Alle inzendingen over vrijdag

niets alleen dat ik vrijdag 55 werd definitief op weg naar de 60 en dat we elkaar alleen maar zout van gisteren in de ogen wrijven het had peper kunnen zijn vandaag gele rijst gegeten de kip met tamarinde bereid met perenjenever geklonken aan het gestorvene gedacht…

op een dag vergiste de dag zich in de dag maandag scheen zondag vrijdag verdween de donder daagde dinsdag uit om van woensdag gehakt te maken zaterdag knaagde merg en been in de oersoep van tijd Dementia roerde de dagen dooreen…

De miljoenennota vond ik vrijdag na even surfen op het internet één item, aangaande dit Kabinet wil ik u graag verklappen als het mag Óók het komende jaar wordt flink gesneden In hersenen van Tweede Kamerleden …naar aanleiding van het weer eens uitlekken van de miljoenennota……

Bij nader inzien moest Jolande wijken Zij miste voor herstel het heilig vuur Vond vrijdag het GroenLinks-partijbestuur Dat één dag later zelf de vlag zou strijken Het heeft met eigen vuur ongegeneerd De groene linkse resten gecremeerd…

Ons land won al een aardig aantal plakken Die Ligtlee lijkt een echte prijzendief Wat was die rechter vrijdag onsportief Zo’n pief zou er in Rio niks van bakken Nee, Yuri is niet meer van de partij Toch tel ik stug zijn gouden plak erbij!…

We zitten nu al weken eenzaam thuis, En ook de Goede Vrijdag wordt heel pover, Want de Mattheus Passie slaan we over, Geen Kommt Ihr Töchter, Tropfen en geen kruis. Ik dacht: ‘Messias’ is het toch wel waard, Om tot vitaal beroep te zijn verklaard?…

Dus elke vrijdag sta ik nu paraat. Ik moet toch weten waar het over gaat!…

The Passion kluistert mij elk jaar weer aan de buis; de Bijlmer was nu aan de beurt Tot ’t einde toe werd ik fijn meegesleurd Hoewel ik vaak de tekst niet kon verstaan Op Goede Vrijdag Bach, die mij doorgloeit Hoe komt het toch dat lijden mij zo boeit?…

Ze zingt als de donkere duistervogel op de late middag van een vrijdag nu het gedicht weer van de lezer is probeert ze de energie te bevatten onder herfst en regenachtige twijfel in herinneringen opgesloten ligt er in de laatste zin als een klein geheim besloten even niets en dan stilte.…

O God, hoe lang laat U de val nog duren ? zeg mij waar U ons langs wil sturen. Mijn vermogen te geloven wordt beproefd in het heetste vuur Heer, ik weet U bent daar boven maar ik vergeet U wel eens een uur. Doch na die stille donkere tijden waarin U echt niet meer bestaat voel ik toch Uw hand weer glijden weet ik zeker dat U ons niet verlaat…

Neem geen auto, trein of bus vandaag. Pas op voor ladders en voor zwarte katten en loop niet langs een hoge stapel kratten. Zaag geen brandhout met een kettingzaag. Wees verstandig, neem een wijs besluit: Kom de hele dag je bed niet uit!…

Uit aardedonker eeuwig woord "het is volbracht" ik kom tot leven…

Verlatenheid en duisternis oeverloos lijden toen en nu; liefde niet begrepen, licht niet gedoogd, God, wees ons, zondaars, genadig…

een zwarte kat kruist onverhoeds mijn pad er dansen dertien duivels in zijn ogen ik heb die vreemde wezens nooit gemogen m'n ex (een heks) heeft ooit zo'n kat gehad gelukkig kan ik vluchten voor de moor een steeg in ... snel die ladder onderdoor…

‘t Is één keer per week voor ons wel goede vrijdag We zien elkaar dan en lopen met ons grijze haar gevieren om die dag te vieren Pratend met elkaar over ‘t kleinkind van haar of over dochter, zoon, of kouwe kant, over man of vriend, over de keuken en het restaurant over ‘t dorp en alle gekten, iets wat we nog niet wisten, nu ontdekten…

Daar zat zij in de boerenschuur Verlangend naar het avontuur De deur stond open wagenwijd Gebruikelijk rond deze tijd Het wachten duurde haar te lang Dus ging ze zelf vast aan de gang Haar wangen kleurden rozerood Door de sensatie in haar schoot Plots schrok zij zich het apenzuur Ze zag een schaduw op de muur Het was pastoor in vol habijt…

hoe gelaten ik die sombere dag als kind kon treuren om zijn dood en ik straks weer luisteren zal naar het ‘Wir setzen uns mit Tränen nieder’ hoe ik na de laatste toon zo sprakeloos droef verstil in meer dan leegte iets van vertroosting voelbaar wordt…

vandaag sterft de dood met volle overgave op hout, niet uit het lood de mens kan zijn dorst weer laven…

Dat hij in diepste wezen zelf besliste Over wanneer en hoe hij dood zou gaan En zich derhalve aan het kruis liet slaan Bevestigen ons vier evangelisten. Ook Christus kreeg dus hulp zichzelf te doden Al is dit bij de christenen verboden.…

mijn voeten kennen de weg naar het graf van jullie die mijn ouders waren een zus pootte krokussen die nu kleur geven tussen mos versteend vogeltje houdt de wacht grote eikels liggen verspreid over het bospad en jullie plek bomen temperen licht en regen…

Hij schiep voor ons het paradijs maar we maakten onszelf wijs dat we de wereld konden sturen hoelang het ook zou duren. Het was een tuin vol van dromen maar wat is er van uitgekomen wij zijn in de tuin gebleven hij werd eruit verdreven. Ze hebben hem verstoten en vernederd de Schepper door de mensheid uitgejoeld een kroon van doornen…

Ik houd van mijn vaste vrije dag, de dag dat de wekker zijn mond houden mag Het rustig doezelen na het ontwaken kan mijn dag al niet meer stukmaken Koffie drinken, een lekker ontbijt, niet in haastig tempo maar in zeeën van tijd Een goed begin van mijn geliefde vrijdag, de dag dat de wekker zijn mond houden mag…

Hij schiep het paradijs waarin wij konden wonen een tuin van mooie dromen. Wij zijn daarin gebleven Hij werd er uit verdreven De Schepper werd verstoten. Door de mensen uitgejoeld kroon van doornen op zijn hoofd, genageld aan het kruis. Hij herrees stond op zodat we zijn stem konden horen liefde zouden voelen om in vrede samen Pasen…

Aan het kruis of aan een draadje met een doorboord lichaam in de schaduw van alles wat liefde was Het blad sterft weg kent geen Pasen leeg blijft het sterfhout achter de toeschouwers huiswaarts zonder te beseffen.…

Zeg het je nog iets er is geen klokslag zeven stil schreit de hemel…

Er is een diepte waar ik voor terug deins: er is géén bron voor gevoel en gedachten in mijn hart. Slechts leegte en duisternis als een zwart gat; pijn, frustratie en bitterheid, verlatenheid en helse smart! De plaats waar U kunt wonen is in leegte en verbrokenheid. Waar U niet bent is de dood. Ik wil het zien, ik wil er niet omheen, het Golgotha…

kleuren van stilte in zoveel wijde woorden botsen op gesloten deuren intieme daden verhullen het gemis radeloze honger als antwoord op alle vragen de goudsbloem geurt in dikke mist kleuren van stilte…

Met een vrijdag voor de boeg varen we met de wind in de zeilen Al is het pas morgen vroeg ik ben het dek al aan het dweilen Gewoon flink de vaart erin ja, echt alle knopen los Zij maakt me nu al blij van zin terwijl ik een blik werp naar haar tros Als we straks voor anker gaan aanmeren bij Verkade Zal mijn meisje er zeker staan ja ik…

Het laken door de voorjaarmist geweven Bedekt nog water, weilanden en veren De bloemen, nu nog dicht, zullen floreren Wanneer de zon het sein daartoe zal geven Een zeemeeuw krijst, al is het goddank even Het wordt snel stil en roze bloesems eren De maand april zoals talloze keren Al werd bezongen en is neergeschreven Het levensbidsnoer zegt…

zoektocht en volharding beloond wanneer ik juist vandaag tussen duisternis van zonde en licht van leven takken met doornen zie uitgroeien tot een knoppende roos die zal open bloeien als een rood omfloerste adem van eeuwigheid die volmaakte liefde neerschrijft…