Alle inzendingen over verwachting voor de dag

Niet zo pietepeuterig leven, Jezelf ook kansen geven, Alleen aan eigen verwachtingen voldoen. Want wat is het toch fijn, om eigen baas te zijn.…

draag mijn handen onderweg naar daar ik zie in de verte, de liefde ligt klaar schiet op, aarzel niet het is een hemels gebaar…

Levensverwachting is toch een gedacht, Van wat wij nog van het leven verwachten ? Ik las de definitie eens secuur, Maar het gaat enkel over de levensduur, Hoeveel jaren ons nog wachten. Gelukkig duurt het nog even En kan ik nog vol verwachting leven.…

Er was wind, hij waaide tegen ook was er water dat wat aanmodderde en het goot, dat het rampen regende dus het was niet goed maar de hoop bleef steeds dat het over waaien zou, tot de donder insloeg in kartonnen dozen vol weggepakte kommer Leeg spoelt dan toch alles verder zonder start of einder verlammend in het niets van nutteloze…

In de kronkel van de beek zakken mijn gedachten weg tussen zonvlekken verglijdend water en zwevende tinten groen. Er drijft niets tegen de stroom in. Ik voel onder de waterspiegel ruimte voor geheimen schuilplaatsen van wat de toekomst wordt, misschien Mijn vriendinnen steken kaarsen op en zullen op de terugweg praten over de jongens…

Ik zie uit naar morgen Ook al is het vandaag In de komende dag Ligt een geheim verborgen Die mij ook thans Zozeer toekomen mag Zeker, ik heb weet Van het huidige moment Natuurlijk ligt ook alles in het nu Gelijk gister en het verder verleed Het is ook niet zo Dat ik ben ontwend Doch hij of zij die mij Werkelijk kent, Wil het…

zand ik heb het plots door, 't raakt mijn hart; word door dit teken der natuur overmand het is toch winter, in een windvlaag met kou, en de bruine hoed met de hand bedekt het is iets waar ik normaal niet rond deze tijd aan denken zou ik leef nog in de ziel van de dood maar word wakker geschud, dit moment duidt mij plots op morgen; op verwachting…

eerst is er de verwachting gevoed door schoonheid: de gerijpte vrucht van een idee daarna bij ontwakend licht raakt men op een werkelijkheid gericht…

De dag kan veel beloven Maar kan je daarin wel geloven? Het is alles waarom je wacht Tot weer de volgende nacht. Als je op de rand van je bed De wekker hebt gezet….…

Wim Overweg zal ook een keertje sterven, Op dat moment verzacht voor hem de pijn Dat zij, die door hem uitgekozen zijn, Zijn longen, hart en nieren zullen ‘erven’. Tevreden gaat hij door de hemelpoort: Hij leeft hierna in zijn organen voort.…

Deze donkere dagen vol met licht van verwachting, leeg van begeerte maar stromend naar vrede.…

dagen vol hoop en dagen vol verwachting dagen waarin alles een ballade leek dagen dat droefnis de vreugde opslokte en dagen die op hun sterfbed niets meer waren dan een verlossing ik bundel ze in een woord dat niets kan doen dan zichzelf zijn en zachtjes om jou smeekt…

Dag baby, lang verwacht negen maanden waren we bedacht, op je komst. Dag kleintje zo volmaakt, negen maanden waren we geraakt, door dit bericht. Dag kindje, puur en klein, armpjes beentjes het mag er allemaal zijn. Dag kleinkind, je werd verwacht, daar ben je dan, alles erop- alles eraan.…

Alle vogels plukken hiervan de druiven Dat is wat de duif verwachtte Ze koerde even en keek om zich heen Brede grijnzen kwamen haar tegemoet Ze lachte terug en voelde zich goed En wipte van steen naar steen ‘Zullen we samen gaan eten Wat schaft de pot?…

Stil is het nog, de dag komt op adem. Een moment van stille mijmering. Waterdruppels glinsteren nog op mijn venster. Maar de zon kleurt de schoongewassen wolken rood. De wind houdt nog zijn adem in. Opnieuw een nieuwe dag, hij stelt zich vrolijk aan mij voor. Verwijdert nare dromen en duistere gedachten.…

’t Is vijf december: pakjesavondfeest! Bij ons was het traditie met gedichten de ander vrolijk plagend door te lichten. De rijmelaar genoot dan nog het meest. Zo leerde ik door deze erfenis dat geven eigenlijk ontvangen is.…

als de donkere dagen zijn gekomen, en de kerstboodschap voert mij door het holst van de nacht; tintelt het licht van het wel bekomen van wie weer zoveel wordt verwacht.…

Gesteld je was teleur te vol van veel verwachting na al die dagen zonder nacht leek immers alles eindeloos Nu dool je tijdloos rond met een te leeg gevoel in nachten zonder dagen teveel te maakt roekeloos…

Een zestigplusseres verwacht een kind Dankzij kunstmatige fertilisatie Er is veel vraag naar bij haar generatie Die zo'n techniek een mooie uitkomst vindt Ja, wetenschap gaat de natuur teboven Maar dat ontstijgt geen generatiekloven…

Qatar heeft het WK dus toch gekocht En woningcorporaties blijken dieven Fred Teeven liegt ons voor al naar believen Er wordt nog naar oranjekoorts gezocht De dagen worden elke dag maar langer En houdt u vast want; Annechien is zwanger!…

Alles is tijdelijk, je wordt geboren bent tijdelijk baby voor je 't weet ben je peuter, kleuter, puber en groot. Zo snel kan het gaan. Zo snel gaat het ook. Bij een verbroken relatie een nieuwe partner die samen met jou en de kinderen het leven voortzet, tot ze de deur uitgaan, zo snel gaat dat ook. Alles is tijdelijk.…

toen ik verwachtte dat het avontuur van mijn leven op elk moment kon beginnen keek ik reikhalzend naar dat ogenblik die dag die nacht zoveel later weet ik dat het avontuur niet meer op me wacht zie ik dit ogenblik deze dag deze nacht niet over het hoofd…

De laatste dag in het oude jaar, met ook veel goede momenten, niet enkel onzinnige incidenten, maar ook vredig, liefdevol en zacht soms gevend wat je niet verwacht verrassende elementen.…

de gedachtenloze dag begint geen woord, geen lied verwacht een zin, geen metafoor verstoort mijn stille dromen, weg van waar de woorden stromen…

Van gezinsleden wordt verwacht, Dat ze meewerken, dag en nacht, En geen praatjes voor de vaak. Daarom vind ik het niet in de haak Waarom heet het dan niet “gezinszaak“.…

Van gezinsleden wordt verwacht, Dat ze meewerken, dag en nacht, En geen praatjes voor de vaak. Daarom vind ik het niet in de haak, Waarom heet het dan niet “gezinszaak“.…

ik denk aan die deur telkens dezelfde deur en aan jouw hand die koele stilte over drempels draagt in elk nalatend sterfgebaar ik kijk naar je oordeel en de tien geboden je ontneemt mijn blik en bewaart de wind beseft niet dat de tocht, ook doorheen het venster, mijn borst omklemt en dat die deur door vloed bezwijkt…

de maan sterft bleek ik noem vandaag gewoon Dag voor mij alleen…

Ik heb wel eens vragen En ik weet zeker dat iedereen ze heeft Er zijn wel eens dagen Dat je alles opnieuw beleeft Je hebt me nooit overal antwoord op gegeven Gelukkig verwacht je dat ook niet van mij Want al zou je alles voor een tweede keer beleven Schiet de dag en haar waarheid wederom zo aan ons voorbij…

Ze is nogal onpeilbaar Een vlinder in de schaduw Met een heel fel kleurenkleed En een vlijmend scherpe tong Zo balanceert en evenwicht Ze tussen dag en nacht Zegt of denkt nooit precies dat Wat een ander haar verwacht Ze lijkt zo snel uit haar lood Maar is stiekem van staal Deze vlinder vliegt te laag, Komt nooit dicht bij de zon, Terwijl…