Alle inzendingen over vernieling

het wildvuur laat een spoor van vernieling na in inkt gedoopt de bast van de bomen de wind trekt slierten van as tussen vermolmde huizen het vuurrood gesteente rouwt zwartgeblakerd droogte en wind het allesverterende vuur verslindt kent geen genade de zon zakt in strepen door het knisperende naaldwoud…

zal ik wolken raken de eindeloze dreiging van grijsgrauwe stormen die vernieling zijn verschijnen als schicht die zichzelf weerkaatst verwoesting scheppen in schoonheid van licht zal ik geraas ondergaan gebulder beheersen bedarend als briesje het lot weerstaan bevend als riet dat buigzaam gebleken de stilte aanvaardt waar stormen…

Ik lach het buiten uit dat in mij wil Het reine deel dat leeft van u, vernielen: Mijn leed, uw beeld staat immers eeuwig stil, Het is van glas & spiegelt onze zielen.…

Via Facebook zijn onbedoeld veel te veel mensen uitgenodigd, met als gevolg veel geweld en vernielingen. -------------------------------------------- Het feestje liep volledig uit de klauwen: Je inviteert wat vrienden voor een feest, Maar die gedragen zich dan als een beest, Die Facebookvrienden zijn niet te vertrouwen.…

een kille stilte nadert de dam ik proef de droefheid die mijn oog vernam verloren grond zwevend in de hel lucht is een gevoel van armoe het voelt zich onwel een stem in de geesten in de ziel verniel vergaan niet meer bestaan verlaten en verloren niet voor geluk geboren de ziel nadert de dam en springt de diepte in het leven nooit…

overvleugel jouw zwakte met toonbare tranen laat bitsige woorden vernieling slaan koester het recht der schaamteloosheid laat de lach haar verhaal nooit drenken in spijt maar open de vuist die waarheden klemt verlos wat verholen onthulling miskend en trots zal jou raken vergevingsgezind vernietig de leugen die waarheid hervindt…

eonenlang hebben zij de tijd getrotseerd waar macht en kracht al lang zijn verweerd in het assyrische rijk heeft beschaving geheerst zijn goden vereerd voor een plaats in de eeuwigheid maar sektarisme viert hoogtij respect en historie zijn vogelvrij de mens is vervallen tot moord en vernieling in barbarij ook kunst kent die ziekte…

De televisie was erbij gehaald: “Kijk hoe vakkundig wij de boel vernielen”, Maar het kantoor ging voor de helft ter ziele, In zijn beroep heeft hij dit keer gefaald. Men spreekt nu van – en dat zal niet verbazen – Een sloper die zichzelf liep op te blazen.…

Waar zit het kwaad zijn het de onzichtbare zielen die uit wanhoop handelen of zijn het de barbaren van IS die tussen gewone mensen wandelen onverwacht toeslaan en dood en verderf zaaien en onschuldige levens vernielen en nabestaanden achterlaten met verdriet en pijn niemand weet wanneer er een einde komt aan deze terreur maar het kwaad…

Nooit zou dit gebeuren Als het mooi had mogen zijn Maar elke keer als ik zo kijk Moet ik toch weer betreuren Dat mijn leven is gegaan Zoals het moest bestaan Ondanks die openbaring van de mooiste kleuren En dat ik hiermee mijn leven vul Als strepen op een doek Met kleuren verf zo fris en gul Over een diepe zwarte laag Van vernieling en…

holle voetstappen dreunende laarzen klinken door de stille dorpsstraat straks zullen dronken brallers vernielend zuipend en brandstichtend de hemel verduisteren zullen vrouwen en kinderen in doodsnood vluchten voor het kwaad waarvan ze het bestaan niet wilden weten en dat hun leven voor altijd zal verwoesten als ze maanden later zullen…

Kunstzinnige profielen die vernielen en vernieuwen wat Poëtica verlangt: Heer Vanitas te bekeren met woorden van ongelofelijkheid.…

Het huis heeft ze laten vernielen het kwam onder twee grote wielen maar oh wat een pech ook 't slakje was weg nu likt ze een ander zijn hielen.…

belangrijk geheel zijn eventueel ziek of overlijden kind daarvan betekent heel veel hij zij moet dit alles verwerken dan zoveel kabaal op straat de baas roept eropaf straks is het te laat de demonstrant moet zich houden aan de voorgeschreven regels beluister de burgemeester van jouw geliefde stad Corona ellende vernielingen…

Zij lieten hun broek zakken en pleegden vernielingen. Des Indes is een heel erg chique hotel, Dat aan het Lange Voorhout is gelegen. Maar onlangs kwam je er studenten tegen, Die waren uit op het creëren van een rel. Die lieten er banaal hun broeken zakken, Maar zetten daarbij puur zichzelf te kakken.…

Hoeveel kan ik niet verwezenlijken, als lucifers al die bomen doen knappen, huizen vernielen, rivieren een andere kan doen uitgaan. Het ontbreekt me alleen aan een duwtje: aarde die beeft, bliksem die inslaat. Maar geen haast als tijd toch aan je zijde staat. ------------------------------- uit: 'Kritische massa', 2002.…

Ons grote lichaam heeft geen gezicht niemand ziet dat wij het zijn het is kerosine de Djinn die ons alles brengt met een onzichtbaar spoor van vernieling voetafdrukken die plattrapten indeukten en verzuurden allemaal voor ons Ik verschans me in mijn huis vol oude spullen, gerepareerd met liefde die geen dierenleed eet Dag vogels,…

Wie in zijn jeugd De wellust wil vernielen, Ontbeert de vreugd, En voert een dom gemoed. Wat is de deugd? Een tirannin der zielen, Die nooit verheugt, Maar zinnen kwelt en bloed. Koom hier bij ons aan deze waterkant. De weelde woont op dit gelukkig strand.…

Mierenzoet druipt de stroperige rotzooi langs mijn knarsende tanden, een spoor van vernieling achterlatend. De nacht is nog langer dan de benen van de hete escortdame. Ik beuk op het gaspedaal van de Lamborghini en m'n kop knapt haast van mijn nek.…

Op blote voeten Loop ik door De separeer, Kamer met betonnen Bed en zwaar Rubberen matras, Wc-pot waar ik Niets aan vernielen kan, Zelfs mezelf niet - Nog nooit heb ik Me zo geïsoleerd Gevoeld, mens in Een betonnen kooi Opgejaagd door Zijn eigen wanen - Ik moet iets bedenken Om deze hel te overleven, En in mijn gepijnigde…

in je vernielende armen stierf ik ongemerkt wiegedood. je knuffelde mij zeer bewust een verstikkende ademnood in het slapende ochtendrood. in je begrijpende armen herleefde, herrees ik even. je duffelde mij onbewust weer warmpjes in medeleven, het slapende niet verdreven.…

In mijn kind ontkiemt nieuw leven Ik houd haar tengere lichaam vast Terwijl ik naar ‘t verleden tast Waarin aan haar werd vormgegeven Met grote, donkere bezieling Trad ze een wereld tegemoet Waarin een lange, bonte stoet Van wederopbouw en vernieling Maar ook- van warme veiligheid Tot aan beschadiging en breuk Vanaf die tijd leek ze verdeeld…

.' als ik tekort schiet, op welk vlak straf me niet, verniel mij niet maar zie mij als menswording, groeiend en verlangend: naar 1 grote en mooie gele bloem bloeiend.…

Terrorisme is een woord, van dood, vernieling en moord. Je kunt het niet meer uitspreken, want je hart zou breken. Onschuldige mensen, jong en oud, worden uit het leven gerukt. Zomaar van hun aardse bestaan geplukt, door soortgenoten met een steen in hun borst in plaats van een hart. Zonder scrupules zorgen ze voor smart.…

Ik word spitsvondig afgeslacht door monsters die mij vrij onzacht vernielen nu ik, deel na deel, ten prooi val aan hun overmacht. Ooit droomde ik, gejaagd en heet, van wulpse meisjes, schaars gekleed en wars van fraaie zeden. Niet langer brengt de nacht mij vreugd. De zwoele dromen van mijn jeugd zijn mij reeds lang ontgleden.…

Ze raakte niet in de vernieling, maar speelde een jaar met bezieling. Ze lachte en was met een worp in d'r sas: ze wierp three of a kind. 't Was een drieling.…

sentimenteel gedoe Ik verafschuw jouw blindheid Je bloeddorstige wreedheid Met mijn effectloze bliksemschicht Vernietig ik jouw inwerking Het loodzware gewicht Waarmee je mijn hart gesloopt had Wordt erbarmelijker Rampzalig is de verdediging Waarmee ik het maar moest doen Verwoest door jouw monsterleger Sta ik hier dan naakt Na jouw vernieling…

heb op de mooiste plaats gezeten een vergeten steen bij het einde van de pier om ongestoord naar het concert van de wind te luisteren in grandioos akkoord geen bladgeruis of brekende takken als vallende dissonanten verstoren het watergeluid dat in zijn robuustheid dijk en waterkering heeft gekend en hen heeft verwend met alles vernielende…

Bij al 't plundren, bij 't vernielen, Bij het weiden van het zwaard, Bij de duizenden die vielen Door de dwingeland der aard', Wiens gevloekte vuist niets spaart — In dees hartverpletbre dagen, Waar geen bloempje bloost aan 't blad, En, in plaats der rozenvlagen, Weemlend langs het bruiloftspad, Merg en bloed de weg bespat — Voegen…

Ach, u begrijpt, agenten zien een taxi Zij voelen zich dan ook nog klem gezet Door een chauffeur zonder passende pet Zoiets dat vraagt toch om een beetje actie. Wat die agenten deden, was verkeerd Maar ja, zíj waren wél gediplomeerd.…