117 resultaten.
afscheid (2)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 303 afscheid kent vele
vormen en kleuren
van zwart naar tranen
van indigo naar violet
soms neemt iemand
afscheid omdat het
niet anders kan als
hoop plaats maakt
voor wanhoop of
iemand verdwijnt
zonder vaarwel
soms nam iemand
lang geleden het besluit
terwijl niemand zag
niemand wilde dat hij
al vertrokken was…
Rhododendron
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 90 Waren er geen oleanders,
bossen ondoordringbaar wilde
bramen met die violette
donkere en lichte vuren
Waren er geen assembomen,
bamboestruiken en waringins,
breed hun loverarmen spreidend,
dichte ambergroene muren
Zou de gloed van een verlangen,
in rhododendrons groene grot
niet zinderen in 't avonduur
tongen likkend als de vlammen…
Klaproos
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 611 Dood, rood violet in gebed.
Tranen veraarden,
verdwijnen langs stenen,
stromend verdriet.
Water, glijdend als zilver,
bedding verschonend,
spattend, de regenboog
klonend, in nevels van kleur.
Vallend, dood drijvend
in zilver, traag landend,
mijn klaproos, jouw hart,
verloren aan zwart.…
Dali's kunDalini
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 124 Met de rode verf smeert hij het heelal tot één geheel
Daarna spat hij er dikke klodders oranje tegenaan
Vervolgens schildert hij gele vlakken met zijn mond
En laat hij zich met groen helemaal gaan
Met de zeemeerminstaarten tipt hij de sterren blauw
Om uit te rusten in het indigo van amigo
Boeddha die eeuwig verlicht fontein is in violet…
regenboog
netgedicht
3.0 met 56 stemmen 7.056 het warme oranje van de
ondergaande zon
en de azuurblauwe zee bij
Heraklion
het frisse groen van een
beukenheg
en gele paardenbloemen langs
een binnenweg
rode klaprozen in het
graan
het indigo van een
pauwehaan
en het diepe violet van
lavendel
ja, ik besef het nu toch
wonderwel
dit alles valt mij nu
te beurt
dat kleurenspel, een lust…
reflecties
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 194 overdonderend verstikte zoveel kou
het oude blauw van doorgaan dagen
tot de zon verdwenen was, verdiepte de avond
zich tot warme woorden, kaarslicht
en de zachte klank
van kleine windgeluiden, buiten in de tuin
negenmaal verliep de lamp in blanke traankristallen
-negenmaal kleurde er
een regenboog
van laag naar hoog kroop violet
tot…
Agapanthuskind
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 132 Coucou ma chérie
Mooi kroonbladenkind
Je kust me met kleuren
In paars violet
Je kleurt met de zon
Drinkt van levenswater
Staat fier overend
Als een minaret
Sla je vleugels uit
Dapper en schoon
En spreid je aroma
Als liefdesbetoon
Dag agapanthus
Coucou ma chérie
Mijn liefje ik noem je
Van nu af Lylie
Voor E.W.…
uitgeleefd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 11 ik stop je haren weer
hun ogen in en laat het lichaam
in haar violette droefte drijven.
mijn zwarte tranen
zijn jouw schittering.…
verboden vijg
gedicht
2.0 met 227 stemmen 49.754 je rijpt tussen bladeren van leer
de witte nerven die ik streel
je schuilt achter wijde lobben
de schort van jouw schaamte
aan knoestige takken hang je
als een peer van violet
die nog drogen moeten
barsten tussen de tanden
als ik jou pluk
klapt de zondeval dicht
recht in mijn verhit gezicht
zoiets noem ik geluk…
Maagdenpalm
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 423 in de violette dageraad lispelt een verschil
gedroomd langs kussenspinsels
en wat spuug
dat uit mijn open mond een zachte wang bereikt
lippenliedjes fluisteren nog, wanneer de slaap
mijn hoofd verlaat
teer en onbezoedeld spreekt de dag dat meer
in monden ligt dan goud, nog voor ze oud is
mijmert ze
dat buiten, tussen eeuwig groen wat…
Who's afraid of red and green
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 96 Zwaaiend met een vleermuisvleugelkwast
In tweedekker die kerosine slurpt
Zet hij miss Amy Whitehouse op en dan
Na vierentwintig uren in haar graf
Van groen en stikkedonker ziet hij vaal
Een slaapverwekkend maneschijnsel gloren
Vastgebonden, los en vrijgezonden
Broeierig in schommelende schuiten
De kapucijner mantels en kazuifels
Volumineuze…
Geboorte van de kleuren
gedicht
2.0 met 27 stemmen 9.808 De zon scheen daardoorhen
en kleurde als een boei,
werd een oranjeappel,
verschoot van vroeg goud
tot geel en groen,
zag dan weer blauw,
waste met indigo
een bloembed, violet.
De eerste regenboog
sprong in het eerste oog.
----------------------------------
uit: 'In een mum van taal', 2002…
De jongen, een schaduw
gedicht
3.0 met 37 stemmen 15.664 De violette lucht omsluit een jongen
die roerloos in het heden hurkt.
Af en toe gaat zijn arm omhoog
alsof hij zwaait. Naar niemand.
Nooit weggeweest, geen schoenen nodig.
Hij hurkt bij zonsondergang
in een portiek, neergelaten
op aarde als een spin aan een draad.
Ik zou een requiem willen inzetten.…
Bloedverwant
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 280 Als een wolk verregent
en de zon tegelijkertijd brandt,
dan cirkelen druppels Rood, Oranje,
Geel en Groen, vervloeit Blauw
van Indigo in Violet.
Dan licht dit spectrum onverlet
vloeit kleur hand-in-hand.…
Voor altijd duren mag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 240 De lichten gedoofd
Knoop in mijn maag
Hamers in mijn hoofd
Tulpen blijven groeien
Viooltjes, wit en violet
Wangen die rood gloeien
Vandaag zijn wij beland
In een zeer slechte film
Zakkend door het zand
Hoe het einde zal zijn
Zal niemand weten
Hevige intense pijn
Wij plukken de dag
En leven in het nu
Dat het maar
Voor altijd duren…
Tot zoet geluk
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 329 ik zocht de liefde
steeds in het rose/zachte violet
verstrengeld dicht
vlak naast mij in stil verbond
zeer bemint
zoals een dromerig kind
blijft hartstocht groeien
tot zoet geluk
in hoopvol verlangen
wat zegent
zocht je troostende lippen
die liefde dragen blij begroetend
wat mijn hart verlangt
‘k heb je lief
liever dan mijzelf…
Op de tafel stond geschreven
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 2.249 Met lippenstift had jij geschreven
in paars violet dat jij moest gaan
Onze verhouding hield jou klein
Begon te huilen met mijn armen
op het tafelblad, mijn hoofd erop
Juist op dat moment vroeg ik me af
wat voor hout er was gebruikt
welke boom er was omgezaagd, en
als de boom er niet geweest was
Van diep binnenin begon gelach
botten versplinterend…
Negende gedicht voor Maria Magdalena
gedicht
2.0 met 62 stemmen 44.870 Mijn zaad bevlekt de lakens met violette tatoeages.
De lege lamp voltooit ondraaglijk het lichtjaar.
Wij weten weinig van de weelde, maar we weten
dat weelde niet meer wederkerig is. Immers
na de paartijd gaan de vrienden huiswaarts
blauw geschminkt als een onweer en somber.…
Blauw in violet gebed
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 546 die grijzer nevelen dan wit
een bui valt trager water naar de zee
waar golven sissen trekken en bijten in
stijgen tegen zwart massief de steen graniet
basalten rots als trots de aarde uitgekotst
rennend hijgend hart op hol
zoekt groen zijn weg naar geel en bruin
in water dat als zilver door de handen glijdt
hemel toont krampachtig blauw in violet…
Tedere
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 181 tedere
ik doop nu
mijn zachtste penselen
voor jou in het rode karmijn
in violette kleuren
schrijf ik blinde zinnen
vervuld van je beeld
krijt ik bloedrood
naar de maan
heel me
aarde open beeld
gehuld in sagen
van het oude woord
ik heb nog steeds
geen huid
tegen oude stormen
kom verwarm je
bij de open haard
waar de rode…
Dichters
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 128 Soms zelfs
een vroege dood
de hang naar boven
en het bederf van hier
is dan
ondraaglijk groot
zij haken aan het leven
als een windvlaag
aan een blad
in ijle nevels
zweven violette woorden
als de geur
van hemels brood
anderen vinden hier
hun hemelstad
en vouwen bootjes
van papier
die drijvend op het water
hun tochtjes maken
over…
Vertraagt dagdeel
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 321 Vertraagt gaat mijn dagdeel
bij zonsopkomst gekleed in violet
gepassioneerd leidt ons zwanenmeer
bij zonsondergang als silhouet
Met Händel Sarabande
schrijdt jouw getekende postuur
gedragen in warme kleuren
als portret naar mijn blinde muur.…
Clematis.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 450 Clematis, 'k heb met eigen hand
Voor menig jaar, u hier geplant,
Clematis, maar nooit heeft mijn jeugd
Uw violette bloei verheugd,
Clematis, zeg, hoe is 't dan, dat
Ik nu van morgen, op mijn pad,
Clematis, stil bleef staan,
Daar, tussen blanke acerblâen,
Clematis, mij uw bloesempracht
Verraste, op 't onverwacht?…
In nat
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 245 Een studie in paars begint
met onregelmatige tekens
volgt bekende regels
Bij liefhebben aarzelt het violet
het cadmium schaamt zich rosse
Vederlichte lippen op elkaar
handen die onrustig, willen strelen
tot alle pijn en ongerief
de wereld uit, zich oplossen
schuilen gaan in het donker
In het blauw van de nacht maken
sterren en maan hun…
Nocturne
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 58 Aan de rafelranden
van de nacht in 't schaduwrijk
zwijmelen verzonkene
gedachten in vergetelheid
donkerblauw en violet
van diepgezonkenheid
in sepia en indigo
van nachtdoorwakenheid
overvaart naar duisternis
als tijdelijk anonymus
een verblijf incognito
naar een etherisch geestenrijk
vergetelheid, gezapig slapend
in het…
Leuvenum
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 130 En de wilde trotse bloemen
kleuren van violet naar hemels wit.
Voorjaarszon filterend
door varens en berkenblad.
De bomen hangen hoog en loom
over het zanderige pad.
En 's avonds als je terugkeert,
voor de rode avondgloed,
Hoor je zachte hoge tonen,
vogelzang als laatste groet.…
voel je God, vergeef het licht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 502 je wilt het zonlicht breken
ik heb naar je gekeken
ben ervan overtuigd geraakt
dat jij de wereld anders maakt
splits wit maar in de tinten
die je wilt, van ultra-violet
tot infra-rood, er is genoeg
de zon schijnt nog geen dood
voel je God, vergeef het
licht in dagen van genade
nee, geen sluiers willekeur
het uur moet zijn te raden…
Hibiscus Syriacus
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 148 Wist ú dat de hibiscus syriacus
Een bluebird is, een zangvogel een merel
Een oiseau bleu die enkelbloemig zingt
Met donkerrood hart violet getint?…
Diep is de nacht
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 69 Aan de rafelranden van
het schaduwrijk der nacht
zwijmelen verzonkene
gedachten in vergetelheid
van sepia en indigo
in woordeloze beeldentaal
naar donkerblauw en violet
in peilloze bezonkenheid
verstolen overvaart
incognito en ongezien
anonymus in het verblijf
van nachtdoorwakendheid
sluimerend in diepe remslaap
in een tijdloos…
Regenboog
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 392 Het is penseelkunst van de meester zelf
geschilderd aan het hemelse gewelf,
van diep warm rood naar stralend violet.
Het wonderlijke spel van licht en regen
dat lijkt soms op een goddelijke zegen.
De regenboog, een schitterend palet.…