Netgedichten

netgedicht (nr. 5.034):

Beeldvorming

Woorden klimmen aan de horizon
Na een eindeloze duisternis
‘n Helder metafoor als warmtebron
Lichte taal vervult betekenis

Er zijn betekenissen zonder woorden
Ook na het breken van de horizon
Het vage wereldbeeld zoekt naar geboorte
Een vol bewijs, begrip, een compagnon

De echte feiten blijven onbenoemd
Ze zweven voor de ogen tijdens dromen
En klinken in verbeelding onverbloemd

De waarheid is aan uitdrukking ontstegen
Al sinds we aan de sprookjes zijn ontkomen
En logische verbanden overwegen