Netgedichten

netgedicht (nr. 46.455):

Als vloeiend water

hoe meer ik de chaos zie
als opsomming van diversiteit
waarin antwoorden
uit het geheel
liggen besloten

is de weg die mij
door onzekerheid leidt
de juiste de gang
naar ontspruitende loten

als ik de massa
een weg door de trechter gun
en mijn ademen daar op richt
dan zal een nieuw antwoord,
ook al is de straal nog zo dun,

einde,
eigenlijk voor even weliswaar,
de aanvaarding beschijnen,
een wijle vernieuwd zicht;

op datgene waarnaar ik me
in de voortschrijdende verandering
telkens weer dood staar