Alle inzendingen over vertellen

Resten stucwerk hier en daar vertellen met gebarsten stem: "dit was een keizershuis, met alle bouwvallen rondom in 't weidse heuvelland". 'k Meen Caesar te ontwaren met zijn nobel en schoon gelaat, getooid als legeroverste, die zal vragen naar mijn reizen.…

Mijn uiterlijk vind je mooi…maar zal ik je wat vertellen? Dat laagje van een millimeter stelt zo weinig voor Kijk maar in mijn open ogen, open maar mijn hart Daar vind je veel gelaagde laagjes...…

windstil overal, niets beeft en het groen dat om de bomen zweeft hangt roerloos, ik wil nu gaan vertellen van mezelf, wees stil mijn stem, in 't midden van dit land geboren, in vlaanderens wieg, daar kunt ge z'horen, al vliegend naar het blauw zo transparant als morgendauw - zij spint de fijnste wolken die het hoogst drijven en draven…

Kon ik je maar bellen En zeggen wat ik voel Kon ik je maar zeggen Hoeveel tranen er zijn geweest Een simpele zin Een simpel gebaar Het gaat niet goed Ik heb je nodig Je armen om me heen Is wat ik nu wil Vraag het niet Zeg het niet Mijn ogen smeken Naar een spiegel die niet kijkt Kan ik het je vertellen Zonder je te spreken Mijn…

7 grote tranen in een mooie rij één traan voor vroeger die nooit meer komen zal de tweede voor vandaag dat eigenlijk vroeger is de ander voor het theezakje dat nu minstens een half uur wacht nummer vier is voor de poes nu - buiten - die van vroeger, zelf grootgebracht de vijfde kwam even heel vlug vertellen dat haar man niet meer leeft…

vandaag niet belt het voelt alsof ik afkick en van top tot teen smelt Ik mis je zo erg dat mijn hoofd ervan gaat bonken Ik wil het wel schreeuwen van de hoogste berg Maar dan voel ik me diep gezonken Een leven zonder jou kan ik me niet voorstellen Je weet dat ik van jou hou en dat zou ik je wel iedere minuut van de dag willen vertellen…

Ik laat mijn gedachten varen die getuigen van mijn genie Ik verdoezel de gevaren met mijn dravende fantasie Hoor mij praten en ontwaren en verklaren des levens ironie Zie mij bij ieder ergernis baren Vertellend wat ik in 't leven zie Maar niet alleen stoor ik de ander met mijn wijze praatjes en verhalen over de klasse die ik bezit…

maar ik die niet schilder wat moet ik beginnen In lied in muziek klinken tonen van liefde die 't luisterend oor van beminden bekoren maar ik die niet speel kan mij niet laten horen Anderen zijn er die fijn kunnen spreken en schalks en levendig wat zij bedoelen kunnen vertellen…

gevoel Een gevoel van angst Je weet dat je zo bent maar durft het niet te zien Je weet dat het niet normaal is De angst om niet geaccepteerd te worden Het verdringen Het ontkennen Het maakt je kapot Accepteren zoals je bent homoseksueel De gevoelens worden sterker Het wordt duidelijk voor jezelf Je probeert het te accepteren Je wilt het vertellen…

kunt u mij de weg vertellen naar…..…

Kon ik jou nou maar vertellen, al was het maar door even op te bellen Kon ik nou eindelijk dat koppige laten varen En stoppen met uit het raam te staren Laten voelen hoe het nu eigenlijk is gewoon duidelijk maken dat ik je mis Kon ik jou nou maar overtuigen dat we om de beurt wel eens zullen moeten buigen En dat zelfs dat uiteindelijk wel…

Wie kent mij echt, durft mij vertellen wat ik weet en toch niet helder krijg? Een boterkoek, een paardenvijg, een speelgoedtram, een broodtrommel, een hemel vol van mist en niet-gedroogde tranen. Enkele bloemen:chrysanten en anemonen, maar veel liever zonnebloemen en rode rozen...…

Weet je.....moet je horen zo begon steevast zijn verhaal dan wist ik wat er komen zou 't vertellen in ons eigen taal Hij had zijn voorkeur van verhalen over alles wat hij had meegemaakt over de oorlog en het boerenleven en elk verhaal heeft mij geraakt Zelfs toen hij aan het dementeren was kwam vroeger voor hem steeds dichterbij net of…

Hoor eens lief, ik moet nu gaan ze kwamen al een paar keer kijken waar ik bleef, maar ik wilde nog voor even met je samen zijn vragen… deed ik het wel goed je weet wel, met de bloemen, de muziek, de kaart ikzelf vond het wel mooi en hoop dat alles ging zoals jij wilde tja, ik ga nu… maar ik moet je wel vertellen dat dit het…

de kathedraal wankelt haar zwenkende kantelen vertellen over isolatiemateriaal in muren die enkel mochten dragen over ijzersterke vijzels die nooit aangevezen werden een monument staat te vallen de architecten met de handen in het uitgevallen haar weten niet genoeg uit hun fouten geleerd dat luchtkastelen zonder cement nooit gebouwd kunnen…

Beoordelen op je aangezicht Geen mens die zich er niet op richt Met grappigheden kom je ook wel eens aan het licht Mensen zonder humor of prettig uiterlijk, de deur is dicht De rijken en fameuze Vertellen ons de juiste zogenaamde keuze Het leven van plezier is reuze Wees prachtig, slank en lekker is de leuze Intelligentie wordt zwaar overschat…

Na de regenbuien wordt de zon weer warm bewonderen de knotwilgen hun jonge scheuten en zij hun snottebellen langs rijen groene sloten er welt water uit de oude holle lijven en schikken de plooien glad laten de dag zich tooien door het dak vertellen hun noden in veerkrachtige taaie loten die de moede lichamen trekken diep geworteld in…

Voor altijd jong Staand op het dek “Dag” Een laatste handkus De boot vertrekt Voor altijd jong Foto’s in het zwart en in het wit Moeten mij vertellen wie je was Er is er eentje bij waar je op je hurken zit Zoekend naar iets Ik zou willen dat ik je gedachten las Kijkend over een kleed met prul Wat dacht je Had je op zo’n moment…

gedachten, Mij te weerhouden van al wat ik zou kunnen doen, Mij te overheersen zonder tegenspraak of klachten En mij te laten dromen van die ongezoende zoen En dit allemaal zonder het zelf te weten, Zonder kennis van je eigen macht, Die mij zo tergend langzaam is bekropen, Maar zo vurig opspeelt als je lacht Ik zou willen dat ik je zou kunnen vertellen…

Ik leg haar straks neer op het kleed voor die open haard van haar Mijn hart in de bloei brengt een boeketje liefde voor haar mee Ga d'r zoenen tot in de vroege uurtjes woorden zeggen die vertellen hoe ik aan haar heb gedacht vandaag Mijn gevoel in de groei boven de zevende hemel uit in de wolken Streel haar gezicht geniet van…

Gewoon een klein gedicht Zomaar gemaakt voor jou Wat woordjes wat zinnen Omdat ik veel van je hou Gewoon als blijk van liefde Om de warmte die jij geeft Wil je gewoon laten weten Dat jij in mijn hart zweeft Gewoon enkele coupletjes Over wat jij doet met mij Gevoelens die je mij geeft Maken me gelukkig en blij Gewoon nog even vertellen…

Een meisje, vrolijk lachend naar de mensen om haar heen ik kijk naar haar haar mond lacht maar haar ogen vertellen een ander verhaal een verhaal van eenzaamheid van angst, van pijn achter dat lachende gezicht schuilt een meisje dat bang is bang, om niet goed genoeg te zijn bang, om weer teleurgesteld te worden bang, om weer alleen te zijn…

Als ik je zou vertellen, wat er écht aan de hand was? Zou je dan vrienden willen zijn?…

ik zit met het heerlijk warme weer buiten te genieten en de gezellige mussen tsjilpen zo genoeglijk ondertussen ik ontvang de grijs omrande enveloppe ik moet de inhoud lezen ik kan me nu niet verstoppen en de nachtegalen vertellen elkaar zo ondertussen de meest wonderlijke verhalen en ik lees …… heden is ons na een kortstondige…

Soms ben ik complex, schizofreen Onzeker door de mensen om mij heen Want ik kom alleen en ga alleen Niemand die durft te zeggen ik ga met je mee Ik ben een egoïst in het vertellen van mijn problemen Altijd op mezelf geweest door het verleden Maar toch spreek ik mensen aan die ik mag En zoek de zonneschijn op een regendag Mijn pijn onderdrukken…

Het gele gras Tikt zacht mijn hielen aan Wil vertellen Over zijn bestaan Fluisterend over vandalisme Van het vee dat nietsvermoedend Familie onder zich vertapt Schreeuwend en tierend Omdat de wind niet weet Dat hij zijn woorden immer steelt Het gele gras Praat over werelden hier ver vandaan Vol groene scheuten en… Wil mij niet meer…

Je draait je om en wilt het schokkend nieuws vertellen aan de uwen. Helaas, het huis, je thuis, was ook verzwonden.…

kijk nu nog even naar het blauw dat oeverloos de hemel kleurt en dat van heimwee wil vertellen, al weet je niet waar dat zo plots en ongenood vandaan komt, onafwendbaar.…

vaarwel niet voor even maar voor eeuwig hij moest een keuze maken deed het met zijn verstand ze verbijt haar tranen met een glimlach wens ze hem alle geluk morgen staat hij op het vliegveld morgen vliegt hij zijn nieuwe bruid tegemoet vader’s keuze diens wil nog altijd wet zij blijft achter met lege handen die in een fluister vertellen…

Elke keer als ik het je probeer te vertellen word je boos, terwijl ik je juist wil helpen, maar steeds raak je dan buiten zinnen. Je stuurt mij nu weg, -ach, da's fraai- Laat al je beloftes en al onze toekomstplannen dan ook maar zitten, dan kan ik niets meer voor je doen.…