2478 resultaten.
dan ik ooit kan verliezen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 513 ik adem ik leef
ik voel ik geef, meer
dan ik ooit kan verliezen
ik ontkleed waarde van
hoe het hoort te zijn
word meer dan het lichaam
waarin ik woon, meer
dan ik ooit kan verliezen
wolk sluit om mij heen
als warme deken
vogel leent mij haar vleugel
ik zweef boven bomen terwijl ik voorbij
mijn wortels reik, verder
dan ik ooit…
Groetjes uit de Cevennen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 862 Ik red hun natte vleugels
met mijn lamme pink. En leg ze
bij het suizend gas te drogen.
De maan komt op als volle dame.
Ja, ook wij dansten samen
een gat in de nacht. Maar geen liefde
die van haar eigen vuur genas.
Ik drink, en wacht - en proef
van nachtvlinders de fijne as.…
Van mijn lever
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 452 Er is te veel regen
en in de vorm
zie ik geen boog
Er is te veel schouder
en te kleine vleugels
springen uit het oog
Er is te veel aarde
en waar is de hemel
in een dom betoog
Zet de schenkkan neer
maar keer de staf
Je voelt het wel
wanneer
En heb je gewacht
op de tipgever
De geneeskracht
ligt bij de bever
Het zal je verbazen…
Deze vlinder
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 971 Zo kwetsbaar
zo klein
Sla je vleugels uit
in die grootste tuin
dat ben jij,
mooi meisje.…
Motief op reis
gedicht
2.0 met 21 stemmen 21.068 .
-------------------------------------------------
uit: 'Een vlieg met gouden vleugels', 1997.…
luchtslag
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 231 Draai om de as heen
we gaan niet ter been
vliegen met de vleugels
der liefde
sla ze open.
Zoek de sleutel
naar het hart
we zwemmen door de lucht
nog lang niet verzopen.…
Draai je niet om
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 613 laat me voelen dat je bent
voer mij langs
het kraterpad, voorbij
doornstruiken en ribbenblad
ik wil water zonder landers
schuimvlokken vegen
met mijn handen
klappende vleugels horen
gekrijs boven helmkruinen
draai je niet om
laat me voelen dat je bent
bloeiend geurt de zee
ik draai me om
neem blind mijn stok
en neurie tevree…
De nacht lijkt wel dag
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 205 al naar gelang seizoenen
desondanks blijft de wind
in je leven waaien
kan eindeloos duren
mijn gedachten vlieden
heeft een subtiele smaak
laat tenen wortelen
met vleugels wijd gespreid
de nacht lijkt wel dag
waar ik slaap tussen dagen
de wind draagt, neemt je mee
zalig aangenaam…
Zilverwind
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 234 neem me mee hoog
tussen wolkenflarden
dansend op vleugels van
satijn en dons
laat me zweven boven
wereldzeeën
boomkruintjes wiegen
in het woud van donkere bomen
doe me de regenboogbrug
blozend kussen
tot ver over de horizon
waar mijn handen kunnen reiken
waar mijn fluister hoorbaar is
in het zuchten
van jou…… zilverwind…
De dodenzee
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 266 De veer suggereert
de vleugel waaraan de romp
van de vogel hangt
De kieuw flankeert
de vissenkop die de alg
en de slakken vangt
Waar ging je heen
toen je er niet meer was?
Waar is je geesteskind
naartoe gevlied?…
Zomersprookje
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.017 een sprookje ontwaakt
in late schemering
elfen kleuren hun vleugels
kabouters spelen met eekhoorns
een prins dwaalt door het bos
op zoek naar sneeuwwitje
misschien wordt het wel assepoes
glimwormen verlichten zijn weg
een oehoe schudt zijn hoofd
herkauwt rustig zijn prooi
een doornenhaag doemt op
achter de rozen slaapt een prinses…
herfstnachten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 199 overdag kleuren ze de herfstafel
kabouters
met kruiwagentjes
elfjes
met vleugels van satijn
goudgele bladeren
krullen
kinderoogkes
die smullen
en
het zekere weten
oma heeft het zelf gezegd
.........…
Verlangen
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 265 Ik geef me over
Vlieg maar meisje
Vleugel door de nacht
Hoog
Tot boven de lichtbron
Kijkend met groen vragende ogen
Op lichtgevende mannenlijven
En jij
Injecteert gretig
Jouw verlangens
In zijn volgende schaduw
Prikt zijn driften aan
Opdat hij weet
Wat er van hem wordt verlangd
Jij daalt neer
En krijgt
Jouw onvermoeibare drift.…
Kroonluchter
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 248 Aan het einde van haar daden
Werd de kroon statig gelucht
Eenzaam op een mooie tafel
Voor haar zoon een diepe zucht
De reis van de monarchvlinder
Langs nationale trots en faam
Met oranje vleugels geboren
Bracht eenheid zeer bekwaam
Het ganse land was uitgelopen
Voor almachtige symboliek
Deze koning en koningin
Overwinnen een republiek…
Boom en blad
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 144 Het schuilt in de naam geschreven in regen
of je kan vliegen of luchtig zweven
veer, vleugel of gevogelte zijn
In mijn dromen klapwieken als een engel
vallen als een duvel terug naar beneden
Lucifer gelijk, vurig en smeulend
Verlangen naar een Oosters vliegend tapijtje
met gaten door kleurige motten geschapen
over de heuvels, nieuwe…
muze
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 236 voorzichtig de lucht in of
met vleugels op de grond.
ik denk aan bloemen.
hoe we zijn geboren. dat
het zo nooit is gebleven. de vlekken
en waar we leven.
ergens sterft een vlinder.
in iemand.
van het reizen moe.…
uitvliegen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 551 Vroeger liep je koddig
En je sprak een eigen taal
Tegenwoordig vlieg je zonder vleugels
Maar in een kast van staal
Van oost naar west reis je
Door het luchtruim of op de grond
De techniek brengt je overal
Een vreemde taal komt uit je mond
Vroeger liep je
Geen zeven sloten tegelijk
Tegenwoordig vlieg je
En ik zwaai als je naar beneden…
Omen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 127 we hoorden
de onheilspellende stilte die
de naderende storm in zich droeg
we zagen de gebroken
schuimkoppen op de lege zee
we voelden het zwaarbeladen vertrek
toen de kust zich verborg
achter de avondmist
met gebroken vleugels
stotterden we over het water
we wisten van
het levenloze schip dat diep
op de zeebodem lag…
ZELFTUCHT
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 131 Het drukke denken
vol strijdlustige vragen
geeft de geest vleugels.
Het zwevende brein
maakt draaiend licht en duister
om het lichaam heen:
wijd en verrassend,
eindeloos geheimzinnig,
gelijk het heelal...
Maar opeens treft zij
nuchter en voldaan
het hernieuwde ik.…
Bij 'Trust yourself' van Iris le Rütte
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 56 Ik twijfel juist aan mijzelf
met iedere stap die
ik zet
en laat omdat jij in een
beeldentuin verdwaalt
zonder mij
daarbij te betrekken
als ik vleugels zou hebben
was ik allang
in jouw Walhalla gevlogen.…
Merel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 155 Zou je vleugels aan mijn rug willen zien,
ben dan pas vrij,
als een vogel misschien.…
verlangen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 43 met slingers
geef me liever geen applaus
bespaar me de erkenning
met een excuus voor het falen
prijs en bewierook mij niet
als deze ziekte verslagen is
ik wil gewoon als het over is
iedereen weer omarmen kunnen
hen ruiken voelen en proeven
eindelijk weer bij familie zijn
de kinderen ook en hun kroost
die mij met het licht van leven
vleugelen…
Poes versus vogel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 164 Haar bekkie klappert en kwijlt
als zij tijgert over spriet,
dichter bij haar prooi,
maar dan verraden door
haar zwiepende staart,
de kauw plots tergend kraait,
gestoord in zijn goot diner,
zwart met vleugels wiekt
en zo aan haar graaiende
klauw ontgaat.…
Beloftevol
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 146 enkel
nog het onkruid wieden
om de bloemen te vinden
verborgen in knoppen
in talrijke kleuren
duizelig worden van
nieuwe lentegeuren
een musje rond een steen
wat vlinders er omheen
beiden vleugels van vrijheid
om weg te kunnen vliegen
wil je met me zwijgen
woorden zijn te groot
een glimlach is genoeg
om de twijfel te dragen…
Het gevoel van vrijheid.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 je vleugels uitslaan zoveel je kan.
Je door de wind mee laten zweven.
Even gewoon alles vergeten.
Wat zou dat een ervaring zijn.
De hoogte zelf bepalen.
Een koers die ik zelf kies.
Ik zou vrij willen blijven.
Uit angst dat ik erna te veel verlies.
Was ik maar niet zo bang voor hoogte.
Dan doet het vallen minder pijn.…
kraai op tak
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 73 de vogel vliegt laag aan
met vleugels zwaar van ijs
in een wiekslag vallen duizend
vlokken van de koude takken
in de bladerloze boom krast
de kraai met schorre keel
de pijnboom gaat gebukt
onder zijn herinneringen
kijk hoe diep zijn takken buigen
geen mens die het ziet
alleen de kraai weet
van de diepe nacht…
Even gewoon alles vergeten
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 82 Je vleugels uitslaan zoveel je kan.
Je door de wind mee laten zweven.
Even gewoon alles vergeten.
wat zou dat een ervaring zijn.
De hoogte zelf bepalen.
Een koers die ik zelf kies.
Ik zou vrij willen blijven
uit angst dat ik erna te veel verlies.
Was ik maar niet zo bang voor hoogte.
Dan doet het vallen minder pijn.…
op een draagbare wind
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 440 ik luister naar
naar jou
en de vogels
je ademt snel
in mijn stappen
het spijt me om
echo's te laten
verdwijnen
kies voor het licht
woorden die schrijnen
we dwarrelen
dansen de stilte
de namiddag rust
hoorbaar gezapig
verzadiging sust
vlieg maar, ik
verdwijn in je vleugels
op een draagbare wind
je zult niet meer…
Lentebode
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 509 Vlinders klapwieken
met hun gekleurde vleugels
geluidloos applaus.
De dagen worden langer
de rokjes kruipen korter
de liefde rukt op.…
Zomerzang
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 beeld in tegenlicht
en trillende lucht
vaag en vlekkerig
stroperig vloeiend
boten als blokjes
dansend op zee
water golft en deint
spiegelt het zonlicht
vleugels slaan
boven fonteinen
vlammen likken
aan dorre halmen
eenzame zanger
raakt mij diep
met sonore stem
en stemmige tekst…