thans
voor 't eerst
gewoon een lief meisje
op een fiets
doch haar treurige…
zilte tranen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 796 striemende woorden
vlijmscherp
snijdend,
grove leugens
immens verdriet
in stilte lijdend
zilte tranen
stil vergoten,
eigen gevoelens
buiten gesloten
troostende woorden
gefluisterd
diep in de nacht,
opnieuw vertrouwen
opbouwend
langzaam en zacht
schuchtere glimlach
betraande ogen,
er bovenop komen
jouw eigen vermogen…
Stille woorden
netgedicht
3.0 met 460 stemmen 1.330 vloeken helpt niet
als pijn het achterste
van je tong kan zien
waar tranen verdrogen
voordat zij zijn
vergoten regeert
al de ongeziene
meester van verdriet
omdat pijn
het bestaan van
andere emoties
uitsluit en verbiedt
ook ik heb stille
woorden in mijn
huid gekrast om te
voelen wat niet mag
het andere dat
ongelukkig heet…
Mijn hart huilt...
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 824 hoe kan mijn hart nu huilen,
zo zonder tranen,
die allang vergoten zijn?
Ik weet het niet,
't gebeurt me toch...
Jij bent in mijn gedachten,
na al die jaren nog.
Je bent heel vaag,
zo ergens op de achtergrond.
Het is meer een gevoel,
als van een slecht genezen wond.
't Gebeurt niet alle dagen,
slechts maar zo nu en dan.…
Aan het meer
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 2.306 Er was schemering
en het zachte geluid
van golven, klotsend
tegen wal en boten
Een kampvuur en de herinnering
van toen de wijn al was vergoten
en de wijsheid zijn keerzij toonde
en de liefde mij er beloonde
met een kus
Waarop ik verviel in vreugde
en vragen stelde over
de talen waarin verhalen
zich de ronde deden
Toen ik alleen en…
Luister
hartenkreet
4.0 met 26 stemmen 1.545 Luister mijn allerliefste
Mijn woorden voor jou
Jij leeft nu je grote geluk
En ik kijk toe op afstand
Negeer mijn tedere gevoel
Mijn vriendschap voor jou
En vooral mijn oprechtheid
Het is alles wat ik kon zijn
Ik heb zoveel pijn doorstaan
Miljoenen tranen vergoten
Over het gemis maar gezwegen
De hoop en de teleurstelling
Jij ging…
Zintuigen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 258 Open je blik,
kijk mij niet aan,
je weet dat ik snik,
tranen in jou vergoten
Voel mijn huid,
klam en trillend,
van het geluid
aan jou ontsproten
Proef je de smaak
van hevig verlangen?
Je pijlen zijn raak
in mijn ziel geschoten
De geur van vandaag,
weemoedig van nu,
smelt laag na laag,
wordt morgen uitgegoten.…
Raffelende hagelbui
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 17 nog heb ik
je niet gezien
met de eerste
vlokjes sneeuw
in je herfstkleurig
korte haar
de witte pluizen
die zo op het
kort tapijtje
duiken en zich in
glinsterende banen
onoplosbaar op
jouw huid
wanen in het
bekende spoor
van de vele
vaak vergoten
zilte tranen
jij gaat meer
voor het
knapperend
alternatief van
de raffelende…
Bestemming onbekend
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.664 Bezittingen verkocht de deur is afgesloten
Weg van deze plek hier is hartebloed vergoten
Bestemming onbekend ik heb geen route uitgezet
Naar waar niemand mij nog kent spontaan en onbesmet
Als zelfverklaard verliezer wandel ik mijn hazenpad
Op weg naar een huzarenstuk in een naïve nieuwe stad
Een hoed op nieuwe pleinen bezield door scoringsdrang…
in de lucht
gedicht
3.0 met 27 stemmen 4.261 in de stilte een meeuw grauw
het wolkendek gesloten
door de wind verstoten
een tinteling van licht berouw
door de wereld die ontvouwt
voor de tranen eens vergoten
is hij in lucht gesloten
alleen wolken die hij aanschouwt
in het geheugen ochtenddauw
diep in de veren gestoken
nog verblind door smok
zoekt helder en bouwt
een vogel vlucht…
Zij
gedicht
2.0 met 512 stemmen 52.559 fladdert eenzaam boven wolken uit
Een schaduw
gemengd met eeuwige zonneschijn
door nevels vliegt een zwaluw
In ’t blauw
druipen druppels glanzend vocht
versmelten in de dauw
De wind
neemt mee in laatste ademtocht
m’n liefste teerbemind
De zee
fluistert in de schemering
een zilte barenswee
Maanlicht
ontvangt in mijmering
haar vergoten…
Schrift
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 5.916 Een schok van herkenning
Alweer op drift
Een kreet uit het verleden
Vergeten in een schrift
God, ik kan de wanhoop voelen
Het druipt haast van elk woord
Verlopen in geel vergoten tranen
Maar door niemand ooit gehoord
Wat was ik jong toen
Ik zie mezelf nog zitten
Nog zoveel om naar uit te kijken
Nog zo weinig om in te spitten
Verse…
Smaak van pijn
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 161 Wat vrij leven is voor mensen,
wat lucht en ruimte voor de vogels is
bestaat zich daarin vrij te wensen en
wat de oceaan is voor iedere vis, vergaat
in gesproken woorden, resoneert in
stemmen die voorgoed gebroken zijn
na al dat bloed dat is vergoten, smaakt
de verworvenheid naar pijn, blijft de deksel
op de beerput, of komt hij er vanaf, zonder…
Het vlees tegen de Geest
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 47 licht de wijsheid
van mijn zingen de
handen gevouwen in stil vertrouwen
geur verspreiden onder de
blauwe hemel wolken; mijn stem
is de merel in mijn mond dat
opklimt naar het huis van mijn
Vader die in de hemelen troont
het huis met de vele woningen
voor mijn ogen een blinkende
ster terwijl ik denk aan al het
onschuldig vergoten…
GELUK
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 523 Tranen vergoten om verdriet
zien de meeste mensen niet
tranen van vreugde daarentegen
worden vaak gezien als milde regen.
Dat meer werd dan druk bezocht
om het daar geplengde vocht
een boottocht kan niet meer stuk
want iedereen is op zoek naar geluk.…
GELUK
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 811 Tranen vergoten om verdriet
zien de meeste mensen niet
tranen van vreugde daarentegen
worden vaak gezien als milde regen.
Dat meer werd dan druk bezocht
om het daar geplengde vocht
een boottocht kan niet meer stuk
want iedereen is op zoek naar geluk.…
En dat dit altijd zo zal zijn
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 947 En dat dit altijd zó zal zijn:
verrijzenis na nacht van dood,
het licht door duisternis omgeven,
en water borrelend ten leven
en bloed vergoten, rood.
En dat dit steeds weer zó zal zijn:
een witte weelde na de pijn
van winter met zijn zwart berusten,
je lippen die me schuchter kusten,
de zoetheid van de wijn.…
Hoe wankel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 123 jaren zijn gestegen
leunend op breekbare takken van het leven
mag ik opgespaarde bloederige tranen
laten vloeien over het hemelrijke paradijs
dat slechts gelijk een zucht geopend was
om direct daarop voor eeuwig leeg te blijven
ons bloed reikt als een dode zoute zee
over de gehele mensheid en niet alleen over
snikhete landen waar alreeds vergoten…
Op het linnenwit
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 456 we wisten
je verlaten
alleen gezicht
heb je gelaten
op het linnenwit
bergden calvarié
donkerden de wolken
je riep drie keer de vader aan
toen was het goed een lans
vergoot het water en wat bloed
vrouwen legden af
wat jij gegeven hebt
rolden zware stenen
voor het graf waar uit
jij weer bent opgestaan
op paasmorgen kerken
mensen…
Leven in de Dood
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 112 Bloemen verwelken in mijn handen
Als je nog leeft, blijf uit mijn zicht
Mijn ogen zullen het laatste zijn
Wat je ziet voor je oplost in het licht
Alles wat ik aanraak breekt
niemand durft mij aan te raken
Wat ooit liefde was is nu de dood
Bloed vergoten in het avondrood
Mijn hart is van steen, zo koud
Zo eenzaam in het eeuwige…
De witte zwarte gier
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 152 Ineengedoken zit de witte gier
Te kijken naar zijn zwarte soortgenoten
Hij voelt zich niet gewenst en wordt verstoten
Vraagt zich wanhopig af wat doe ik hier
Hij is een rariteit, men geeft geen zier
Om hem, hij heeft er tranen om vergoten
Totdat een mens een plaatje had geschoten
Beschouwde hij zich als een dooie pier
Een fotograaf kreeg…
PFAScisme
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 27 De milieuvervuiling is zwaar crimineel,
jullie helpen de aarde naar de kloten,
Chemours verdwijnt van het toneel,
er is onschuldig bloed vergoten.…