165 resultaten.
Nu op kameel
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 328 waar is de tijd
als ik langs cheops rijd
nu op kameel
het fijne stof
weer in mijn ogen bijt
ik het westerszijn vermijd
ze stappen traag
en arrogant door het
woestijnenloze zand
het is ineens cultuur
hun tred heeft al eonenlang
dezelfde voetstap neergezet…
Schilder, mag het wit ?
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 140 Tevens mag het winter zijn
met schaduw blauwen over wit satijn
zoals Voerman wist dat het bestond
een voetstap in zijn sneeuw
werd een complete morgenstond
hij laat alle kleuren rijpen
tot vorm naar mijn betekenis
ik probeer nooit iets te begrijpen
wat al vanzelfsprekend is.…
Playback
gedicht
2.0 met 8 stemmen 4.249 Een stem, een voetstap, de wijze
waarop het haar naar achteren wordt geschud.
Herkend en voorbij.
Een brief. Gisteren gepost,
vandaag bezorgd.
Daartussen kan heel wat gebeurd zijn.
----------------------------------
uit: 'Krullen van jezelf', 2001.…
jouw voetstap en verder
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 704 Je hebt een voetstap gezet
maar zand is teruggevloeid,
zo spoorloos aanwezig ben je
en van je handen om mijn schouder
rest warmte die zich haastig
terugtrekt in mijn kleren,
zo geruisloos streel je.…
overwaaien
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 90 aan onze voeten
oude schoenen
vastgeklonken op
het klinkerpad
stammen aan de
grond genageld
torsen takken geteisterd
door de tijd
geen voetstap denkt
aan het gebots en
het schuiven diep onder
de donkere gronden
de dag doet alsof
zijn neus bloedt
op kousenvoeten
waait hij over…
het is
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 82 het is zwaarte
die bootjes over
zeeën stuwt
een voetstap die
een onbetreden
landschap zoekt
het is duisternis
die de waarheid
naar het licht zingt
een luikje dat
opengaat naar een
verdrukt verleden
het is de bitterheid
die de omgekeerde
weg aflegt
jouw gezicht
dat zich wendt
naar de zon
het is de schaduw
die dan…
In lange stralen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 123 in je voetstap
op het pad
klinken alle kleuren
zingt wind al
zijn weemoedig
afscheidslied
fluisteren
lange stralen de
laatste zonverhalen
breng jij
de volle oogst
van dit seizoen nabij
het jaar is goed geweest
volle wasdom voor allebei
dat stemt mij warm en blij…
zuiver
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 424 ze schrobt zorgvuldig schilfers
balsemt ritueel nieuwe krachten
met het oog op de maan
als bondgenoot van het leven
ze wenkt naar de zon
nodigt haar warmte uit
zonder schaduwspel
van heden of verleden
schrijdt verder door de tijd
drukt elke voetstap in het zand
en vormt een spoor
ze noemt het hoop…
Wilgenroosje
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 354 Zwevende oogjes
om je te lezen, duizenden
bellen van bewustzijn en in
iedere ademtocht wil ik je kleur bekennen
je weet de naaktheid van het blad
naast elke voetstap weg te leggen
een overlevering van kracht
wanneer het maanlicht samenvloeit
met het hemelwater in je hart
dansen de vlinders
een ode van sierlijkheid.…
SNEEUWVLOKJE
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 482 Als een vlokje daalde jij neder
Heel zacht en teder
Ik wilde jou graag grijpen
Maar ik kon je niet bereiken
Vergezeld door vlokken broers en zussen
Vormde jij een groot wit kussen
Een voetstap deed mijn botten beven
Verwoestte zo jouw jonge leven…
Wouter
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 274 In de voetstap
van Vondeling, Kok
en Duisenberg
met je eigen
zwierige been.…
kruisweg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 82 'in de voetstap van gisteren
ligt de wijsheid van vandaag...'
ik heb een steen geraapt
en teruggelegd
gezegd wat enkel woorden doen
een oud blazoen geraakt
en naakt mijn speerpunten berecht
maar meer nog
huiver ik, in stil respect
uit mijn hart lekt bloed, ze
druppelt slag voor slag
langs leven
en de lijdensweg van
alledag…
slechte gewoonte
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 566 ’t is weer avond en mijn bed krijst
voor de zoveelste dag op een rij
de trap wordt hoger rond twaalven
en een voetstap wordt een mijl
ik tel mijn doden
- de levenden zijn de deur uit-
sleep en sleur mijn voeten vooruit
want ik heb het mezelf beloofd
morgen ga ik vroeger slapen
morgen tel ik geen dood…
Als
gedicht
4.0 met 6 stemmen 3.156 Als ze een landschap was
ze zou bewegen in de wind
stilte opzoeken
in het gegil van krekels
ze zou de zon om water vragen
wolken om genade
bladeren om een voetstap
de aarde om een vore
en een vlieg
ze zou het licht verschuiven
donker omschudden
vogels zouden stilstaan
als penselen in de lucht
En achter haar uitgestrekt
zou de stad…
Winter
gedicht
3.0 met 48 stemmen 17.195 Hoe winter weerloos is
voor alles wat verdwijnt
en zichtbaar blijft:
de voetstap van de jager,
de stervende sneeuw,
het eeuwig brekende water.
Hoe winter zwijgzaam is
en weifelt in jouw blik.
Hoe ik.
--------------------------------------------------
Uit: 'Volmaakte aanwezigheid, volmaakt gemis' 2000.…
Bezaaid met roze
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 157 weer loop ik
onder roze en wit
geschikte bloesem
van de prunuslaan
in langzaam openen
bloeit zij in volle pracht
zonder al tapijt
te hebben voortgebracht
de kentering komt
met warmte en wind
als ik de bodem weer
bezaaid met roze vind
de eerste voetstap
die herinneringen plakt
van samen door de jaren groeien
met lentebloei…
Levenswandel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 Balanserend over smalle pad van het leven
Zoekend naar vaste grond en steun
Gaan we voetstap dagelijks verder
Langs rivieren, rotsen of ravijn
Bij voor of tegenspoed
Zo nu en dan dwalend, dan zeker wetend
Waarnemend de bermen van het pad
Struikelend of mijden de kuilen
Volgend de richting naar één doel
Naar het eind, de horizon.…
Een vrouw
gedicht
3.0 met 87 stemmen 35.337 alsof het een harp was die
in zijn hart paste, een droom
van een ding dat mooi was
als een voetstap in het zand
zo gevoelig als gras, zo goed
van vorm als een ei, geheimzinnig
als een spinnewiel of wimper-
kruller, luchtig als turf
vreemd als een sneeuwvlok
lekker als een teruglopende
wekker, zacht als de
luchtbel in een waterplas…
Mijn stad
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 465 Zonder al die mensen en lawaai
en slechts mijn voetstap die
tegen slapende huizen klinkt.
Mijn stad, mijn stad,
's nachts; dan ben je eindelijk,
alleen van mij.…
straat de steeg
hartenkreet
2.0 met 22 stemmen 3.146 de straat zingt een droevig lied
voetstappen vol van verdriet
lopen door de straat van verleden tijd
elke voetstap zit vol met lood
spijt
maar we moeten door
wachten op de tekens
o geef toch èèns gehoor
het is zo donker in de straat
zo stil
de straat is oneindig
de straat is leeg
de straat
de steeg…
In mijn hart
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 468 Ik zoek je voetstap in de leegte,
roep je naam tegen de wind.
Ik ga naar plaatsen waar jij was
wetend dat ik je er niet vind.
Ik graaf herinneringen op,
reis terug in het verleden
om jouw grootsheid weer te zien
in allerhande kleinigheden.…
Zoals een vlinder vliegt
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 32 Genietend van het leven
Zoals een vlinder vliegt
Het landschap heeft haar bloemen gekregen
En zij die er fladderend wiegt
Deinend langs de graanvelden
De wind bloemkronen wiegt
Waar korenbloemen zich al opstelden
En zij voor je uit vliegt
Lieflijk voelt het landschap
Als veldkrekels jouw timbre bepalen
Genieten bij iedere voetstap
En…
De leegte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 73 Ochtendlicht zoekt aarzelend
jouw onbeslapen kussen
op het koude bed
de trap zwijgt de vertrouwde
voetstap die zijn treden
niet meer dragen
en
de woonkamer benauwt
de enorme lege stoel
zo troost'loos is ons huis
waar niemand meer
jouw koffie drinkt
och lief
het is zo stil op aarde
nu jouw stem er niet meer klinkt…
onzichtbaar
netgedicht
3.0 met 38 stemmen 2.236 ik zag niet
hoe jouw ogen zochten
langs de bladeren op de grond
alsof je leefde
in de dood
met hen
de laatste schaduw nog leek vast te klampen
en uiteindelijk besloot
nogmaals zeg ik je
ik zag het niet
noch het tuinpad
waar je laatste voetstap
nog afgedrukt staat
-als bemind-
ik zag niet hoe je naar me omkeek
ik hoorde…
Versleten
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 615 Een versleten vriendschap
door té intensief gebruik
op het trottoir een voetstap
het oor van een aarden kruik.
Uit het volle leven verbannen
versleten na werkzame jaren
paard ooit voor wagens gespannen
staat eenzaam op stal te staren.…
van gisteren voor later
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 506 ik zie je in de vloed
het opkomende water
mijn voetstap was een groet
van gisteren voor later
witte huiver kleurt
je jagen op het grijsgroen
van de golven net als wolven
die hun prooi belagen
je stroom wordt trager
als je strandt op zand
de duinrand is je horizon
een schepping van Gods hand
met wisselen van tij
maak je me blij,…
Frietkauw
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.600 Maar niet te dicht bij mijn schrikwekkende voetstap.
Een vriend die geen oppas nodig heeft.
Deze altijd goed geklede
opvliegende rakker met zijn lichtgekleurde ogen.…
Voor mijn dronken vader
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 122 de vertraagde voetstap op de trap
het gierende geluid van de huissleutel
die onophoudelijk het slot mist
- het zijn de kogels door mijn hoofd
ik geloof dat ik krankzinnig word
nu ik mijn geboorte wens te wissen
en mij vastklamp aan mijn kussen
om de ruïnes niet te hoeven zien
later zal ik neerschrijven
hoe je strompelend mijn kamer betrad…
Overweldigt me met zee
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 295 ik kijk je weg
in golven donder je
zout water krachteloos
tot slierten wit
je trekt het zand
onder me uit
ziedend wenk je
fluistert overgave
ik groet de wind
het kale zand
een vage duinenrij
met meeuwen op het strand
was een voetstap
die door vloed
werd afgeschuimd
mijn sporen ben ik kwijt
je overweldigt me met zee
verwatert…
met de kleur van mijn bloemen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.924 je hebt aarde gezien
in het wit van haar zoden
het leven krioelt maar de
kist is voor altijd gesloten
een hemel met wolken
gedachten strakblauw
familie in handen en ogen
de vragen van wie ben jij nou
hij sprak over gaan
en vond ons gehoor
we voelde de voetstap
die zijn sporen verloor
we gooiden wat zand
waar hij was gestrand
met…