Alle inzendingen over vernieuwd

Na haar vertrek keek ik de kamer door met een vernieuwde blik tussen het oude en vertrouwde hoorde ik zacht de klanken van piano, fluit en koormuziek onder mij kraakten de veren van ’t antiek en bij het achterover leunen ontmoette ik de ogen van mijn altijd Aanwezige aanmoedigend publiek.…

liggen besloten is de weg die mij door onzekerheid leidt de juiste de gang naar ontspruitende loten als ik de massa een weg door de trechter gun en mijn ademen daar op richt dan zal een nieuw antwoord, ook al is de straal nog zo dun, einde, eigenlijk voor even weliswaar, de aanvaarding beschijnen, een wijle vernieuwd…

Zakken worden vernieuwd, nieuws blijft immer oud. Zoveel vriendelijkheid is om ons heen te vinden. Zoveel gaat er goed. Zoveel operaties slagen. Zoveel mensen leven verder, die uit de dood zijn opgestaan. Godsdienst heeft voor velen afgedaan. Zonder fout nieuws kunnen we leven. Maar leven zonder anonieme goedheid?…

naar een vernieuwde, stralende volgende dag.…

wereld vangt lees en tik ik geestdriftig mijn gedachten krioelen springen soms wild op en neer krimpen dan zakelijk ineen dan - toch die ene bewuste druk het lied van Tess Merlot vloeit door mijn hitsig brein laat denken en gevoel zacht wellen naar het rijk der musicerende dromen waar het kortstondig maar zalig toeven is met een vernieuwd…

smurrie en verrotting waar stilte en stank het hoogste woord hebben omdat niemand meer luistert wat verbonden was rafelt en verteert stuurloos waar contact stagneert nog rest het incidenteel opvlammen als er noodsystemen zijn die goed samenwerken de nog vage aanwezigheid mist geur en kleur van overleven in alles geven voor een vernieuwd…

Ik ben stil vandaag Op deze zaterdag De stille zaterdag Christus is dood en begraven Maar ik mag al weten Er is hoop Passie is pase Er is hoop voor nieuw leven Vernieuwd leven Als de frisse groene blaadjes In hest vroege voorjaar Van de Pasen krulwilg Die zich stevig wortelt uitgroeit tot een boom van een plant Hij Christus was…

daglicht sterft kent ademen nog steeds de plaats waar een bloeiende bloem zonlicht verwerft door bladeren te spreiden, zich openstellend als van zelve, keert zij naar het licht zoals mijn liefde zich naar herkenning dicht mijn vriend de schaduw dekt soms onbewust doch met hemelse genade voor even de levenslust vernieuwd…

blootgelegd op zachter bloter witte huid, spuugde neoromantiek in mijn gezicht, grote compleet vernieuwde liefdes.. Een romantisch avontuur werd geregisseerd als romance, door alle oude grillen der natuur, het was liefde op het eerste gezicht. ...…

het leven wordt getekend door natuurlijke seizoenen daarbinnen, in mij, werkt ook de wet van komen en gaan van telkens vallen, terugtrekken maar het kan ook rijpend zijn of vernieuwd weer opstaan ook al is dit bij ieder bekend toch is het niet zo, leert de ervaring, dat men daar aan went eb en vloed schetsen een verklaring, en dag…

de vogels hebben schijnbaar zonder enige zin - instinctief doch verstandeloos gedreven - in de zwakke zuiderzon hun tooi te warmen gelegd Dit seizoen mag die naam niet dragen geen vlokken, ook geen krakend water dikke jassen met onnodig hoge kragen groene wakken met oeverloos gesnater Ons dorp droomt door de dagen en sluimert naar de vernieuwde…

ook mij raakt het voorjaar de huid telkens denk ik vooraf schenkt de natuur mij opnieuw haar bruid als de winter voortgaat in koude draf vandaag slingeren mijn wegen langs omploegde, gestreepte velden ik voel dat het staat te gebeuren langdurige somberheid wordt verdreven beslotenheid heeft me te lang gekweld de lente opent vernieuwde…

van de tijd nieuwe woorden zijn er niet meer zoveel een koppeling van oude of een intonatie verschil toch voer ik mijn gedachten langs gedragen truien en lentebrieven ook al ziet niemand mij dromen in deze tuin van oeverloze taal ik verlang naar een binnenrijm, een refrein een unieke plek te midden van versleten zinnen telkens als vernieuwd…

het licht van wat er gaat komen staan dikke druppels regenwater niet treurend stil bij wat ooit was maar stromen voor weer nieuwe fleur in ‘t verfriste gras van morgen laat mensentranen die nu welig wellen om wat kwijtraakt en verdwijnt niet kwellen in ‘t moeras van spijt maar gul verzachtend overvloeien naar een schoner waterland met vernieuwde…

Komend uit de kerk nog vol van wat ze hoorden, verkondigd door de opgetogen predikant voelen ze vernieuwd, herboren een diep versterkte band met de verrezen liefdevolle Heer. Ze groeten blij wie hen passeren ontsluiten sloten van hun fiets, uiten hun vreugde tussen uitlaatgassen, omzeilen glansrijk glas langs de terrassen.…

spring ineens met een top sonnet uit bed en als ik wil beginnen met schrijven zijn de kluts en kloe niet te omschrijven herhaaldelijk iets anders opgezet wel jammer ik was zo enthousiast heb ook nog even naar de kluts gezocht vanuit het zicht rond elke kromme bocht mijn harde schijf misschien wel aangetast typisch gevolg van vernieuwde strofen…

Verse zo pure sappen borrelen op in stijgend cadans Cellen worden verbeterd ook vernieuwd; belofte op sprankelende hoop Pas geboren Leven laat nog even op zich wachten Prachtig zwanger van geweldige onvervulde verlangens en passies; is dat niet schoon?…

zag je liep mijn ogen in gedachten vol met stilte eindelijk weer samen na eeuwen zonder namen handen vonkten in het tasten naar elkaar we pasten in perfectie liefdevol in elk gebaar we zaten daar waar tijd de hemel raakte een woeste zee zijn eigen horizon vermaakte we gingen terug naar paradijselijke sferen de schepping werd vernieuwd…

zag je liep mijn ogen in gedachten vol met stilte eindelijk weer samen na eeuwen zonder namen handen vonkten in het tasten naar elkaar we pasten in perfectie liefdevol in elk gebaar we zaten daar waar tijd de hemel raakte een woeste zee zijn eigen horizon vermaakte we gingen terug naar paradijselijke sferen de schepping werd vernieuwd…

Nu rijst de zon boven de doodsvallei waar schuld en zonde onder gaan, nu spelen licht en leven vrij hun spel in ons vernieuwd bestaan, nu zingt ons hart een nieuw lied voor de Heer, de toekomst heeft een nieuw gezicht, vreugde kent nu geen einde meer, wij groeten blij het morgenlicht, de dreiging van de dood is afgewend, het kruis is ons…

land verliet terwijl de vloer langzaam aan verzakt je gaf genoeg om het ouderlijk huis waar de vloer bij elke voetstap kraakte en wij als kinderen bij het fornuis niet over elkaar uitgepraat raakte we hadden vrijheid en een stukje drop kochten vaasjes voor het mooie meisje met wat stenen en kralen in een slop het was winter in onze vernieuwde…

In een gesloten graf met de diepe duisternis om HEM heen werd HIJ plots door de liefde gewekt en uit die kiem van leven stortte een morgenlijke bron van onuitputtelijk Licht zo krachtig en sterk dat de zware steen werd verdreven en verbaasd keek Hij naar buiten met alle vezels van Zijn vernieuwde wezen zag Hij hoe de zon kwam opdagen…

moge Gods Zoon nu eindelijk komen ons verlangen is sterk naar Het Kind gegroeid nu de kerstster in de winter bloeit Kunnen wij van vernieuwde aarde dromen Zijn Geest kwam een jonge maagd bewonen met die boodschap had de engel Maria begroet moge Gods Zoon nu eindelijk komen ons verlangen is sterk naar Het Kind gegroeid Zijn liefde komt onze…

met name niet boos worden maximaal aardig blijven de vriendelijkheid zelve want het is nog niet uit het is nog niet mijn einde ik ben UITEINDELIJK nog geen lijk veelal zijn de vragen die mensen mij stellen ook hun antwoorden, hun zekerheden hun percepties waarin ze volharden juist dan blijf ik me in Hem verplaatsen het verjongd, vernieuwd…

Zo glijden door de tijden alle dingen Rusteloos voort en voeren al maar aan Wat hen vervormt, en elk vernieuwd bestaan Schept weer zichzelf uit de eigen wisselingen.…

Merels vlogen uit en zij bewoog vernieuwde dagen met gestreken witte lakens die zij uitsloeg van balkon haar wilde haren gingen op en neer alsof het vogels waren die zij vangen zou in stilte op haar rode nachtjapon Vanaf het raam zag ik haar staan ik zeg niet dat ik er naar staarde maar zij liet mij er geen keus toen zwaartekracht er langzaam…

Ik treur om onze zomer die is vervlogen en trotse bloemenharten die zijn vergaan Ik treur om de liefde die mij heeft belogen en diepe littekens in mijn hart liet staan de lente kwam opnieuw, vol nieuw leven bloesemknoppen sprongen prachtig open ik had je ook vernieuwde liefde willen geven bleef vergeefs op jouw wederliefde hopen maar twijfel…

het aanbeeld van de zon haar gouden haren tot de verbeelding spraken om de oorsprong niet te vergeten, het raakt het hart van de innerlijke wetenschap, een eigen beheersing van geweld en twijfel, dat alles er toe doet, wat niet lijkt te zijn maar ongezien er altijd is geweest, zoals het bedoelt werd toen het begon en alles vernieuwd…

warme sfeer van kundigheid, kwaliteit en gezelligheid in het leukste straatje van Amsterdamn ‘’Het Tiende Straatje" in hartje Jordaan waar ‘de negen straatjes’ je naar toe leiden wordt het “Stuivertje” veelal met een 10 beoordeeld en toen het pand dreigde in te storten werden alle wereldingrediënten gebruikt voor een geheel innovatief vernieuwd…

Het zijn steeds andere maar wel vernieuwde stappen Zeker kan dat een stap voorwaarts zijn Waarin je je ook weer zou kunnen verstappen Of van tijd tot tijd pas op de plaats neemt Dat gebeurt gewoon, dat is niet ongewoon Want de levenspaden zijn ongewis hoe lang houden je benen het vol Zitten je voeten niet weer onder de blaren Blijf wel…