4021 resultaten.
L’Histoire Se Répète
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 264 Op deze man is haast niets aan te merken:
Werklustig, constructief, maakt geen misbaar,
Maar hij verlaat Den Haag na veertien jaar,
En gaat voor een historisch centrum werken.
Een taak waarmee hij terugkeert op z’n schreden,
Want Arie Slob behoort tot het verleden.…
Het zwijgen van de landtong
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 147 Als de landtong zou kunnen praten
over het water waar jij in verdronk
dan zou de heimwee mij verlaten
daar waar ooit de echo klonk
maar de moed zinkt in mijn schoenen
hier aan de waterkant bij het bos
moet ik het rouwproces ontgroenen
herinneringen laten mij niet los
ze blijven spelen in mijn gedachten.…
Adieu
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 688 wanneer opnieuw een mens je verlaat
en stilte je bedekt
dan is het alsof de zon
nooit meer zal schijnen
de eenzaamheid
een krater slaat
dat gat zal nooit
meer sluiten
de pijn niet meer verdwijnen
en het gemis
vreet zich een weg
door de paden
van herinnering
naar buiten
en ik huil…
waarom?
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 141 Als ik kijk naar het kruis
waar Hij al het verdriet
van al de waaroms
in zijn lijdenschaal legt
en zegt: Vader waarom
hebt ook Gij mij verlaten?…
inclinato
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 55 voorlopig blijven we binnen
vult ruimte zich met geest
verlaten enkele woorden het lichaam
vloeit bier tegen droogte
wacht een timmerklus, onverwacht
helt de zon over in haar horizon
en lijkt tijd voor het eerst geen einde te kennen…
ontwapend
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 83 voorbij de verre
dood laat ik de
wapens vallen
de taal van
de aarde
spreek ik niet
in vogelvlucht
het vasteland
verlaten om het
hier en nu te
laten gaan
vergroeien met
oeroude lagen
dicht onder het
zoete ruisen van
het bladerdak
ontwapend
de verre dood voorbij…
geworteld
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 69 toen de bomen
voor het huis
vruchten droegen
zette ze twee
kistjes aan
de weg:
gratis perziken
wees gezegend
en geniet ervan
in haar gestolde
wereld van vroeger
van toen en daar
kon ze het huis
niet verlaten
ze kon niet weg
de auto's reden
veel te hard
zij was te diep
geworteld…
over gaan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 74 de mens
gaat over
niets hooguit
per ongeluk
over alles
aan deze of
gene zijde
van het heelal
de taal
met stomheid
geslagen
gekist abrupt
bedolven
verbrand en
verlaten gaat
over niets
hooguit
per ongeluk
over alles
als zij het
afscheid vertraagt
en ik je omarm
om je los te
kunnen laten…
Zicht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 De beelden trekken voorbij
Ik zie taferelen
die mij verlaten hadden
mooie zingende beelden
uitspattingen van liefde
uitingen van genegenheid
ik dacht, ik heb geen recht
maar nu is er het voorrecht
Het zien van haar
geeft me de beelden terug
Samenhang en vervulling
is wat ik zie
door haar zicht…
leeg landschap
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 295 het lege landschap
verlaten zonder
jou…
Komen en gaan
snelsonnet
3.0 met 3 stemmen 237 De Sint die heeft het land alweer verlaten
De Stint heeft ook zijn langste tijd gehad
Ze kozen zeer gezwind het hazenpad
En worden tijdelijk niet toegelaten
Gelukkig komt de Kerstman weer in ‘t land
Kijk daar: met Arjen Robben...hand in hand…
nalatig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 60 iemand is vergeten na te laten
het moment te verwisselen voor een vol uur
zijn vakantiefoto’s te sorteren
terwijl er genoeg wegen waren
om te bevragen, om te keren
een wit vel met spijt te kleuren
de heg te knippen, een glas te vullen
het standpunt te verlaten
erna, te laat
of toch…
druilerige middag
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 62 Hoe triestig achtergevels,
verlaten in regennevels
met vensters, waarachter schimmen staren
Dode meisjes die vrouwen baren.
Zo verzinkt de jeugd in water
en pas vele jaren later,
sijpelen met het droeve water
beelden van een puberende schoolverlater.…
Persco
snelsonnet
3.0 met 8 stemmen 147 Ze stonden daar getweeën wat te praten
Versoepelingen krijgen nog geen vaart
Het nieuws op deze persco had zo’n baard
Maar anderhalve meter wordt verlaten
We mogen straks dus naast elkaar gaan lopen
Ik moest maar weer deodorant gaan kopen…
Minstrelig
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 54 Welkom in het generale
altruïstische decorum
Een persiflage parodie
op melomane poetry
In een uithoek van Hinault,
Bourgondisch Henegouwen
De laatste der verlaten
desolate knapenkoren
Wederkerig en minstrelig
in lendenen der raven
Blikken pikhouwelen snavels
die mijn hert doorboren...…
Zoveel Mooier
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 158 laat mij je dal betreden
en ik zal je
mijn pieken openbaren
laat mij je heuvels zien
en ik toon je
mijn vals plat
laat mij verdwalen in je ogen
en je ziet me
nooit meer terug
ik wil jouw landschap
nooit verlaten
dus moet jij mij gedogen
want het is zoveel
mooier dan ik…
triest
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 420 Op retraite in Sint Nicolaasga
was het al niet stil
genoeg thuis
brak ergens diep de sluis
Onstuimig stroomden mijn woorden
onomkeerbaar op internet
velen die zich met gram stoorden
Ze wijzen me vol woede
en ergernis af met etiket
deugt niet die zal bloeden
zodat ik ook daar nu alleen sta
Niemand geeft thuis
nemen ze op ik krijg ruis…
LAIS CCCII
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 88 Mistroostig de kale takken reiken
van het zuigende naar de grijze lucht.
Geen ene plaats is nog te bereiken
want het zicht is van mijn stilstand vlucht
en klank versmelt tot onleesbaar gerucht.
Jij, trilling in mijn vingers, maakt je haar
los en schittering daalt neer, godsgebaar.
Ik was er niet, weigerde, was niet klaar.
Ik ben er nu, solitair…
ondertussen
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 1.263 woeste welgelegen wegen
aangebroken aangelegd asfalt
dunbevolkte dromerige dorpjes
snelle splitsende straat
op weg naar toe
kom ik jullie tegen
als verkooppraatjes voor
onbezorgdheid uitgestald
verlaten geborgenheid
ik ben weer bij de les
trots standhouden
in overdaad…
Lekker weg uit eigen land
snelsonnet
3.0 met 29 stemmen 3.475 Ik vlucht voor zwaar weer weg’, waarna ik blij
En met een goede bui het land verlaat.
Wie nu asiel zoekt en hoopt op een wonder,
Die weet al: dat geeft straks nooit meer gedonder.…
Hou van me
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 760 Ik mis je
verlaten
een eenzame ziel
geef me je warmte
Ik vraag je
gelaten
met geloken ogen
laat me liefde zien
Ik bid je
knielend
met gevouwen handen
laat me morgen leven
Ik smeek je
nederig
met gebogen hoofd
hou van me...vandaag…
Strohalm
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 787 Aan elke strohalm klampte ik me vast
op het laatst stond er nog maar een
Ook hij bezweek onder mijn zware last
en daarmee ging alle hoop van mij heen
O, eindeloos leeg en verlaten hart
je had het toch kunnen weten
nu zit je daar met al je smart
je zult hem toch echt moeten vergeten.…
Het verbergen van...
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 965 In een klein, verlaten kamertje:
een gezicht met vele littekens.
Littekens van een nog kort,
maar reeds vervloekt leven.
Het wordt weer eens tijd
mijn masker af te nemen.
Het wordt weer eens tijd
nieuwe littekens te kerven.…
verlangen bijna bijbels
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 618 Wanneer je lippen zich ontfermen
over een verlate glimlach
en je mond een blijheid
wordt, rijzen je ogen op,
als hoge poorten parelmoer.
Ik ben een stad, zeg je,
en ik ben mooi, dans
in mijn straten, kom.
O ja mijn liefste ik bezoek
en woon en dans en zing
het hooglied dat je bent…
Eenden
gedicht
2.0 met 156 stemmen 26.767 Met tegenzin op vleugels
verlaten zij de grond,
hun zware lichaam trekt
uit zicht het donker in.
-------------------------------------------
uit 'Verzamelde gedichten'.…
JA
hartenkreet
2.0 met 54 stemmen 12.751 had ik dit land verlaten
als ik van haar bestaan
geweten had
het gaat per uur nu
harder jij
wat is dat toch
ik zoek een mens van mens gemaakt
die mij de bodem
uit de hel laat schreeuwen
en die dan nog
ja dan nog naast me ligt
en als mond van tederhout
zou ik wijken voor je woorden
zou ik ?
misschien is ja
het mooiste woord…
zonder woorden
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 2.366 zonder woorden
weet hij te zeggen
waar zij over zwegen
zonder woorden
uit te leggen
waarom zij woorden kregen
zonder woorden
te vertellen
wat zij eigenlijk al wist
zonder woorden
vast te stellen
dat kansen zijn gemist
zonder woorden
aan te geven
waarom hij haar verlaat
zonder woorden
te beleven
dat zij zijn uitgepraat…
Natuurproces
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 737 Spinrag ligt
als een dun
geweven sjaal
rond stakerige
schouders van
wat struiken
in mijn tuin
Geen kruid lijkt
opgewassen tegen
het verstrijken
van de tijd en
zelden lag een hof
er zo verlaten bij
Mijn lustoord blijkt
vergankelijk te zijn
en mij rest slechts
het brakke paradijs…
Rauwe liefde maakt dichters zoet
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 282 vermomming van rode lippen
geprepareerd om de pen te verlaten
nam hij zo in detail en haar zinken
was gewillig van het teveel
zij schraapte hem uit haar keel
en was hem niets verschuldigd.…
Prachtig
gedicht
2.0 met 67 stemmen 47.302 Voetafdruk op een verlaten strand
vol lege, uitgewoonde schelpen.
Prachtig is de onsterfelijkheid
maar wat doen wij in de tussentijd?
---------------------------------
uit: 'Vreemde wil', 1994.…