Alle inzendingen over verkenning?

Reptielen, die de lucht gingen verkennen, werden Archeopterix en vogels. Zoogdieren, die de wal de rug toe keerden, gingen weer leven als een vis. Mensen, die de wereld onleefbaar maken, verlangen naar de ruimte. Biologen en dichters, weten nu al bijna zeker, dat dat niet verstandig is.…

Jij als landschap, nog helemaal te verkennen, verrassende vondsten, schaduwen en druppels licht, alle dieren die daar leven, wat ze te vertellen hebben. Ik zal goed luisteren en leren verstaan, dieper dan jouw woorden reiken. Dat is wat ik je geven wil. Nu en hier, op deze dag, die bij ons thuisgekomen is.…

Jan Hein aanvaardt de opdracht buiten te verkennen wie waar staat in het vlakke politieke veld als hij dat naar behoren doet wordt hij een held wanneer hij slaagt partijen aan elkaar te laten wennen benoemd door hare Majesteit vanuit de overweging een kans van slagen heeft de Hoekstra van de samenleving…

moet ik wachten, mijn ziel, totdat het hart uiteenbarst en het bloed aan adem zuigt of dat ik verstik in een laatste grote zucht waarna mijn ongesloten ogen de ruimte verkennen zonder dat ze jou nog werkelijk zien dien ik eerder te sterven om jouw eeuwigheid, onzichtbaar, te mogen erven wie is het dan die ik dien…

'Als ik collega Kortenoeven hoor Wil ik hem wel aan oorlog laten wennen, Dus gaat hij eerst Afghanistan verkennen En namens onze fractie stel ik voor: Hij krijgt daar een vooruitgeschoven post Waar hij voorlopig niet wordt afgelost.' ---------------------------------------------- PVV' er Kortenoeven riep in de Tweede Kamer op tot een…

het was te groot voor kleine handen slechts verbazen in raken en betasten het blijven haken en verkennen met een lach het ervaren van zorgen en wat lasten later in weerbarstigheid breken en verbouwen funderen en groeien op ontluikend zelfvertrouwen heb het grote klein gekregen mijn handen geven nu het volle leven…

Het dromen begint angstaanjagend in een verborgen wereld waar zwijgende vogels de hemellucht verkennen terwijl je eenzaam uit jouw schaduw stapt niets meer over van de glorie en het geluk stilte neemt je mee naar nieuw dieptes waar het de heimwee is die nu dicteert in de nachtelijke uren van verdriet en wanhoop.…

Niets kan je weerhouden in diepe stilte van het zwijgen naar nieuwe leegte te zoeken je zit vol met emoties hormonen gieren in je keel je moet het kwijt niets houd je tegen om de werkelijkheid in stilte te verkennen nu het vele nieuws om aandacht roept is niets tenminste iets dat niet zomaar uit een waarheid de meest onzinnige…

Tijd, streelt van ver De hoop die schuilt Opzoek naar de ster Een jij die niet huilt Kracht, vecht voor erkenning Een masker af te zetten Uit de cirkel van gewenning Om altijd maar op jezelf te letten Wil, om bestemming te halen De ster in de spiegel te herkennen Niet langer in vervreemding te dwalen De weg van waarde te verkennen…

soms boeit mij nog de zelfkant het rauwe in de mens zoals de onverhulde sex schuw voor de liefde soms is het zachte hard op zoek naar al wat echt is of uitgesproken plat een lastig ruime grens voor jongeren om te verkennen het duurde mij een leven die zwarte kant in mij ook te bekennen blij om te kunnen kiezen voor menswaardigheid…

waar is het tasten elkaar verkennen in de toppen van je vingers het zachte raken contact weer maken mijn cellen vragen waar je bleef herinneren zich jouw strelen dat nooit is gaan vervelen omdat ik voor je leef ons vuur zal vlammen zonder einde want in raken word ik jou en jij altijd de mijne…

Laatst iemand ontmoet Het goede gevoel gaf mij moed Om open proberen te zijn Delen en praten over pijn Voorzichtig verkennen En aan van alles wennen En van knuffelen op z'n tijd Heb ik geen enkele spijt Jouw warmte was een feest Zoals nog nooit is geweest Slechts van korte duur Want we scheiden: nog dit uur…

bij het verkennen van de grenzen in het leven kwam ik mezelf tegen er was geen groeten in ontmoeten maar wantrouwen en argwaan een vreemde snoes die pikte op het veld vol hoenders moest ik met hem de strijd aangaan of konden wij het samen aan na kukelen en paaien vonden wij een compromis waar geen enkele haan ooit naar zal kraaien…

in dit eindeloos coma regeert de utopie. de verkenning onvoltooid. de top onbereikbaar. de afstand onmetelijk. de val onvermijdelijk!…

Het graf ligt voor mij open maar ik trek mij dat niet aan ik loop er gewoon niet langs voor nu grijp ik mijn kans en ga feesten mijn leven vieren blij dat ik er zijn mag in een bootje de oceaan op varen de wereld verkennen hij is zoveel groter dan de achtertuin laat ik het glas nu heffen op een leven zo kansrijk en op een gaan even…

De wereld verkennen we met schepen. Veel hebben we te danken aan de VOC. Zo werden scheepsratten eilandratten. Nog steeds houden we van schepen. Van zeevogels en van de zee.…

Ogen die elkaar schalks ontmoeten met een onafwendbaar welbehagen dat uitmondt in een vrolijk geflirt waar wij weldra elkanders lippen verkennen in een dans van echte liefde en onbaatzuchtige passie schenken wij elkaar ons gepassioneerde hart door eenvoudig te stellen; ik wil jou. J'entends ton coeur.…

Verkennen is het sleutelwoord genieten van de illusie, onzichtbaar zacht en aardig, levensspiegeling vrolijke tranen en een bittere lach.…

Of vast eh, de omgeving aan 't verkennen ...?…

je loopt me voor mijn hand in de jouwe sensueel de trap op waarbij je halverwege inhoudt en stilte zoekt in mijn ogen neen spanning overheerst gezonde spanning waarbij onze handen rusteloos in elkaar spelen visueel ook tastend verkennen stof heeft nu geen nut meer plagen ontsluiten heerlijk zacht je huid verwent me…

Verlangen ontwaakt om naar beneden te gaan, dit gauw even verkennen! Bij avond vliegen van Tel-Aviv naar Eilat; steden lichten warm: een leger vuurvliegjes glijdt gemoedelijk voorbij. Traag daalt het vliegtuig, volgt de vuurrode einder, avondgloed, die dooft...…

er zijn gedachten die ik stoppen moet zij graveren dood in mooi kristal uit barst en scherf zal niets herrijzen door vergoten rood die draad houdt mij op aarde als ik los kom uit mijn lijf in verkennen van de grenzen schreeuwt de lokroep mij naar grijs maar geleid door de kristallen klank volg ik mijn rode lijn keer terug…

schaduwdansen met de maan verkennen wel mijn zwarte muren de nacht vergeet voor één keer mijn naam ik ben echt niet meer bij te sturen nooit zal ik het nog beleven dat zwoele in mijn dromen wie ben je en wat kun je me geven een gevallen engel aangekomen...…

Voorzichtige aanraking, tedere streling, speels verkennend voelen, raakpunten zoeken; naakte huid op huid, overal vingers, lippen, als liefde en lust innig verstrengelen; grenzen vallen weg, jij en ik versmelten in èèn vloeiende beweging tot èèn kloppend hart. En de engel zag dat het goed was.…

de lichte bijna schrikachtige oogopslag gaf haar iets breekbaars mee in een subtiel direct reageren zonder afwendend in reflectie op de stilte van lichaamstaal die van een andere orde uit lang voorbije tijden was toen oogcontact veelzeggend was in verstandhouden nu is er al een verkennen van belangrijke gebaren die generaties…

in nog koele ochtend toebereidselen op komst traag verbleekt de maan als ceremoniemeester als waren zij kantjes van het bruiloftskleed verkennen witte golfjes aarzelend het zand lichtruisend het bruiloftslied kakofonisch begeleid door talrijke meeuwen als de getuigen gereed ligt nog maagdelijk strand uitnodigend voor de bruiloftsdans…

ik raakte engelenhanden aan geen vingers zoals in het aards bestaan maar pure energie was snel omhoog gegaan verkennend en nieuwsgierig kwam ongestoord vlot bij de hemel aan werd opgenomen in het groot geluk dat alles wist van tijd en eeuwigheid met een oneindig zicht ineens blokkeerde ik mijn energie geaard voelde dat ik nog…

Ik denk aan jouw lichaam en waan mij onder een deken ‘s nachts met jouw warmte zonder een woord te spreken Mijn handen verkennen zonder enige vorm van dwang oh, je moest eens weten hoeveel ik naar jou verlang Mijn lippen zoeken de jouwe jij zorgt dat ik ze niet mis jou te zoenen werkt verslavend en ik voel dat het wederzijds is...…

je hebt mijn woord zet de doeken op samen gaan we door de poort van delen geen overstap de eerste streken staan al vast op ons hongerend canvas nog rechtlijnig en verkennend in losse vormen wat onwennig de penselen kalen vast wij beseffen dat alleen realiteit de kleur op toon kan zetten van elkaar opnieuw ontdekken…

Wang Yue hoop op een leven dat lang mooi en gelukkig mag zijn je naam een liedje van letters die zacht dansen zonder elkaar los te laten onder de indigo hemel verkennen je dribbelende voetjes de markt van Foshan flarden van stemmen specerijen en kleuren vissen slippers schoenen en oh dikke kikkers…