Alle inzendingen over versieren

talloze humeuren: dicht en dicht de kleuren die je ontsloot vandaag doch één karakter domineert dat kriebelt en begeert, is in het charmeren rijk getalenteerd het pronkt en lonkt en weet vanouds hóe te zegevieren: lentetuilen warmt het op om het voorjaar te versieren…

In ’t kort, zij gaf haar alles, Wat maagden kan versieren. Maar jammer is ‘t – zij weet het! -------------------------------------------- uit: Gezangen mijner jeugd (1782)…

Een donkerblauwe stormtaal schudt woest aan dunne stammen, lettertwijgjes versieren het geheel. Een waterval spoelt mij de mond: een stilte in een stilte tussen licht en tromgeroffel en het blad onder mijn aandacht neemt bezit van mij.…

Negen tegels vol muziek en een dansende kleuter versieren een zonovergoten dag met stralend publiek.…

We versieren onze kamers etalages en een boom zingen liedjes, geven pakjes en zijn opeens erg vroom! Draaien opeens kerstmuziek, van Elvis tot veel koren, maar..wie van allen wil die dagen de echte boodschap horen?…

Het liefdevolle kerstfeest geeft gezellige lichtjes bonte versieringen die ieders oog mogen strelen heerlijke spijs en drank vol vrolijk genot geweldige weelde geritsel en gerinkel van voortdurend rollend geld fleuren decemberstemming op wellicht een belediging voor God Heiland en Geest?…

Zij denkt dat hij haar probeert te versieren, maar volgens Claude is ze eigenlijk nooit het onderwerp geweest…

mijn priapos staat voorbijbels ik, de heidense godin kan hem tomeloos berijden witte bloemen schuimen voorhistorisch mijn spelonken af dansend met de phallus zal ik uitdagend wijngaarden versieren een uitgestoten roes verslaaft tot blindheid die hem nederslaat mijn enthousiasme in extase negenmaal vergroot orgiastisch ingewijd ik drink…

schichtig de blik overvloedig gespaard van zwijgen de mond vol stof de aarde spreekt hem niet meer uit overleven op het sterfbed der hoop machteloze handen meten de duisternis tegenbeelden in versiering in het astrale lichaam der taal het oude is altijd beter niet het dode diep in tijd gezonken leven we steen voor steen…

De zwarte vogel ligt ontveld op je gepigmenteerde rug je perzikhuid is afgepeld je schouderbladen voelen stug wat jou optuigt als versiering maakt mijn betraande ogen blind nu je bedelt om een piercing verlies ik mijn onschuldig kind vul mij in je inktpatronen zodra je wordt getatoeërd laat me eeuwig in je wonen tot mijn doodskop is verteerd…

ik wist dat als de luiken door het eerste licht en warmte de nacht ontsluitten zij langzaam in opengaan de wereld toestemming gaven om voorzichtig binnen te dringen daar waar alle deuren kierden om met stukjes huis de kamers in aparte stijl te kunnen versieren een warme meegaandheid vroeg om vriendelijke bevestiging van deze…

de geur van een gebakken tulband een schijnsel van waxinelichtjes zilver en rode glimmende versiering die hartverwarmende binding er is een stil moment een diepe wens voor vrede het Goddelijk kindje zo dichtbij de belofte van de hemel naar de aarde in een stal er is het streven de wil van vriendschap toch om elkaar geven dit feest…

Uit lenig hout gesneden In een zachtfluwelen doosje Verborgen in mijn toren Daar wacht ze al een poosje Wanneer ze langzaam opstaat Gratieus in elke geste Dan druppelen er klanken Uit haar ingelegde veste Buiten wacht haar lot achter bossen en rivieren dat ze heimelijk moet vinden bijna hoffelijk versieren Dans, mijn lief Stroom in…

Elk jaar als ik de buitenboom versier, Dan hoort de buurt mij kraaien van plezier.…

net als de blaadjes laat ik los wat er niet meer toe doet wat niet meer hoeft gevoed de takken zijn zwaar van hoeveelheden uitgebloeid ze buigen en gaan de winter in laten achter wat niet meer groeit de natte grond onder mijn voeten vertrapt wat net gevallen is ik raap nog wat schoonheid en versier mijn huis met herfst en warmte…

dag hard werken in een oververhitte ruimte maakt het buiten kouder dan het laagje ijs de wagen ontdooit nauwelijks ramen beslaan al snel met geademd ongeduld heel wat later wordt het langzaam huiswaarts glijden over aangekoekte en bevuilde wegen als ik tenslotte mijn eigen straat inrij is alles zuiver wit, slechts dierenpootjes versieren…

Op zaterdagavond 22 juni 2019 worden zakken met opbeurende teksten en/of mooie versiering langs de route gezet met een theelichtje erin, om de lopers bij te lichten, omdat er de hele nacht, in estafettevorm, gelopen wordt.…

Versieren het eentonig land. Als de zon weer zijn stralen zendt openen zich de juweeltjes en tonen zich van hun mooiste kant. Het aangenaamste seizoen dat men telkens herkent. Voorbodes van de zomer, waarnaar elk mens verlangt.…

Waar de aarde wordt vertroeteld verzorgd met warmte en liefde toont zij in enthousiasme haar schone vormen bloost ze als verliefde maagd uit dankbaarheid een jonge vrouw die haar kinderen baart.…

Versierde waarheid mooier dan realiteit nog net geen leugen…

De mensen kwamen met volle dozen en gingen alle bomen versieren. Ze zagen er toen schitterend uit, dat vond iedereen, ook de dieren. De dennenbomen waren blij, want ze zagen er nu heel mooi uit. Versierd worden was toch wel leuk en ze stopten met hun klaaggeluid. Vanaf toen zorgden de dennen weer prima voor al hun naalden.…

jij hebt de geweldige eigenschap dat alles wat jij aanraakt of dat op een andere manier met jou verbonden is meerwaarde krijgt zoals de sieraden die je draagt en zeker ook de kleding in smaak en combinatie jij hebt daar een bijzonder fijne neus voor in jouw sporen brengen nieuwe dingen al iets mee als intrinsieke schoonheid in…

ik pluk je niet mijn madelief omdat jij de kou trotseert en zo het bloeiend leven eert omring je met mijn stevig gras in samen peinzen hoe lang en mooi de zomer was als dadelijk de eerste sneeuw gaat vallen zullen vlokjes jou versieren met hun schitterende kristallen zullen wij onder de witte deken duiken schuilen voor de vorst en…

Weer zal de kerk vullen van voor tot achter toe zelf stoelen worden bijgeschoven de kerkenraad wordt niet moe ieder geniet van de viering kerstboom prachtig opgetuigd en overal hangt versiering, een behaaglijk warme sfeer schone liederen worden gezongen over herdertjes en engelen die in een kleine stal samen loven onze Heer.…

Weer zal de kerk vullen van voor tot achter toe zelf stoelen worden bijgeschoven de kerkenraad wordt niet moe ieder geniet van de viering kerstboom prachtig opgetuigd en overal hangt versiering, een behaaglijk warme sfeer schone liederen worden gezongen over herdertjes en engelen die in een kleine stal samen loven onze Heer.…

in cirkelen scheefde zij rechter dan goed voor haar was droeg zwaartekracht slechts als versiering wist in welke piercing restant lachgas zat begroette opgetogen de dwaasheden die iedere morgen faketen op niet afgestoft niet eens de tijd hadden om de weersomslag eigentijds te beleven ze verdween in het vooronder van verplichte…

overgeven aan het spel dat liefde heet durf je het met mij te beleven zodat je alles om je heen vergeet Door liefde zijn we gevangen genietend van deze roze waas waarin we naar elkaar verlangen zijn ware gevoelens ons de baas We laten ons heerlijk meesleuren op passionele vlagen van de wind pure liefde mag ons leven inkleuren en het versieren…

wie "vieren" geeft mag nu gerust zijn woede bot gaan vieren; ik wilde enkel maar met taal een enkel blad versieren.…

De vlag kan uit, we hebben wat te vieren Want hij werd 50 jaar, de frikandel Dat is die rare lange zwengel, weet u wel Gefabriceerd uit al dat slachtafval van dieren Vol calorieën en totaal verzadigd vet Ik sta mijn keuken dus met slingers te versieren En ik heb lekker mijn frituurpan aangezet. ----------- Snackfabrikant…

Mijn pa in de kroeg om de hoek Innemend op vele manieren Verzint wel bij ieder bezoek Een list om de teugels te vieren De hoek van mijn pa in de kroeg Je hoort er gekraak van plankieren Drie dames zijn amper genoeg Om daar zijn verjaardag te vieren De kroeg om de hoek van mijn pa De plek om eens goed te versieren Met steevast het hiep…