Alle inzendingen over verlichting

De ochtend keerde alles, bloedsomloop En haperingen maakten rechtsomkeert De binnenzijde van mijn kussensloop Was ook geheel naar buiten toe gekeert Geluiden klonken anders, het getal Was niet meer logisch en de mijmerij Verlichtte elk bereik van het heelal De waarheid werd gewoon een schilderij Ik werd verdwaasd gewekt als nooit tevoor…

mij sliep op straat ik zag haar niet blind geslagen me zelf te groot lichaam op barsten moet wakker waken gleden er vannacht geen twee ogen gele maan ik haat het vechten moet morgen glimlach maken mensen die praten het licht staat buiten ogen schieten raketten door witte wolken woorden behoren tot de rangen van sprookjes en verlichte…

Want het blijven immers tobbende complexen Donk’re woorden, ze zouden moeten verlichten Zelfs de beste blijven schreeuwende reflexen Wat betekent subjectieve inhoud? Hij orakelt, viert ‘n overwinningsfeest Maakt zijn beelden, monumenten van goud Als een tastbaar deel van zijn eigen geest…

mijden laf depressies en het front en weten van geen zorgen, van geen plichten je kunt ze nooit van arbeidsdrang betichten ze existeren slechts als vagebond wellicht is er een zweem van jaloezie omdat ik veel te zwaar ben om te zweven mij slechts ontpopt heb tot een mopperkont de ponden binden mij aan slappe grond toch vind ik troost in dit verlicht…

begraven onder dikke aarde verstikkend en bang, woel jij jouw onderaardse gang naar boven, aanvaardde het leven zoals ik jouw weer deed geloven, greep mijn handen en rukte je los uit het verleden, weg naar boven dagen werden helder, verlichtten het nieuwe pad, ingeslagen vol verwachting en gedreven totdat, je teruggleed in spiralen…

Droom maar, lieve meid, droom maar Droom van landen overzee Van een door kaarsen verlicht diner Van zachtjes strelen door je haar Melodieus geluid van een gitaar Van salsa in een druk café En vul daar dan je dagen mee Droom Spaanse passie, gitzwart haar Maar als de zon ‘s ochtends verschijnt En je droom al snel in ‘t niets verdwijnt De…

soms wordt licht als enige straal glansrijk verlicht zonder een letter van taal in het tegenlicht van engelengeduld gebundeld, wel duizendmaal het voelt voor mij als wezenlijk bovennatuurlijk het draagt in mij onschatbare gebaren ik ervaar datgene dat ik als mens wil vasthouden, bewaren nu telt, zegt morgen tegen mij wees…

Verloren gelopen in de nacht van de eenzaamheid Een bos waar iedere boom luistert Maar niet in bloei komt te staan De lente vergeten De zomer reeds gekomen Stralend loop ik verder in de schitterende zon Waar de nacht mij volgt Mijn karma spreekt zich stil uit Geef mij het licht van de lente Waar een nieuwe straal mijn verlangen verlicht…

toch was het liefde toen ik jou eerst mijn boze rug toekeerde onmacht verpakt in woede om de tranen te verbloemen de nacht die voorbij ging zonder slaap en in het duister dat geen bescherming bood tegen de kou die ons bed beheerste die uren het rood van de zonsopkomst bood slechts letterlijk verlichting voor een pijnlijk weerzien daarna…

geurenpalet dat mij doet zweven door ongekende sferen mij doordringt met scheppende beelden ook al blijft haar tastbare nabijheid onverlet het aardse wil ik niet onteren ik zie in de glans van haar blikken de rozenperken bloeien haar lippen vormen de grenzen van het heelal waaruit zoete sappen vloeien ik weet het zeker zij wil mij verlichten…

Anders, Het brillenslijpersgilde van Oom Carel, Dat in de ogen van veel Nederlanders Door lockdown toch behoorlijk werd ontwricht Werd bange hoop de bodem in geslagen Toen aan het eind der tunnel nog geen licht Noch aan de horizon een stip kwam dagen Hetgeen ons zichtvermogen wat verlicht Het OMT raadt Rutte wat het wil Het kwaad dat…

Doordrenkt van nachtelijk oranjelicht Kunstvuren neerkijkend op voorbije tochten De oude straat is nu als enige verlicht Een levensweg in alledaagsheid vervlochten Mijn schaduw komt als een tweede bij de lantaarn Draaiend snelt hij zich strekkend aan me voorbij Vervaagt en wordt opgenomen door de nacht Terwijl ik het volgende licht nader…

Vraag ik u om verlichting van mijn last staat uw oordeel bij voorbaat al vast: eigen schuld dat je bent zoals je bent ga maar werken, van mij geen rooie cent. U heeft ongetwijfeld reden tot klagen wanneer ik u om wat kleingeld kom vragen maar is er niet iets anders aan de hand: want wie in Nederland is er nog tolerant?…

verkleind in deze maatschappij en helemaal even op je zelf zijn dat is wat vele mensen doen verlangen naar een knuffel of zoen of simpel weg een arm om je heen beste mensen met nog zoveel wensen mijn vraag kijk niet eerst naar je zelf maar kijk om je heen of je ergens kunt helpen iemand anders de pijn kan verlichten geen treurig maar…

Gij zult tevreden zijn, en ziet het aan, En blijdschap zal uw dichtend oog verlichten; - Het is een kleinigheid, een vers te dichten, Al lezende, is het in u ontstaan. Ik las het echter, vóór gij had gelezen, - Dit is het onderscheid van u tot mij.…

vrolijk dansende mensen schuimende kragen maar nergens licht of feest te laat voor dansen en drinken in verlichte rook- lokalen hij wordt oud begint te kalen -jong versleten- nostalgische herinnering wil dansen met Kaatje van de buren mag wel uren duren wat een stuk is dat zet nagels in ruggen fluistert ordinaire woorden…

Ja, meer nog hoort er het Vlaamse kind - Verlichting, vraag ik onverholen, Maakt die ons Vlaams verstand zo blind, Dat het bezwijkt voor Franse wind?…

elke dag weer in het nieuws berichten over verlichte geesten en hun exploten in de naam van wiens naam het eerst vergeten niet anders dan ijdel misbruikt gewoon een anagram moet zijn staan ze gedrumd te wachten op hun beurt, onafwendbaar hun lot te verbinden met de wereld van het geloof eerst mijn god, mijn nirwana de geestelijke koffer…

Praat erover en verlicht je verdriet door een eind te laten maken aan deze vreselijke gebeurtenis. En dit kan je niet alleen, vraag hulp, blijf er niet mee lopen!!!…

ademt haat en liefde braakt oorlog - fluistert vrede eindeloos zoekt zij balans tussen een en ander tegenstellingen binnen en buiten zingt zij de dag en fluistert nacht wervelend tussen licht en duister wordt zij vanuit haar midden harmonie herrijst zij even maar als vuurvogel en adelaar is zij een ogenblik totale vrede zucht zij van verlichting…

Geluidloze woorden gegoten in trefzekere zinnen virtueel verlicht een keurig profiel een aardig gezicht het woordenspel kan beginnen voorzichtige verzoeken en beantwoorde vragen die je meeneemt naar de stilte van je hart Dan is er die ene stem en denk je razendsnel is hij het niet of misschien toch wel Een ontmoeting wacht je hoopt op…

Wees Gij de ster voor ons bij nacht, het fluisteren van de zomerwinden en laat ons ééns het lied hervinden dat ons als kind werd bijgebracht en dat de zielen kan verlichten, Maria, wil ons leven richten en bid voor ons bij Hem, uw Zoon.…

Vrede bereik je door vrede te zijn Dat werkt zo in het groot en in het klein Liefde krijg je door liefde te geven Het is de graadmeter in je leven Geluk ligt voor je klaar, iedere dag Jij bent degene die het oprapen mag Dat lukt alleen als je het ziet Want als je niet kijkt, dan zie je het niet De zon verlicht iedere dag je bestaan Trouw…

Op een idee zat een olifant het was het concept best wel wat te zwaar het zat te krampen met dichtgeknepen hersenen Een muis lei een ei dat was best wel te verwachten in een dicht met dergelijke aanzet Het idee ging de pot op de overloop begaf het bij het ophoesten van wat verlichting Het idee lag nu in het water te ideespreken met…

Het vagevuur verlicht mijn pad. Ik beklim langzaam de louteringsberg. Hierboven is het koud en de schapen blaffen. Wieldoppen rollen omlaag. Mijn vijand wacht op me. Het gevecht kan beginnen. Het stof schuurt mijn ogen. Ik huil bloed. Verwoed steek ik in de duisternis. Mijn zwaard dringt een lichaam binnen.…

Zon valt op de gevel een zoveel duizenste tegel verlicht door een ster aan de hemel Wij verven de wolken blauw zingen op die steiger dansen door tot de dauw De zomer komt eraan een groot feest hier ver vandaan Dans dan mens en laat je gaan ver weg o maan o maan waar komen wij vandaan waar gaan wij naar toe toe het toeval bestaat…

door een ademloze nacht daar huilt zij nu de sterrenzee waarin hij viel om te verdichten er met duizenden - die anders waren anders dan hij dacht Zij was de maan - meer dan de maan nog keek omhoog met hem en zwichtte voor zijn zachte voetenlicht waarmee hij speelse tonen bracht ze stond alleen nu - liet een traan wie zou haar morgen nu verlichten…

en ik schreef mijn naam in de aarde waarin ik mijn voetafdruk achterliet in het water dat mij meevoerde op de stroom in de ongrijpbare lucht die ik greep met m'n adem in de stralen van de zon die mijn dagen verlichtten en verwarmden in die dagen die kwamen en gingen zich vullend met vrede en verdriet ontmoeting en afscheid droom…

met een fakkel rende ik over het maanlandschap in een donker trainingspak ik was werkelijk verlicht! En om mij heen rende mensen met vlaggen in hun hand te zwaaien, heftig de stokken heen en weer. Met de an- dere hand maakten we knijp- bewegingen richting de aarde, zo van: 'wij zijn lekker hier en jullie zijn lekker daar!'…

je kijkt ontwijkt de dag die er nog is vergeten in de tijd met een sluier van niet weten draag je stiltes in me op kijk je blind naar ons verleden alsof de dag is afgegleden tot een wereld die je mijdt maar soms verlicht de helderheid je ogen schittert kleur tot regenbogen zie je wat ons samen maakt dan ben jij opnieuw de moeder…