inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.249):

armenslaap

in je vernielende armen
stierf ik ongemerkt wiegedood.
je knuffelde mij zeer bewust
een verstikkende ademnood

in het slapende ochtendrood.

in je begrijpende armen
herleefde, herrees ik even.
je duffelde mij onbewust
weer warmpjes in medeleven,

het slapende niet verdreven.

in je omarmende armen
zweefde ik weg als herboren.
je snuffelde buiten bewust-
zijn naar mijn verdwenen sporen,

slapende maar uitverkoren.

---------------------------------------------------------------------
uit 'voor het ontslapen gaan', bundel premature gedichten 1993-2000, ongepubliceerd

Schrijver: David Troch, 30 september 2003


Geplaatst in de categorie: liefde

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 818

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)