28237 resultaten.
waarin rozenbottels geuren
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 275 is het spreken
een daad van geluk wanneer
het licht lente schrijft, vloeiend
in het uur van
een helderwitte dag
en jij, in al jouw naaktheid,
het hoge gras volgt naar volmaakte
zeebloesems
tot diep in de hoeken
van het omgebogen getij
dat bevrucht en reeds ontelbare malen
stoeit met het hart
zoals de zon met het nieuwe hooi
voluit…
Aubade ?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 128 Als we beiden de verste sterren gadeslaan
gepriemd op het zwarte canvas van de kosmos
wordt de afstand driedimensionaal overbrugd
en kom je zwijgend uit het niets vandaan, in
elke hand de contouren van ons verhaal,een
aubade aan de tijd waarin ik berust en ademhaal.…
Herstwandeling
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 43 Aangenaam voelt de regen aan.
Zacht vallen dunne druppels neer
op grassprieten, zich fris verheffend.
En nat geworden haren beplakken
je wangen. Ik verlang naar kussen,
onder een geheel van bomen met
rood, geel en bruin geworden bladeren,
onrustig wachtend op dartelende wind
om verlost vrij weg te mogen zweven
naar een reeds bezaaide ondergrond…
Ordelijk?
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 128 Zoals het gebeurt, vermaken
wij de herinneringen, zo is
de barre tocht, rechter –
linker hand ineengeslagen
onbeholpen religie uitgevoerd,
waarin menig dagboek is verbrand,
verhoedt de werkelijkheid in
verhalen rond te treuren om te vaak
herhaald te worden, vervreemding
van hun oorsprong, als ik dat schrijf
wordt dat meestal zeuren en tracht…
Ordelijk?
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 186 Zoals het gebeurt, vermaken
wij de herinneringen, zo is
de barre tocht, rechter –
linker hand ineengeslagen,
onbeholpen religie uitgevoerd,
waarin menig dagboek is verbrand,
verhoedt de werkelijkheid in
verhalen rond te treuren om te vaak
herhaald te worden, vervreemding
van hun oorsprong, als ik dat schrijf
wordt dat meestal zeuren en tracht…
Tot in eeuwigheid
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 781 Verwrongen staal
belemmert zicht
sterren stralen
in dood glas
Blikken knipperen
in een richting
die gekozen was
maar niet bereikt
Bloeiende bermen
vergroeien met sporen
een boeket en een kruis
laten een leven achter…
Lot
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 255 In barre tijden,
heb je meer aan lot- genoten,
dan aan land- genoten.…
Coronahaiku
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 126 't Zijn barre tijden.…
in om- en uitzien
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 779 ‘t oudejaar waarin verloren
wat zo lief was kwijt geraakt
leeft in hoop en wordt herboren
als het nieuwe jaar ontwaakt…
Nevelvrouwen
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 307 weeklagend om de dode stronk
dansen blauwe nevelvrouwen
op klanken van een herfstsonate
langs violen en bosgeesten
vlechten zij schimmeldraden
doorheen het vermolmde hout
wentelend in bladerwater
zullen zij mossig vergroeien
in de plooien van het woud…
Wonen in het bos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 Als ik een reus was, zou ik
zeker in het bos gaan wonen
omdat bomen nog groter zijn
en dan heb ik meteen familie
want ze wonen ook in het bos
Verder woont daar niemand
misschien kabouters, onzichtbaar
omdat ze achter de bomen blijven
Ik kom graag in het grote bos
de bomen staan op mij te wachten
en ze lopen altijd met me mee
totdat…
zijn
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 105 het was een
smeulende
dag toen
de bruine
moeraskrokodil
met opengesperde
bek het zoete
water inschoof
insecten
krioelden boven
het water
geen mug
prikte een
gaatje door de
oorverdovende
stilte niemand
vroeg zich af
wie hij was…
Winterzon
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 93 Kraaien om je hoofd
barre winter nog in maart
balsen in de zon…
VLIEGER
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 311 Is er iets mooiers
dan bijna onzichtbaar
begeleiden
laten dansen
laten zoeken
naar de richting die past
bij je vorm en je wezen
die past in de omgeving
op zoek naar
het samenkomen van
de passie en ingehouden adem
naar
het verstilde zweven
waarin alles tijdloos is…
Wakkere Nederlander (4)
snelsonnet
4.0 met 9 stemmen 408 Elk aandeel is doordrenkt van onbehagen
De bankenbazen zijn verrekt abject
Politieke oppeppraatjes? Geen effect
De Damrakjongens allen beursgeslagen
Wat is het toch een akelige tijd!
Ja, imams geven volop narigheid!…
Xenofoob
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 244 Een ongewone dag in ’t plaatsje Urk…
Ineens zie ik wat jonge Suri’s staan
Ik schrik nog meer, er komen Mocro’s aan!
en plots ontwaar ik zelfs een Nederturk!
Verstijfd van angst zie ik, als dat niet gaar is
een Engelsman, verdomd als het niet waar is!…
Het hoge woord
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 897 de spanwijdte van mijn vleugels
is niet groot genoeg om het gevallen
woord te dragen
hemelhoog dondert de echo door
ik vlucht
om wat ik hoor en hoor en hoor
klapwiekend ankert naklank
koortsig en rauw
klampt zich vast, hecht aan vergroeiing
in mijn gekraakt karkas…
ontwapend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 83 voorbij de verre
dood laat ik de
wapens vallen
de taal van
de aarde
spreek ik niet
in vogelvlucht
het vasteland
verlaten om het
hier en nu te
laten gaan
vergroeien met
oeroude lagen
dicht onder het
zoete ruisen van
het bladerdak
ontwapend
de verre dood voorbij…
Ruimtetijd
snelsonnet
3.0 met 10 stemmen 225 ’t Was lang geleden dat ik autoreed,
Hij stond al weken stil in deze tijden,
Ik moest me wel bedenken: 100 rijden!
Dankzij dat ritje is het dat ik weet:
Dat met elk ‘ietsje-minder-snel-weg-bord’,
Ons landje weer een stukje groter wordt.…
Die beklijft
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 142 Van sneeuw die niet smelt
en van barre nachtvorst en
van stille vogels
een februarizondag
en een winter die beklijft…
COCOON
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 465 Zelfs zijn meest
sublieme gedachten
worden tot op zekere hoogte bepaald
wat wel... en niet... bekend is
in de tijd
waarin Hij leeft...…
In dit bed
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 946 in dit bed
ligt geen wachten
wanneer wij het betreden
met onze rubberen troepen
doch in dit bed
waagt zich ook geen haast
- hier woelen wij winnaars
voorzichtig vergroeiend
ons verlies tegemoet
want in dit bed
wacht geen licht
wanneer de ochtend ons
als een worm weer
uiteensnijdt…
Doene Esweg
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 als je het zo laat
is de Doene Esweg
alleen een lus
die aftakt van
en weer uitkomt op
de Weenderstraat
een karrespoor
loopt tussen de
golvende akkers door
het is mooi, stil
alleen vogels in koor
de boerderijhond
blaft omdat hij
het vreemd vond
dat ik daar loop
binnenkort, ik hoop
kun je rechtdoor
er komt ruimte voor
een brug over…
bescheten hoofd
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 276 eb en vloed in wording van kunst
begroeiing, vergroeiing, kleur en verkleuring
schade, verwoesting, verandering werden
aangebracht door het constante ritme van het getij
verfrist en verandert door kunstenaar, natuur en wind
gewond van buiten beleeft hij zijn dagen
foto Paul Visser…
Krachtig ingebed
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 404 Ik ben de stem uit rots
en volhardt mijn taak
als onzichtbaar wezen
in eenvoud en gevoel
trek ik mijn leven
één geworden met
wind en water door het
landschap van verdriet
en hoop tussen kiezels
in schaduw over land
vergroei ik in de echo
van lichtend windgezang
tot in de kern van hart
waar thans mijn toevlucht is.…
LENTE & MOORD-NEIGING!
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 254 Ik verlang zo naar de lente
ik verlang zo naar de zon
ik zou wel een moord kunnen plegen
ik leg die barre koude lange winter om!…
Zomerse droomtuinen
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 169 Ik bevind me in de belevenis
van een zomerse zangvogel
bezing bloemen, voel tintelingen
van vrije blauwe lucht
en ik denk aan jou
zoals een kind aan de wind
droom ik
over een onbevangen toekomst
in zomerse droomtuinen
vergroeien de bomen met tijd
proef ik in ’t onbeperkte bloeien
zwemen van vergankelijkheid.…
Scheppingskracht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 296 leerde
Vormen mijn gedicht
Voor nu en voor later
Waarin voorgoed het
Donker in mijn gedachten zwicht…
Verstrikt
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 131 Bedek de ogen met zijde,
de oneindigheid staat er
vol van, daarin verdrinken
beelden in stromen tranen,
die ons besprongen , verlaat
de kuise wil, waaraan je bent
ontkomen in een achteloos
gebaar, de choreografie van
een gefascineerde beweging,
beloften gevoerd met zachte
woorden, een dans die leeft
in mijn verstrikte handen.…
mijn overleden dierbaren
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.165 wat geweest is,
is niet geweest,
maar leeft voort!…