Netgedichten

netgedicht (nr. 7.793):

tijdloos moment

soms wordt licht
als enige straal
glansrijk verlicht
zonder
een letter van taal
in het tegenlicht
van engelengeduld
gebundeld,
wel duizendmaal

het voelt voor mij
als wezenlijk
bovennatuurlijk
het draagt in mij
onschatbare gebaren
ik ervaar datgene
dat ik als mens wil
vasthouden, bewaren

nu telt, zegt morgen
tegen mij
wees niet bevreesd
voor het nog
ongeschapene
onderga onbaatzuchtig
en zeker niet bedeesd
jouw verloren maar
toekomend deel
dat zo plots daar is
het doet je
in tijdloze momenten
diep voelen

ja, zeg ik, ik ben heel