Alle inzendingen over vervult

Intensiteit wakkert het vuur aan in hevigheid de heide tijdens oogstmaand vlamgevat door de hitte van de zon Twee mensen, jij en ik, die weten hoe uiteindelijk de tijd zowel fysiek als zeker ook met brein, onz' lust vervult Schaduw van de tijd die is in het licht van tijd die reeds voor ons ligt De lichtjes in jouw ogen zien…

pantoffeltjes gehuld, gaat zij haar vader groeten haar hoofdje is vol ongeduld Speciaal voor deze dag heeft zij zo haar best gedaan en met een guitige lach reikt zij hem een pakje aan De vader half wakker, het is pas half zes, glundert naar zijn rakker, naar het cadeau van zijn prinses Alles wat zijn kleine meid voor haar pappa maakt vervult…

Maar nooit vervult het helemaal wat wij zo hoopten en verlangden want mens-zijn is onaf, is open. We blijven zoeken en verhopen, we blijven ziende blind omdat er meer is dan ons hart kan dragen. Is mens-zijn dan een oeverloos verlangen, een zoeken zonder echt te vinden ooit? Ik weet het niet, maar wil toch blijven vragen.…

verscheurdheid komt met de liefde wandelt zoet hand in hand naar een plaatsje bij de warme stoof gut, ze kruipen dicht in een ander vinden de zachte schoot van elkaar bakgeur vervult de keuken in de oven rijst het brood jij, mijn lief, slaat jouw armen kust me gulzig, bijt me rood zoent me, zoent me heel lichtblauw…

hij vervult zijn uren hem eens vrijgevig geschonken met het delen van zijn gedachten talenten penseelstreken gebracht in de luwte voor de nacht het is de eenzaamheid die hem steeds verder drijft maar ook de reflectie aanbidding of begrip in de ogen op hem gericht terwijl hij zijn kunstjes brengt ongepubliceerde artiest in hemdsmouwen…

Je weet niet, Vervult elke regenboog een wens? Ook al zou je er alles voor geven, Om te weten wat je niet weet, Niemand komt álles te weten in zijn leven. Als je dat maar weet!…

De zwarte auto’s in het groene land Ik zal het nooit vergeten op mijn netvlies staat het gebrand honderden mensen aan de kant Een lichte trots vervult mijn hart thuiskomen in een land van vrede de realiteit is bikkelhard geen toekomst meer, alleen verleden Door herinneringen voor altijd verbonden ‘t is balsem op een open wond Zij gaan…

Wij wonen kilometers van elkaar vandaan ik hier en jij daar maar wat maakt het uit wij houden van elkaar En onze liefde kan alles aan ook de grote afstand die er is Maar ik geef ook heus wel toe dat ik hem vaak gigantisch mis Hij vervult gewoon mijn leven met liefde en geluk Iets wat hij me alleen kan geven met hem kan mijn leven niet…

Je wandelt loopt door bossen steile paden omhoog,omlaag Het is de vraag of je de goede weg ...inslaat De goede afslag hebt genomen want alleen zon je kompas Niet te laat val van avond voor te zijn want alleen zon vervult in herfst je dromen waarin het goud voor het plukken hangt aan bomen voor het rapen ligt aan…

Het verlangen naar jouw blauwe ogen, vervult mij telkens weer met stille hoop. Een mens moet blijven hopen, op zich is dat ook niet verkeerd. Het hier en nu is de realiteit. Maar met alle zorgen, moeite en frustratie... Is fantaseren soms fijner dan de werkelijkheid.…

De regen drupt Een warme gloed vervult mijn dagen Ik weet niet hoe ik moet vertellen dat ik van je houd Dat ik je liefheb In de lengte van alle jaren Dichterlijk geluid Is ver weg van de huizen Het leven gloeit voorbij Ergens in mijn hart weet ik dat je er bent Dat je stil bent in het geluid van de zee en van de bossen Diep van binnen weet…

Badend in duister Verlangend naar jou Drijf ik op de oceaan Verloren in het gemis Gedachtes raken bevangen Verleden, heden, toekomst Zink langzaam, Tot de bodem van het bestaan Een diepe slaap Vervult mijn wens Geest overstijgt Stroomt weg Naar een plek Waar ik jou ontmoet Waar zielen versmelten Het duister verdwijnt…

Nu ik hier terugkom, zie ik het pas als een paradijs, dit groene land de bloemen, het gouden graan al de rijkdom die ik normaal vond Nu overweldigt het bekende mijn nieuwe ogen, vervult het me met een weemoed al voor ik aan weggaan denk Of zal ik blijven voor de rest van mijn leven, best wetend dat het zielshart werken is om samen te…

op de getemperde wind vrij gemakkelijk vanuit een ludiek oogpunt waaien echoën geluiden je hart binnen uit eigen beweging vervult het een behoefte aan samenhang waar liefde is, blijft de hoop voor je uit bengelen heb je geen flauw idee zonder te weten waartoe, waarheen de weg voert blijf je verzamelen tot er een hernieuwd houvast…

waar schoonheid schrijnt in subtiele ornamenten fluisteren dikke pilaren het afzien en zware werk generatieslang is er gebouwd aan toren en kerk waar nu gezang opkrult en de gelovige zijn plicht vervult in kapellen hangen gebed en diepe devotie tussen brandende kaarsen de plaats voor duistere negotie nog kijken de heiligen neer op…

Droom het sterrenkind in mij in vlagen van bewustzijn aan een ander wereld Wij ontmoeten onze nachtzijde waar onze zielen waken Als het vuur het gruis verteert dat onze liefde omarmt tillen we ons kinderleed moeiteloos over vulkanische erupties heen Intuïtief en doortastend wordt ons verlangen in talende gebaren hoorbaar vervult…

Geert Wilders krijgt van iedereen de schuld, Een mening, die hij strijdbaar wil bevechten: “Ik ben degene die zijn rug blijft rechten”, Een rol, die hij met verve nu vervult. Op Geerts gezicht staan walging en misprijzen: “We moeten nu gebelgd naar Brussel wijzen.”…

hou van de dieren door hun goed te behandelen dan pas kan de wereld beginnen met een schoon nieuw pad te bewandelen liefde voor dieren weerkaatst immers dubbel en dwars terug op de mens ‘t is van een onschatbare onvolprezen waarde vervult onze steeds groter groeiende nog te weinig uitgesproken wens tot het behouden van een voor…

als ieder wolkje maakt niet uit hoe klein zo kortzichtig zou zijn en denken o wat ben ik toch alleen dan zou er nooit geen wollig wolkendek meer zijn als ieder mens denkt ik ben alleen ga naar buiten kijk om je heen heb een warm woordje over voor iedereen en vervult dat niet je wens ervaar dan als je kunt de natuur en voel hoe troostend…

kan ik spelen met beelden als ik je niet meer voel als je vertrokken bent, je warme lijf mijn koude nog niet kent ik dwaal en roep de schaduwen van samenzijn waaruit de ziel vedwenen is je straalde waar ik nu in duister tast je zon bleek slechts te gast de verte is met jou gevuld, ik weet de plaats waar jij vandaag je rol vervult…

Binnen in mij is het duister Diep verborgen in mijn hart Maar ook zichtbaar in mijn ogen Zo gevoelloos, zoveel smart Leeg en niet meer te vervullen Onherstelbaar en verscheurd Laat me schreeuwen tot het einde zodat mijn lichaam met mij treurt Mijn hart vervult zich met het duister Mijn lichaam vol met angst en vuur Haat zal in mijn ziel…

De zilte lucht van de wilde zee vervult mijn verstilde gedachten met zekerheid Jij bent hier het drijfzand waarin ik mij graag laat verglijden ik laat me verstrengelen Me toegewijden Het schuimkopwater bruist door mijn oren, zo ook jouw streelzachte stem de schuilduin is van ons, fluisterduinstiekem Koesterknuffelend vertoeven…

Verstrikking in de buitenwereld daarginds Vervult mijn dag zonder tegenzin.…

De natuur wrokt niet, draagt de gevolgen als nieuwe vanzelfsprekendheden voort in de tijd, vervult in volle majesteit het heden in zijn klassieke vluchtigheid, kent de eigen wetten door en door, glimlacht om de onvermijdelijke lente. ----------------------------------------- uit: 'Het meer van de ondank', 1987.…

mijmeringen over het idee van het diep verbinden van onze zielen en het bevredigen van onze menselijke verlangens veroorzaakt opwinding die moeilijk te beschrijven is omdat liefde ons seks brengt beschrijf me hoe de liefde woordloos klinkt in de nobele echo van het liefste geluid ik zal mijn plezier tot het uiterste duwen het vervult…

Dat wordt met vage termen goed gepraat, door de bestuurderen met een gejat citaat, maar de bewoners steeds vervult met spijt. Straatstenen gelegd in een vast patroon, vertellen een verhaal aan wie zijn schreden verplaatst op dit zo aardse materiaal.…

Elke dag zie je ze weer op het journaal er zijn er nu toch al veel meer als soldaten met hun camouflage pakken bivakmutsen bezetten ze gewapend separaat en adequaat onafhankelijk allemaal hun eigen Checkpoint maar hou ze in de gaten het is wel even wennen maar zo’n ding in je armen vervult je jongens droom je eigen oorlog…

Dus onze Nationale Ombudsman Gaat naar de Europese rekenkamer Het Kabinet acht niemand vakbekwamer Hijzelf vindt ook die baan wel pakkie-an En zo wordt good old Alex Brenninkmeijer Europa’s budgettaire koddebeier…

Woorden klimmen aan de horizon Na een eindeloze duisternis ‘n Helder metafoor als warmtebron Lichte taal vervult betekenis Er zijn betekenissen zonder woorden Ook na het breken van de horizon Het vage wereldbeeld zoekt naar geboorte Een vol bewijs, begrip, een compagnon De echte feiten blijven onbenoemd Ze zweven voor de ogen tijdens dromen…

Belevenissen nog te klein, doen me versteld staan, muziek vervult mijn droom, totdat ze 's nachts vergaan, zuchtend vestig ik mijn hoop, op de altijd schijnende maan...…