Netgedichten

netgedicht (nr. 3.326):

armenslaap

in je vernielende armen
stierf ik ongemerkt wiegedood.
je knuffelde mij zeer bewust
een verstikkende ademnood

in het slapende ochtendrood.

in je begrijpende armen
herleefde, herrees ik even.
je duffelde mij onbewust
weer warmpjes in medeleven,

het slapende niet verdreven.

in je omarmende armen
zweefde ik weg als herboren.
je snuffelde buiten bewust-
zijn naar mijn verdwenen sporen,

slapende maar uitverkoren.

---------------------------------------------------------------------
uit 'voor het ontslapen gaan', bundel premature gedichten 1993-2000, ongepubliceerd