Alle inzendingen over verwekking

Wat wereld genoemd wordt ligt hier in volstrekte verlatenheid voor mij - Wat carpool heet baadt in het zonlicht van deze nieuwe dag - In het midden prijkt het kruis dat rood is van vergeten vruchtbaarheid, Iets over het midden een hand vol rubbers rijkelijk gevuld met Het witte goud dat makkelijk een nieuwe stam verwekken kan -…

In klamme droom zoek ik Een harnas te ontwerpen waarin Niemand me kan treffen, bouw ik Schuilkelders in lood, huil ik Om een idee een woord die zouden Een zachtaardig dier verwekken. 's Morgens schijnt mijn angst misplaatst. De bomen staan er rustig en zelfzeker. Even zelfzeker haten De kinderen elkander.…

lage zon verlengt schaduwen avondnevels verdoven dagen dempen het goud van afscheid bomen verliezen hun pracht kale takken buigen in de storm daar is hoopvol leven verborgen in de kille en donkere grond maanden van felle verstijving en sluipende dood trotserend kiemend in de levenswarmte van de klimmende lentezon een nieuwe aarde verwekkend…

Wat kan een vliegtuig mooie strepen trekken Kaarsrecht en als een bruidsjapon zo wit ’t Is jammer dat er heel wat troep in zit Waardoor we rondom Schiphol haast verrekken Wat kan een vliegtuig toch een stank verwekken Door kerosine eindeloos verhit In wolken roet en net zo zwart als git Die alles met een kankerlaag bedekken Nee, zonder vliegtuig…

opdracht: een recordverhaal verwekken; met het hersenspinsel terug te komen. op het eindresultaat echter wel één smet: geen van de verhalen bleek een speedsonnet. BERLIJN - In Duitsland is woensdag in tien uur een boek geschreven, gedrukt en te koop aangeboden.…

Genot ervaart-ie op een golvend bekken, terwijl ze kreunend denkt: 'Dit smaakt naar meer,' onwetend, dat-ie Kaïn zal verwekken.…

gelegen zee, schep ik ongenoegen in een emmer waar de bodem is uitgeslagen, waar des ondanks de dromen ongestraft uit blijven komen in het kielzog van de zelfgenoegzaamheid, tegen alle zwarte gaten in, dein ik geblinddoekt in de wals der sterren mee, verkoos mijzelf te overschatten in verwachting van bescherming van het nog te verwekken…

Schemer valt Als lood op een suikerspin Asfalt vloeit In dikke druppels Stijf staat m’n lijf Van staal en glaswol Ooit rolde hier water M’n knieën knikken Mijn enkels verweken Paars schijnt mij de hemel Toe en helblauw de vloer ’t Godsbeeld kruisigt Zichzelf en ’t dak wankelt Want geen muur torst voor eeuwig Duister kietelt Prikkelt…

Moeder de Vrouw is een begrip. Vader de man bestaat nog niet. Vader die Vriend is wèl. Vrouwen die ook moeders zijn, zijn trouw aan hun kinderen, die ze verzorgen willen. Vaders die mannen zijn, maken veel te veel zaad, een lang leven lang, dat ze lief verdelen. Soms winnen wij mannen de kost. Graag willen we verwekkers zijn. Dat is…

onweerstaanbaar sterk het strevend, stijgend wezen weg in langen loomen winterslaap Nu heft het rijzend licht des daags den dampen duidelijk voelbaar op beschijnt opnieuw de breede baan bedolven onder duisternis den langen looden wintertijd De schitt’ring van het lichte land de glans der hooge lentelucht de gouden zon met warme gloed verwekken…

vlotter vertering te koken basis voor de eerste structuur We spraken af tot vertrouwen wie waar wanneer met wat klaar stond om niet steeds te hoeven blijven kauwen zo kregen huishoudens vaste grond Veel energie ging in uitstel steken afzien straks staan thuis de rapen gaar met dat gevoel lijntjes maken kwetsbaar We gingen ook zelf verweken…

Haar roomblanke, gave vel bevalt me Het dons op de bovenlip vertedert Alhoewel ik al te jongensachtig Weiger te verweken Ze veegt een ontsnapte traan van mijn mondhoek Als een klopgeest jaagt ze door het bloed In schijngestalten opgesplitst Haar tomeloze vloed verandert Tekent nieuwe lijnen En haar gelaat glundert weer De hand vat moed…

Zuivere lucht wil hij vreten zich te nestelen in de zonnecellen - zonder de ogen te kwellen - die branden op het etiket van het netvlies, helder bloed te stuwen uit de illusie van het lot, de wijzers van het leven gelijk te zetten in elk kwartier, in ontdekking van de polsslag, verwekking van de tranen in een sluimerend verlies,…

De man, die genoot van het vrouwelijk bloot, kon geregeld een tweeling verwekken. 'n Erotische vlammenzee laaide fel op, als-ie weer iemand paaide. Met al deze grieten was 't dubbel genieten en tweedracht was 't steeds, die hij zaaide. Op den duur werd veelvuldig gebaald van de overbevolking.…

Als een vrees verwekkend te groot plein. Waar de massa hem angst aanjaagt zonder mededogen. Hem van het plein afjaagt met grote ogen. De heer Van Splunteren ziet in de wereld klein kwaad. Zijn buitenwereld maakt angstig. Als een somtijds agressieve straat. Waar de massa hem afstoot in een wederzijdse miskenning.…

Het is weer even wennen De aandacht die je schenkt Bestookt door jouw smsjes Met liefde naar me wenkt Het is weer even wennen Nu jij me steeds wil horen Zacht stemgeluid koestert Mijn lach je blijft bekoren Het is weer even wennen Nu je gevoelens verweken Heimwee naar mijn passie Je weerloos hart bezweken Het is weer even wennen…

Daarom dit lijkbleek teken: mag ik me in u verweken? Me eeuwig maken in uw tijd? Un baiser infini de Marie Cornélie.…

Een bed vol met vlammende rozen, obscuur een schim bedekkend, zijn randen likkend, liefkozen, steeds meer nageslacht verwekkend.…

Laten we vrijen zegt Proza, het prozagedicht verwekken in jouw bekken, kind van poëzie en proza die twee werelden verbindt. Prozagedicht recent product van ‘n nooit eindigend creatief proces. Toegankelijke prozagedicht als een verhalend miniatuur wint op den duur, met een grotere lezerskring in een alsmaar snellere wereld.…

Het was je zogenaamde pa die na wat stom gestoot zijn zaad in ma verschoot en zo wist te verwekken om even achteloos als laf weer te vertrekken opdat hij jullie beiden niet zou zien verrekken. Eens wend je je af van al die doden in hun graf en word je wakker in een bed.…

Haar frons vlakt zich uit en verzeemt zienderogen Wijl stilaan een tintel aan haar blik ontspringt Haar wimpers en neusje verraden ontluiking En sluiten de driehoek die zich punt in haar kin Ik streel zacht de ronding van haar lieflijke wangen En verweek bij de hemelse krul van haar mond Dit guitig gezichtje brengt een heerlijke expressie Van…

de ogen kijk je mondje hervleest zich tot verlegen glimlach je kuiltjes verdiepen, je stugheid verdwijnt je frons vlakt zich uit en verzeemt zienderogen wijl stilaan een tintel aan je blik ontspringt je wimpers en neusje verraden ontluiking sluiten de driehoek die zich punt in jouw kin ik streel zacht de ronding van je lieflijke wangen verweek…

echter fluistert zacht jij, blad, je bent mooi doch laat al stromend de voorbijganger je eenvoud vereren drijf mee er wordt op je gewacht je zult rietstengels aan kronkelige oevers ontdekken zij wuiven je toe als van nature zien in jou de echte liefde van vele volmaakte voorbije dagen en uren ze zullen ergens opnieuw leven uit dood verwekken…

Een tasertje strekt je, een muilpaard verwek je, een zwoegend paard schuimbek je. Politie ingeschakeld. Auto weg getakeld, verkeerd geparkeerd. Vingerafdrukken plukken, bloed druppen opgespatelt, terrein afgebakend. Kan zonder wagen niet naar me werk. Ben toch te veel van de wijs. Ze stellen vragen:” welk merk?”…

bruisende oren Dubbele salto terwijl je je naaktslakken trekt boven het hoofd van je rivaal Tai Sabaki dubbele spiesvork slam die naaktslakken in zijn neus met een vliegensvlug rammen de pladijs in zijn mond Kiai en splijt dat verhemelte Verspil niet te veel speeksel het is anders wel besteed om geheel onverwacht een tsunami te verwekken…

Buiten malende gedachten te kunnen staan Vrij en los van het vergruizende stenenrad Zo in niet vermoede sferen naar binnen gaan Binnen in de wind en boven de lage stad Als een vogel vliegend boven het perspectief Met een overzicht gelijk aan een hoge vlucht Boven stille muren zwevend, beproefd massief Uitgesproken haat verwekkende ijverzucht…

Magic realism zijn broedplaats is een gesloten roze lotusbloem een atelier vol pure scheppingsdrang waarin ook kleurrijke etalagepoppen ruimte delen met zijn geliefde nar op de eerste rang tezamen met grootse speeltuigen maakt het dit tot een Hof van Heden voorzien van majestueuze mengpanelen om fantasierijke beelden te verwekken…

Ik verwek een Zoon die volken zal beërven, het einde der aard zal Hij hierdoor verwerven! Ik geef Hem de aarde als Zijn bezit en Trots, Hij zal hen daar verpletteren met stalen knots! Er blijft dan van u weinig of niets over, gebroken aardewerk, de rest is pover.…

Alles werd in mijn plaats gedaan, beslist, zelfs het verwekken van een kind, dat nooit zou geboren worden. Wil ik eigenlijk wel een vrouw die zich aan mij wil binden door zich te laten bezwangeren? Die haar eerste echtgenoot al in de armen van een andere geliefde had gedreven?…

Onafgebouwd staat op het gladde ijs Van vele zeeën, omgeven door een Windwerk van geheimzinnige tuba’s De vrouwen van Sodom en Gamorra Worden zoutzuilen, orgelpijpen, kijkend Naar het beloofde land der klavieren Zij vormen een nieuwe toren Een zoute symfonie voor violen Lot mag zijn vrouw bespelen en Bij haar de klanken van de nieuwe Jazz verwekken…