Netgedichten

netgedicht (nr. 42.826):

Dichters

Ook dichters sterven.
Soms zelfs
een vroege dood
de hang naar boven
en het bederf van hier
is dan
ondraaglijk groot

zij haken aan het leven
als een windvlaag
aan een blad
in ijle nevels
zweven violette woorden
als de geur
van hemels brood

anderen vinden hier
hun hemelstad
en vouwen bootjes
van papier
die drijvend op het water
hun tochtjes maken
over vijvers van plezier

om dan verzadigd
hun lading in te lossen
als een offer
aan het eeuwig nu
in hun verlangen
naar het
eeuwig hier