Smaak van pijn
Wat vrij leven is voor mensen,
wat lucht en ruimte voor de vogels is
bestaat zich daarin vrij te wensen en
wat de oceaan is voor iedere vis, vergaat
in gesproken woorden, resoneert in
stemmen die voorgoed gebroken zijn
na al dat bloed dat is vergoten, smaakt
de verworvenheid naar pijn, blijft de deksel
op de beerput, of komt hij er vanaf, zonder
te roemen is dat dan de grootste schijn
of straf, of lopen we voor beide weg en
worden we dan bestempeld vol moed of laf?
Zie ook: http//www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 8 oktober 2009
Geplaatst in de categorie: vrijheid