Alle inzendingen over volle gang

De mens is hier om enkel zichzelf kom laat dus zichtbare levenslijnen op koorden ook jouw voeten dragen strek gerust je armen uit en loop ken ons, ken dit zoekend evenwicht. Achter noch voorwaarts, alles mag als je stil blijft staan ben je nergens. Waar wil je de morgen anders laten van wat wij samen ervaren in het nu dat is nu net het spannende…

drie dagen opperste concentratie onderbroken door veel knuffels ontwikkelen haar voorjaar naar een zomer in volle bloei ----------- Cito '04…

ik verwacht... opnieuw de zon na dagen van kommer en kwel komaan mensen, vergeet die hel en zwaai nu vanaf jullie balkon. ik verwacht... opnieuw de zon de wereld wordt alsmaar beter vraagt het aan moeder of meter of de pasroor, desnoods aan een non ja, ik verwacht... opnieuw die zon dat hoopgevend nieuw licht lach en zing, trek een…

Langs oneindige wegen in het prachtige polderland waar de natuur haar eigen gang nog gaat, ongebonden in groei en bloei, vindt het leven in volle pracht vloeiend de dansende kleuren op linnen van het netvlies gebonden als een levensboeket waar het purper eenzaam en alleen tussen al het groen zich wortelt in de klei van tijd.…

in volle zon maar donkerde steeds meer in stille momenten reflecterend aan voorheen zijn schaduw heeft hem ingehaald verdwaald in licht en zoekend naar tijd weet hij zichzelf niet meer…

Mijn Eigen Gang gaan Staan En gaan Waar ik wil Niet Aan staan Gaan Zonder Te beven Niet Aan staan Mijn eigen Gang gaan In het Leven Mijn Vrijheid Leven…

mijn voet verzakt doorgrondend nog steeds niet de gang van een mol…

Waar hersens door Vermoeidheid en ziekte Tot stilstand zijn Gekomen, vastgelopen In het moeras van Menselijke moeiten, Daar is een glimp Van Jouw licht genoeg Om voor mij het leven Leefbaar te maken En mijn denken weer Op gang te brengen…

ik ontsloot mezelf tot naar buiten gericht, om de lege koelkast met boodschappen te vullen, onderweg telde ik de mussen die in aantal schijnen af te nemen tussen de bedrijven en straten door tot iets ongrijpbaars of onecht ik droomde tegen mezelf en ontwaakte uit een ogenblik…

Kerstmis is een familiefeest in drie gangen. Dat lichtvoetig naar de eettafel beent; wanneer het met veel warmte de hele familie naar een jaar weer eens vereent.…

Angst voor Jou en angst voor mij Angst voor dood en Angst voor pijn Mijn God help mij Hier te Zijn en mijn eigen weg te gaan…

loslaat met al zijn kleuren en pracht Een kleine regenbui vergezeld me en de zon blijft zachtjes stralen en geeft een mooie schittering op de herfst gekleurde bladeren Ik geniet zelfs van de regendruppels die mij aanvallen in mijn gezicht tijdens het fietsen naar huis Heerlijk de natuur laat los en gaat zijn eigen gang…

Hij juichte door de gangen: "Mijn schoenen geven licht!" Plezier kleurde zijn wangen, hij juichte door de gangen bij zijn oma in Bourtange, verlichtte knipperend haar jicht. Hij juichte door de gangen: "Mijn schoenen geven licht!"…

Een kleine bal, een zwarte volle maan, lijkt al wat in de verte is gebleven. De bomen zijn steeds ijler weggedreven. Van dichterbij zie ik een pony staan. Daar ging ik met de hond elk jaargetijde, tot vreemde mannen ons met vuur beroofden van deze gang die ons voor kort bevrijdde van kooi en tijd.…

De slaap komt maar niet Vier uur al - bijna morgen Vogel fluit haar lied Vijf uur - het is licht Je kunt nog steeds niet slapen Schrijft een klein gedicht Zeven uur - opstaan De slaap komt nu toch niet meer Moeheid laten gaan Koffie en een douche De dag is weer begonnen Geef jezelf een push Je komt er weer door Avond…

Sentimentele gedachten, spelen door mijn hoofd. Gebruik toch je verstand... het lijkt wel als verdoofd. Mijn hart is vol verlangen, 'k zie jouw ogen, voel jouw handen. Nee, geen verdriet, tranen vergiet ik niet. Een gevoel van weemoed, naar wat eens was... De tijd verglijdt, dit gevoel beheerst al mijn gedachten. Ik hou het vast…

Klokkenstem begeleidt lang en monotoon bedrukte zwijgen verdwaald herfstblad bedwarrelt traag het dode eiland witte bloem korte snik laatste groet langzaam verzinkt het houten schip in de aarden zee het leven herneemt z’n gang…

weergaloos schijnt een licht aan het einde ik noem het tunnelvisie…

ofschoon mijn lippen zwijgen poort een vreemde lijn zijn soevereine gangen mijn hart, mijn denken aanéén is warm genesteld in de stilte van mijn kamer aanstroomt het hart dat blijft slaan nauwer ingeweven de sneeuw spiegelt verdiept over het weideland vergezichten en ogen dromen droomstil al wat je zag laat mij in deze stilte maar…

Wees stil,wees heel stil er is hier liefde aan de gang. Wees toch stilletjes,er heerst hier in de zachte stilte liefde. Het is zo mooi,het is zo vol van blijde verwachting. Hier geschiedt liefde.…

dromend in zenuwachtige wind dwaalde ik zwevend langs gangen van duister door hoge poorten en openstaande deuren langs plafonds en randen van verstikking mijn beklemmend hart angstig zoekend naar de uitgang in wilde achtervolging van het naderend onheil paniekerig en met bonzend hoofd hoorde ik in ademnood plotseling de kwinkelerende…

Ga nooit uit vliegen zonder goede koffer Die ferm en statig afwacht in het ruim Standvastig, plichtsgetrouw, zonder verzuim Voor zoiets breng je graag een extra offer Maar ‘t wordt gechecked als men het vliegtuig laadt Het label ‘paardenvlees inside’ is obligaat…

'Ga je gang'..... zei hier de natuur als een uitnodiging En ik zag de gang tussen rijen bomen alsof ik thuis was Het kraakt wel onder je schoenen bruin blad, herinnering aan herfst-2016 Het is een goed ding die vanzelfsprekende uitnodiging je slaat een zijpad in weer eens wat anders als je van het pad afraakt.…

ik mocht je huis betreden de gang was donkerlang je kamer was een lach en in je ogen zag ik alle kleuren van het bloemetjesbehang je lippen kusten uitzicht op een verre horizon die pijlsnel nader zwom toen zwoele blikken liefde vroegen zonder schikken ik opende in diepte die de tijd verzegeld had jouw overgave maakte passie los…

Driewerf God loven: voor de dag van gisteren, vandaag en morgen.…

het vreet aan me het gemis aan warmte het woelt in me en graaft gangen, donkere gangen met doodlopende uitstulpingen ik treur om jou want ik ben je onderweg kwijt geraakt ergens in die donkere gangen ik treur om ons om wat wij ooit waren want elk van ons is verdwaald achtergebleven, alleen daar ergens...…

Rotterdam ontwaakt, verkeer komt langzaam op gang in een dichte mist die gestaag optrekt. Een stad nu met een ziel van glas, terwijl het beeld van Zadkine herinnert aan een verleden zoals het was...…

Ik moet nog vlug een nieuwe doofpot kopen een rookgordijn, een proefballon en zo Charismapil, een kaasschaaf, een bon mot en snel nog langs de tunnelvisie lopen Op zoek naar achterban die is verdwenen Vooral moet ik m’n twitterduimpje trainen…

leve het werk en de volle bloezen!…

Ik weet niet Of ik het ben Die door gangen loopt Langs overvolle en dan weer Lege lokalen, Een teveel aan mensen En daarna totale leegte, Ik weet niet Of ik het ben Die door deze Gangen loopt…