1827 resultaten.
Centraal Station
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 648 Al lang niet meer
Ziet staan -
Vanmorgen is die ander
Voor een keer wel aanwezig -
Ik zie mensen mensen
Groeten, afscheid nemend
Van wie hen lief is,
Een parkeerplaats
Verderop aanschouw ik
Eenzelfde tafereel
Dat stilaan uitzonderlijk
Geworden is in wat ik als
Leven ervaar - ik haal
Diep adem, en slaak een
Zucht van verlichting…
Maanlicht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 81 Soms loop ik in het duister
Dan weer in het licht
ik voel de koude regen
Verfrissen mijn gezicht
Kijk ik dan omhoog
En aanschouw ik dan de maan
Wil ik roepen, lieve mensen
Zie dan aan
Dat in dit duister
Een lichtstraal neerdaalt
Zodat een ieder
Nimmer meer verdwaalt
Volg daarom met vaste tred
Het door Hem verlichte pad
Pas dan…
radio
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 206 vaste post op de vensterbank
toegeeflijk speelde hij muziek zomers lang prat
op zijn vaste plaats bij het raam het overslaand lawaai
van de stad lauwe contouren van de avond toomden
hem in tot een bron met kleine stem bleef hij melodieus
aanzeuren tegen de nacht het steekspel van pieptonen
alleen onderbroken door ruisend zoeken op de sluimerend
verlichte…
Achter aansluiten
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 289 Eens zegt mijn ziel
haar tijdelijke woning
voorgoed vaarwel,
is korte tijd latent
aanwezig bij menigeen
die afscheid neemt,
maakt zich daarna op weg
naar een intens verlichte
oneindige dimensie.
Alvorens dit geschiedt
sluit zij zich geduldig aan,
achter in een lange rij.…
Kleuren in de nacht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 283 Een verschijning als een bloem of gouden regen
zo dichtbij voor nog één zoete aanraking
het gevoel van een verlichtende vrije val.…
In dit moment
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 169 mijn huid raakt gerimpeld,
doch de ogen zien schoonheid
almaar toenemen door het rijpen
in de vele voorbije jaren,
en voelen zich minder verplicht
om het “ waarom” te verklaren
ik lijk dan ook meer
door het wezenlijke verlicht;
dat vaak het tegengestelde
op liefde is gericht
zelfs of juist als het vergankelijke
in toenemende mate…
Schaduwzijde
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 241 De intense beleving die jij deelde
door golvende bewegingen van je haar
jouw betoverende silhouet verlichtte
mijn balans met een vertragend gebaar.
De horizon verduisterde jouw gezelschap
mijn snik zag de wending van de realiteit
het zicht dat je wang leunde op zijn gezicht
en niet steunde in mijn tegenwoordige tijd.…
Alleen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 65 Ik slaap alleen maar
Zachter
Je ranke slanke lenige lijf
Omwikkelt verstikt omhelst me
Mijn lichaam gespannen, mijn adem stokstijf
Zinderende kou in mijn denken
De morgen bevrijdt me, ach kom nu toch snel
Het licht zal me wreed verlossen
Geen zachte gedachten, geen lief in dit spel
Slechts de sleur die mijn dag verlichtte…
Zonneschijn
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 41 En aan het eind van levens baan
zien wij het paradijs in hemels licht
zal de zon eeuwig aan de hemel staan
dan zien wij de horizon helder verlicht.…
schrale grond
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 61 nog iets onbekends vergeten
voor het te laat is
en het beton reeds gegoten
vragen naar het uur
waarop
tijdens welke
of de kamer dan nog verlicht is
door kunstlicht
of een schuwe zon
het veld betreden
en plat gras achterlaten
soortenrijk maar schrale grond
waarvoor weinig bewijs is
daarmee instemmen
lichtjes gebogen gadeslaan…
de zachte dagen van Kerstmis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 165 waar de wind ook gaat,
gedachten waaien mee
naar ooit en het verheugen op
een witte wens
elk mens is klein in dit geheel
we zetten bomen op
verlichten weer die oude stal (de interval van nu)
ook als het kindje huilt
hij maakt wat harten zachter
waar nog hardheid rond de dagen schuilt
de bombe van toen
sluit stil onze maal - tijd…
Avond
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 161 Ik staar voor me uit
Donker waar ik naar tuur
Nevel op het veld
Het nachtelijk uur
In het zwerk zowaar
Een uil stil in zijn vlucht
Zwevend boven de nevel
Voor de vijand beducht
In het water voor me geruis
Rimpels gaan over het nat
Niet door de wind
Maar door eenden gespat
Scherend boven het water
Door de einder verlicht
Ontwaar ik…
Stralend in het paradijs
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 225 Verlicht blijf ik verbonden via je passie
verwarmd gewikkeld met herinneringen
met jouw voortdurende gloed op canvas
continueer jij blinkend de verboden vrucht.
Als aanhoudende magneet in het paradijs
kaatsen onze tegenpolen met verleiding
verwikkeld door een aantrekkingskracht
zonder veel woorden wel als een gerucht.…
Koe in de wei
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 511 Ik doe iedere dag trouw mijn plichten,
draag een steentje bij,
moet mijn geest verlichten,
ben dan pas als de koe zo vrij.…
kalveren
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 78 De maan, schuin boven het nagloeiende weiland,
verlicht nu genadig je povere silhouet.
Kwetsbaar als weke fontanellen denk ik
als de auto's vertrekken en hun koplampen
ons mededogen voorgoed verblinden…
Mei
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 114 van alle manen die schijnen
is maar één een heldere bron
die wegneemt alle pijnen
verlicht door milde zon
wees gegroet, eerste groen
verrezen uit uw moederschoot
laat het licht schijnen doen
zo zacht als wittebrood
van alle dagen in het jaar
uit honderden welgeteld
zijn het eenendertig maar
die springen in het veld
het is een bekend…
jij en ik
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 104 Na de verlichting
naakt en verlegen zijn ze
ineens jij en ik.…
Medeleven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 98 Laat mij daar zijn waar ik kan helpen
Waar ik verlichting kan brengen van last
Waar ik verdriet en tranen kan stelpen
Bevrijding van lichaam en ziel van ballast.
Ik wil daar zijn waar ik vrede kan brengen
Vreugde en blijdschap en een gulle lach
Ik wil tranen drogen die de mensen plengen
Door verdriet, teleurstelling of tegenslag.…
Melancholie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 Door schittering van sterren benoemen
kan ik alleen de verlichting verwoorden
door de deugd als liplezer rondom je taille
Nu zonder jouw verzachtende intimiteit
wat leeft als een boemerang in de dageraad
ben jij mijn doolhof waar ik in blijf verdwalen.…
Hoop
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 181 dagen
en zo mogen ze ook zijn
Ooit verliest alles zijn waarde
maar wat is is nu
de zonneschijn
In zorgen was het dat
men mij baarde
gevoelig veel te fijn
leerde mijn plek toch te aanvaarden
leerde mijzelf te aarden
en wilde ‘gelukkig’ zijn
Sombere verhalen en gedichten
nodigen soms uit om op te knopen
maar zoek altijd naar het verlichtte…
stofjes dansen heel devoot
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.651 hoogte geeft geluid
zijn stilte terug
mensen buigen in gebed
generaties litanieën
hebben heiligen met
rozenkransen neergezet
beelden gapen op pilaren
ogen navelstaren en hun
handen reiken naar de Heer
de zon mat kleuren
door het glas in lood, verlicht
het bidden voor de dood
stofjes dansen heel
devoot in slierten rook van…
de ravijnen zijn gebleven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 373 stenen zijn geruimd
het pad weer vrij gemaakt
maar de ravijnen zijn gebleven
we jagen niet op
vergezichten willen slechts de
stap verlichten die we moeten gaan
geen hand in hand
te lang en smal om
samen voort te schrijden
voorzichtigheid is
troef om de verwoestende
lawines te vermijden
we erkennen ook
het samen strijden…
het opengaan der dagen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 821 klagen
seizoenen die
hun kleur bekenden
jaren die voortschrijdend
zich tot eeuw bestemden
zie de lagen
lees de vragen
voel emoties die elkaar en
generaties moesten dragen
ingekapseld zonder lucht
want ook de laatste zucht
heeft de bodem al verlaten
in herinneringen zonder gaten
ik trek de lijnen aan
heb je dwars doorsneden
verlicht…
Gratis les mindfulness?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 230 Dorst naar blijvende verlichting
strikt de wereld als een keerkring
Nieuwe goeroes komen vaak zeggen
Hoe oude grenzen te verleggen
Zwevend geworteld in aards bestaan
is onrust niet wezenlijk te verslaan
Maar ook los-vast-houvast geeft kracht
Ingetogen verzet heeft macht
Sonoor snort rust die stil beklijft
Zeilend op gestage krachten
In…
Vreemde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 75 zal ik je uit duizenden herkennen
puur omdat jij mijn pad verlicht…
Licht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 43 Tussen dit en de dood is er
licht op vrouwen die verdwenen
in de plooien van de tijd
Licht op het mes van de moordenaar
op de tanden van het roofdier
in de ogen van het hert
Op het geruis van de zee
het laatste woord van
de kluizenaar in het woud
Licht in de schilderkunst
elke verlichte partij eener schilderij
licht op de ingetogen…
Planetair mycelium
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 34 ik zag ze
al wenken
hun kleurige
harten zwenkten
door zon verlicht
in het eerste zicht
zij wisten
dat ik zou komen
in deze laatste
afspraak die wij
samen droomden
voor het duister viel
en donker alles
verhulde in de
gelijkvormigheid
van de nacht waarin
het onderscheid
verdwenen was
wij hadden de
lijnen open
gehouden
onzichtbaar…
Een mentale vlam
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 55 harmonie van
druppel tot welle
vanuit het midden
cirkelend kabbelend
tegen de oevers
van de strak
spiegelende plas
tot in de uiteinden
van jouw bewegen
klopte de kracht
van je hart
met de zachtheid
van jouw macht
je talent was
extravagant waarbij
het fysiek onthechtte
jij totaal opging
in een mentale vlam
die warmde en verlichtte…
Groot hart
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 319 Ik vraag me wel eens af hoe Jezus het heeft gedaan,
ik bedoel niet zijn seksuele escapades, maar
hoe hij verlicht is geraakt. Wat ik weet vermoedelijk
via liters rode wijn en flinke hoeveelheden hasj.…
`De coulissen van wereld´
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.300 ‘de coulissen van de wereld’
Ik zag toen lantarenlichten
van de avond eerder drijven
het rimpelen van de boomkruinen, takken
de vensterramen van twee drie hoog
donker glas, verlichte vakken
kroonluchter, schemerlamp
en dan de golvende geveltrappen, klokken
er waren patrijspoorten
lange masten, een reling
En op de brug stond de man
wiens…