inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 26.910):

Op het vinkentouw

moet ik wachten,
mijn ziel,
totdat het hart
uiteenbarst

en het bloed
aan adem zuigt

of dat ik verstik in een
laatste grote zucht

waarna mijn
ongesloten ogen
de ruimte verkennen

zonder dat ze jou
nog werkelijk zien

dien ik eerder te sterven
om jouw eeuwigheid,
onzichtbaar,
te mogen erven

wie is het dan
die ik dien?


Zie ook: http://www.fixpoetry.com

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 12 juli 2009


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 580

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Ludy Roumen
Datum:
12 juli 2009
Email:
ludy.roumengmail.com
Ons tijdelijke bestaan waarin geluk en liefde komen en gaan... Droefmooi geschreven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)