14029 resultaten.
Als...
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 935 een druppel dauw
op het blad van de liguster
zonnestralen ster en strepen
parel vol beweging
hangend vechtend tegen zwaarte
kracht verend op stilte
en pracht van wind...
ben jij
m'n ochtendkind…
Grens
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 417 Op de grens naar nacht
-tijd om te slapen-
ontstaat de stilte
mijn oren vrijaf
mijn ogen vol beweging
zien
vogels geruisloos overvliegen
de lucht zonder haast zwart kleuren
ik zit
en luister
en kijk
langzaam aan
naar
niets…
Na ontsluitend afscheid
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 349 al bijna ingedaald
raak jij steeds meer
de buitenkant van leven
het vol bewegen
zal beginnen na ontsluitend
afscheid van lief binnen
de babykamer is opnieuw
behangen en bereid je
als bewoner te ontvangen
alles ademt al jouw sfeer
wachten is op het verlossend
huilen voor de eerste keer…
droomwake
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 426 het duistert in de kamer
waar de lakens ruisen
telkenmale over de huid
van een waakzame slaper
vol beweging in het oog
er waren dromen rond
die schokkend toeslaan
hem niet toestaan te ontwaken
voor de laatste daad gesteld
hem vol verwarring heeft gebracht
bij het grijze winterlicht
en het geknipper na het wekken
de wallen onder de ogen…
Zeeslenteren
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 99 mistwaaiers ademen takken vol beweging
zodat ik niet op mijn tenen hoef te staan
om met mijn hoofd in de wolken te lopen
vlindervisjes lokken me naar het strand
waar de ochtend geduldig staat te verzanden
loslippig zonlicht struikelt over loslopende wolken
waterspelend spoelen golven droog op het zand
rust meert aan…
Een tegenover
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 175 Ver voorbij aan wat ik zie
weet jij, kijk jij voor mij
een zien niet zoals
ik ooit waarnemen zal maar
vol beweeglijke bewogenheid
zo nabij als jij, zo kan
ik nooit bij mezelf komen
De spiegel van mijn ziel
is in jou handen
hou die maar vast voor mij
zal nooit in scherven vallen
je fluistert en luistert
naar mijn diepste zijn
zo ben jij…
Hun dodelijke trommen
netgedicht
2.0 met 83 stemmen 152 wij gingen
rood omhoog
uit groen dat
lucht geworteld
aan de natte
beademing lag
het donkere gat
dat krioelde vol
bewegen onder
een uitspansel
dat alle energie
gaf aan dit leven
wij bloeiden niet
maakten geen vrucht
maar kleurden de
hemel waaronder
de schepping door
de mens was gevlucht
hun vurige vraatzucht
was de dood…
Tot stof weergekeerd
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 168 Dat met twee
Speldenknopjes
Begon, het een
Zacht als de
Dooier van een
Pas gelegd ei
Het andere speels
En levendig, vol
Beweging
Die in een
Wonderlijk spel
Van geven en nemen
Het leven doorgeven
Aan iemand die
Nu nog niet weet
Dat hij er
Ooit zal zijn -
En na tachtig
Jaar of zo
Na een rijk
En zorgzaam leven…
vol beweging
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 221 't gewapend glas verdwijnt
't marmer, hard en ongenaakbaar
verliest langzaamaan elke herinnering
de muren bewegen onder het nieuwe gewicht
van hedendaags licht en wat de tijd niet dragen kon
wordt in aanwezigheid van de zon nagejaagd door de wind
verhalen raken bekneld tussen puin en achterwege
gebleven gesprekken
't huis maakt zich klaar…
BIODANZA-2
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 574 Het sensuele in een mens,
is een lichaam vol beweging.
Een intens gevoel tot uitdagen
met subtiele verkramping, zoekend en verlangend.
Een hernieuwde kennismaking,
waarin wij Eros zoeken, die ons doet versmelten
tot op het puntje van ons schaambeen.
Het gebied waar je soms de weg kwijt bent
in alle gewoonte van het zijn.…
De stem van de wind
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 75 Bewonder hoe bijzonder je bent, de manier waarop je
je een weg baant door de luchtlagen waar jouw vleugels vol
beweeglijkheid en karakter een toevallige voorbijganger charmeert
Heerlijk om samen met jou te reizen door de tijd en zweven in de ruimte.…
POËZIE
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.569 Mystieke luister maakt haar lijf subtiel
zodat ze tijd en vormen overwint
en vloeiend van gebaar
en vol beweeg als wind
in smalle spanne diepe tochten doet,
miraculeuze reizen
naar de abiemen van 't gemoed.…
nabunasir en de oogstgetuige
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 340 ademhalen
vuurspuwers van teken en taal
heilige eik
heeft gelijk
samen deze strijd
de ruimte voor tijd
nog tijd genoeg
snuiters als ruiters
blijf koel en kalm
het hart klopt
nooit meer bang
het symbolische tegengif
help mee aan het grote geheel
heelal gil dans spring
de mens is onsterfelijk
Marci luni insula sum
kom Phoebe
weer vol…
Er ligt een hof
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Niet omdat het herfst
is de ochtend zwelgt van mist
maar om alle dagen
er ligt een hof vol
zon te baden de deur wijd
open we drinken straks
bij wat wil mijn vrouw
graag weten dan weet je het
zelf bijlange niet…
slak
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 135 vol in vertraging
een doorgaande beweging
slakkengangetje…
De bruggenbouwer
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.007 Hij spant
Van kant tot overkant
Al heen en al terug
De brug.
Hij bindt
En wint en overwint
De wal en overwal
Voor al.
Hij bouwt,
En iedereen betrouwt
Al heen en al terug
Zijn brug.…
Op 't kerkhof waar de naakte bomen rijzen
poëzie
4.0 met 5 stemmen 509 Op 't kerkhof waar de naakte bomen rijzen
Met zwarte nesten in verwarde twijgen
Kwam regen op verdorde halmen zijgen,
Toen woudt ge een dierbaar graf mij zwijgend wijzen.
Een traan lichtte in uw oog, de zerk lag grijs
En eenzaam in een krans van groene blaren -
Een lichte handdruk kon uw smart bedaren
Maar wis zong nog uw hart bedroefd een…
Dood
poëzie
4.0 met 1 stemmen 605 Mijn peinzen kan de vreemde dood niet loven
Die me u welhaast voor steeds genomen had:
Uw lichaam dat mijn droom ontroerd bezat,
Uw bleek gelaat welks lach mijn smart kan doven.
Dan had ik u nooit bevend meer omvat,
Nooit meer uw haar gestreeld, zijn geur gesnoven,
Met u nooit meer door zomers blijde hoven
Gedwaald of laat door de avondlichte…
Herinnering
poëzie
4.0 met 2 stemmen 462 Velen die 'k noodde in mijner dromen woon
en die er 's levens wondre beelden zagen
hoorde ik elkander met verwondring vragen:
‘Hij roemde zo, is dit dan al zijn schoon?’
En andren lachten luid: ‘Hoe ongewoon!
Hoe vreemd, hoe dwaas: hoe kan hem dat behagen!’
en keerden weer naar de eigen grijze dagen.
Doch geen van hen gaf mij 't verwachte…
DE VERLOREN VROUW
poëzie
4.0 met 1 stemmen 440 Een grauw verdriet is in mijn ziel begonnen,
De dag is triest en vol onduldbaar wee...
Ik weet het nu: 'k heb mij te laat bezonnen,
Geen deelt mij ooit meer van zijn deernis mee.
Vroeger ben ik mijn eigen zelf ontronnen,
Wellust verkoor ik boven zoele vreê.
En thans, helaas!…
Ik dacht dat ik niet zingen kon dan blijde?
poëzie
3.0 met 3 stemmen 547 Ik dacht dat ik niet zingen kon dan blijde?
Maar ruist de zee niet rusteloos haar zang,
Nu zacht en klaar, dan war en wild en bang,
Anders in stil, anders in stormgetijde?
Zo glanzenrijk als wisseltintge zijde,
Dan armlijk grauw en wedrom, voor hoelang?
Eén blanke blauwte, en zò wisselt die zang
Die eeuwig 't eeuwig spel zal begeleiden…
Ik ben heel blij
poëzie
4.0 met 2 stemmen 788 Ik ben heel blij
Doch 'k weet niet waarom,
't Hart van mij,
Klopt bom, bom, bom.
O! alles blinkt,
En trilt en beeft,
En mijn ziele zingt,
En droomt en zweeft.
O! ik ben zo blij,
Van blijdschap dronken.
Doch wie heeft mij
Deze vreugd geschonken?
Uit welke bron,
Uit welke stroom,
Uit welke zon,
Uit welke droom?…
De Schutsluis
poëzie
3.0 met 5 stemmen 780 De tjalken schieten aan tussen de strakke dijken
en vullen 't glad kanaal met driftig schuimgedruis,
totdat zij met een vaart hun lange zeilen strijken
en glijdend binnengaan in 't veilig vak der sluis.
Daar dringen zij dooreen: de harde boorden kraken,
zodra een druk rumoer zich opzet in de lucht,
totdat de wachters weer de poorten…
Oude huizen
poëzie
3.0 met 2 stemmen 338 Aan d' overkant van 't water stonden d' oude huizen.
Het water was heel stil, een witte rand
van pas gevallen sneeuw lag voor de huizen.
't Was alles broos en fijn, voor strakke lucht met sterren.
De huizen stonden oud en stil....van verre
kwam dof gedreun: het ruchten van de stad,
dan was het, of de huizen
nóg groter stilte hield omvat…
Een-en-al.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 384 Wat vraagt één ziel van de Aard behalve vrede?
En vrede schenkt zij nooit, slechts strijd en streven,
En kort geluk, gevolgd door snik en beven, -
Zij stoort zich niet aan tranen noch gebeden.
Zij doet haar wil, en strooit haar heerlijkheden,
En werpt haar bliksems, door geen drang gedreven
Dan Macht en Noodlot. Ach, en alle leven
Trekt…
Het Lichte Beeld
poëzie
4.0 met 2 stemmen 928 Als wij, na nachten loom van liefde, ontwaken
En onze droom verkwijnt in 't morgenlicht
Zal, lief, mijn hand uw naaktheid strelend raken,
Uw zachte leden en uw aangezicht.
En al de dagen naar wier stil genaken
Zo lang ons droef verbeiden was gericht
Zullen wij samen zoete vreugden smaken
En fluistrend gaan of mijmren, de ogen dicht.…
Rembrandt: De Heilige Familie, ets
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.029 Was niet hun beider teerste droom, het kind te aanschouwen
Dat uit haar reine schoot zuiverste Liefde schiep?
Betastte hij niet zacht, en voelde hij niet diep
Verscholen leven daar, het lijf der lieve vrouwe?
Hoe kon zijn zaligheid zo plotseling verflauwen?
Wat angst welde in zijn hart, dat eensklaps hij ontliep
Het warm vertrek, waar aan…
Aan een Dichter
poëzie
4.0 met 5 stemmen 420 Dichter, van uw zachte woorden
waar gij omgaat begeleid,
aan de nooit betreden boorden
zwervend uwer eenzaamheid,
uit de weelderige wegen
van het leven tot de rots
van uw vast geluk gestegen
langs de paden van uw trots,
als de morgenzon gerezen
boven damp en duisternis,
Dichter, uit de streek der vrezen
in het rijk, waar vrijheid…
tignes
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 112 een witte wereld
sneeuw vol lawinegevaar
vlag met zwart en geel
niet buiten kaders
afdalen binnen lijntjes
risicobeheer
aangepast plezier
buiten gevarenzone
vol in beweging…
Beweeg je voeten
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 762 De stilte roept het uit
Beweeg je voeten
Breek uit de isolatie van het verhaal
Dat je voor je uit hebt geschreven
Laat de onbekende spreken
Zodat de geboorte van het avontuur
Zonder verdoving kan leiden
Tot nieuwe vrienden
Roep terug tegen de stilte
Roep je in beweging
Hoor het roepen van de mensen
Die de stilte hebben verbannen…