7522 resultaten.
Vervlochten
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 405 sierlijk danst
de strijkstok
over de snaren
de anderen
strijken volgzaam
niet tegen de haren
klinkt er een stem
van uit de hemel
die je beroert
imposant hoe de
violist de zanger
langzaam vloert
zwieren ze innig
op de maat
van de muziek
samen één
genietend van
de akoestiek
geïnspireerd door *~ Josh Groban 'Mi Mancherai…
Vervlochten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 173 Ze draait haar hoofd zo ver als het wil gaan
naar haar die hier haar hand is komen strelen.
Wat zeg je ook alweer als men iets zegt?
Er rijst een woord, maar dat geeft voorrang aan
een binnenfilm van vroeger taferelen:
hoe zij met vlotte slag twee vlechten vlecht
en hoe zij samen voor de spiegel staan
waarin hun ogen even olijk spelen…
Vergroeid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 479 jaren zijn vervlochten
met de stroom
die langs mij vaart
mijn ogen
mossig groen
weten van geen ander zicht
zomerbed en winterdek
de wijde trek
van vogels
het water heeft me aangeraakt
door overvloed
die rond mij waart…
Sta te blazen in de wind
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 Ben vergroeid
Met de natuur
En alle schoonheid
Die zij meebrengt
In het dik pak
Sneeuw ben ik
Die ene vlok
Die onzichtbaar
Met de andere
Vervlochten is
In de felle
Regenbui ben ik
Die ene druppel
Die naamloos met
De andere mengen
Zal - in de ijsvloer
Waarmee het kanaal
Voor mijn huis
Is toegedekt ben
Ik die ene ijskristal…
Zo tolerant
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 338 Zie
hoe mei-
en sleedoorn
de een nog groen
de andere al wit
zich
zo tolerant
vervlochten
aan een akkerrand…
Voor Mark
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 63 ik leen je de woorden
om zinnen te rijgen
waarin je kunt vertellen
over toen de letters
nog uit de hemel vielen
en jij ze vervlocht
tot dichtregels
waar ik me
aan laven
kon…
- Vervlochten Bladeren -
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 251 Vervlochten drijft de enkeling,
tussen uitbundige bladeren van wit
op ruime afstand, de schrijver...…
Verwachten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 211 Duisternis vervlochten
met wanhoop en met pijn
wie hoort en voelt het niet?
Duisternis geroepen
tot licht en vreugdelied
wie wil en droomt dit niet?…
komen en gaan
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 49 ik droomde hoe
het vuur warmte
en licht verspreidde
hoe het een blind
vuur werd en
alles verteerde
ik dacht aan
stuivende duinen
aan golfbewegingen
van de ijstijden
hoe alles in elkaar
vervlochten is
ik voelde je
hand tegen mijn
wang als een
zachte bries
in het naakte
bestaan…
Rafels
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 540 je handen strijken
alles glad
rafels blijven
krullen door je lach
ondeugend
knip je er wat af
voor schone schijn
onderhuids
waar draden
nog vervlochten zijn
stoeit het patroon
in vele variaties
op zoek naar de
onmogelijke lijn…
rafelde bij onderzoek
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 445 het eind
is zoek
de strakke streng
rafelde bij onderzoek
knapte toen volledig af
ik heb de
touwtjes nu niet
meer in handen van
het vervlocht verleden
ontbonden is mijn heden
ik pakt de draad van
morgen maar weer op
omdat ik toch weer
garen spinnen wil in
een toekomst die niet stopt…
Niet te bevangen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 100 gebonden beloften
geven verstrengeling weer
evenals vervlochten
haren in de wind
zonlicht weerkaatst
de tinten van het immense
bloemenveld waarin
ze als snel verloren loopt
als een jas valt
de nacht om de dag
wiens schoonheid
niet te bevangen lijkt
zo ook zij zelf…
wordt je warmte koel
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.477 ik wil en
zal me geven
tot er niets meer
over is en ik
weer in je armen lig
draden die
gesponnen zijn van angst
vervlochten zijn met pijn
mogen nooit meer
anker zijn
je moet ze breken
anders gaat
je jeugd zich
morgen wreken
als we samen zijn
wat genot
moet worden
is dan schuldgevoel
kap ze anders wordt
je warmte koel…
De zanglijster
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 99 Tussen de vervlochten twijgjes iets uit
het zicht; doet een zanglijster een appèl
op haar omgeving bij het eerste ochtend-
licht. Matineus vervult een divers vogel-
gezelschap met vereende plicht; een serenade
van vogelklanken, vederlicht.…
Alleen
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 969 Mijn gedachten vervlochten.
Mijn onvermogen ze te sturen.
Jouw onvermogen ze te vangen.
De grootste geheimen van de ziel,
Verlangend naar de vrijheid.
Verlangend naar bekendheid
worden ze gelegd,
op de golven van energie.
Reizend met het licht,
naar jou.
maar ze worden niet gezien
ze worden niet gevoeld,
door jou.
Alleen.…
Zwoele luchtstroom
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 495 Laat het raam maar open, lief
zodat haar hortende zuchten
ons nachtelijk bewegen
kan strelen
ze is geschapen
voor het bedwingen van de vuurtongen
die in likkende vlammen
de atmosfeer aan de wanden plakt
en in de ochtend
zal haar koelte zich neerzetten
in onze vervlochten klamheid
tussen verdwaalde lakens…
Sterrenkind
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 351 vervlochten haar haar
verstikkende normen
vermorzelden haar…
In blauw en paars
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 192 de zon
schijnt klein
in hoge lucht
weer trekken
ganzen sporen
op hun verre vlucht
nog kalen bomen
een donker silhouet
tegen de horizon
maar voor mijn voeten
dartelen kleuren
in een nieuw ontmoeten
vervlochten met het wit
van sneeuw bevechten zij
hun plaats in blauw en paars…
Strengelen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 172 Ik draag de stilte
voor jou uit
stap voor stap
ademen jij en ik
dezelfde taal
vervlochten weef en
geef ik je na vandaag
weer een heel klein beetje mij
en een grijns, ingelijst
maakt harde hoeken soepel
ik gaf jou ooit écht
een heel klein
beetje mij…
In onthechten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 124 ooit waren
mens en maatschappij
vervlochten met elkaar
maar in onthechten
komt het echte
op de eerste plaats
van het ware is helaas
door het ontvlechten
alleen het ego nog paraat
zodat ieder als
verdwaalde door alle
lagen van het leven gaat
de kuddes zijn compleet
herders doen hun kunstjes
omdat iedereen hetzelfde vreet…
meidagen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 de sluimering die lijkt te ontwaken in
een figuurlijke windstilte van
bevroren tijd
een weten dat verborgen gaat achter zwijgen
het verlangen naar een onbetreden landschap
vrij van belastend gewicht
niets is onbeschreven, alles ongeheeld en
vervlochten met geheugenweefsel
vroeg in de ochtend, een naderend moment
als kind stel je soms…
Onaards concert
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 586 wijd zijn de gespreide vleugels
die speelse woorden dragen
vederlicht vluchten klanken
langs vingervlugge handen
tot een volmaakte melodie
ik vang gretig, en adem
tijdloze muziek uit nevelnerven
van het ongebleekte blad
bespeel het heelal in koralen
vervlochten met trompetgeschal
van hemelse engelen, zeven in getal…
Ro
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.099 Thuis voel ik mij
sinds lange tijd
Was dat gevoel
een poosje kwijt
Thuis voel ik mij
hier vlak bij jou
Dicht in de buurt
omdat ik van je hou
Thuis voel ik mij
de rust weer daar
Vertrouwen groeit
liefde blijkt waar
Thuis voel ik mij
vervlochten en blij
Het gemis is over
jij..... bent bij mij…
Winterkoning
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 475 17 gram botjes en veertjes, mooiste kleuren,
dit roestige kaneelbruin, zwart gestippeld,
een kleine winterkoning kleurt de struiken,
ik voel dit tere en slordige hoopje veren
oprecht leven, bruin en zwart gespikkeld,
kwetsbaar hoopje licht en lucht, donker asfalt,
dit vogeltje: teer, een zacht kloppend hartje,
grootste woorden helpen nu niet…
Mijn heide
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 217 Als de zon schijnt
over mijn mooie hei
Komen gedachten in mij
en verdwaal ik
in stilte en rust
Geniet van het een zijn
met de natuur
Vergeet ik elk uur
en hoop dat ik niet verdwaal
of de weg kwijt raak
Maar kom altijd op het juiste pad…
winters moment
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 280 kristallen transformeren
op bevroren water…
zonnestralen weerkaatsen licht
op een klein wonderlijk theater
fruitig geel en groen
laten zich vooral gelden…
gekleurde nevel zweeft
verder boven uitgestrekte velden
een moment van schoonheid
die weldra zal wegkwijnen…
wanneer de zon straks
weer volop gaat… schijnen!…
regen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 168 wat donkere wolken drijven samen
de hemel wordt plots hel verlicht
gekraak, gedruis … een bliksemschicht
een foto waard, die luchtopname.
in mum van tijd, wat tellen later
als hemelsluizen opengaan
verlangen akkers drooggestaan...
naar bakken vol met regenwater.
de regen daalt nu heftig neder
het levensvocht voor vele dingen
laat dier…
Vertraging
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 49 Ik heb zoveel asfalt gezien
Zoveel wegen
Zoveel snelheid
Zoveel ondoordringbare stenen
Ik heb met zachte handen
in de verbeelding
het landschap uitgedacht
Alles was vloeibaar
Meerduidig
Alleen maar stroming
van een rivier naar zee
Kijk hoe de kleuren zich vermengen
met lucht en water
Hoe de horizon verdwijnt
Niets is hetzelfde…
Zielsbesef
netgedicht
4.0 met 38 stemmen 783 Nu onze dagen zijn geteld
in het bittere vooruitzicht
blijft alles wat je hebt verteld
verstenen in het tijdsgewricht
zielsbesef in krijt gehouwen
uit steile wanden van de rots
teken van fossiel vertrouwen
gebeiteld met genade Gods
wat wij in het leven zochten
verglijdt van bergen in een stroom
eeuwig met elkaar vervlochten
in oude wortels…
Voorbij aan mij
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 476 je pakte meer dan
dat we samen deelden
stapte verder en
voorbij aan mij
jij was mijn oog en hand
ik bleef het lijf en voeten
zo vervlochten we de wegen
meer kon ik helaas niet geven
liet je gaan jouw afscheid
was voor mij beginnen
getekend kon ik winnen
van wat verleden schreef
groei omdat ik
eindelijk kan ontbotten
uit de koestering…