de zachte dagen van Kerstmis
waar de wind ook gaat,
gedachten waaien mee
naar ooit en het verheugen op
een witte wens
elk mens is klein in dit geheel
we zetten bomen op
verlichten weer die oude stal (de interval van nu)
ook als het kindje huilt
hij maakt wat harten zachter
waar nog hardheid rond de dagen schuilt
de bombe van toen
sluit stil onze maal - tijd af
en tijdloos graaft ook hier de vrede
grote gaten
in zijn oorlogsgraf
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...gedicht.php?fotogedicht=zachte
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja, 30 december 2015
Geplaatst in de categorie: psychologie